Eureka! Institutional Repository

Η πρώτη ιστορικά καταγεγραμμένη μπαταρία που μπόρεσε να παρέχει συνεχόμενα ρεύμα σε ένα κύκλωμα, ήταν η «βολταϊκή στήλη» (voltaic pile) η οποία πήρε το όνομα της από τον Ιταλό φυσικόχημικό Αλεσσάντρο Βόλτα. Οι πρώτες δημοσιεύσεις των πειραμάτων του Βόλτα το 1799, πυροδότησαν κι άλλες ανακαλύψεις όπως την ηλεκτρόλυση του νερού από τον Γουίλιαμ Νίκολσον και Άντονη Καρλάιλ το 1800 και την ανακάλυψη διάφορων των από το 1807 έως το 1808 από τον Χάμφρη Ντέιβη. Η ηλεκτρική βιομηχανία του 19ου αιώνα βασίστηκε σε εξελιγμένες εκδοχές της μπαταρίας του Βόλτα (ή κελί Ντάνιελ και κελί Γκρόουβ), μέχρι την εμφάνιση του «δυναμό» τη δεκαετία του 1870. Η εφεύρεση του Βόλτα βασίστηκε στην ανακάλυψη του Λουίτζι Γκαλβάνι του 1780 η οποία χρησιμοποιούσε το πόδι βατράχου ως ηλεκτρολύτη. Έχοντα ήδη παρουσιάσει το 1794 ότι όταν δύο μέταλλα και ένα πανί εμποτισμένο σε άλμη σχηματίσουν κύκλωμα παράγεται ηλεκτρικό ρεύμα, το 1800 τοποθέτησε αρκετά ζευγάρια δίσκων χαλκού (ή ασήμι) και ψευδάργηρου (ηλεκτρόδια), διαχωριζόμενα από κομμάτια πανί ή χαρτί και εμποτισμένα σε άλμη, για να αυξηθεί η αγωγιμότητα. Με την σύνδεση των επαφών στο πάνω και το κάτω μέρος της στήλης με χρήση σύρματος (καλωδίου), δημιουργούταν ηλεκτρικό ρεύμα εντός της στήλης και του καλωδίου. Επεκτείνοντας την έρευνα της ηλεκτρικής στήλης του Βόλτα και την δουλειά του μέντορά του στον ηλεκτρομαγνητισμού, ο Μάικλ Φάραντεϊ πιστεύοντας πως όλες οι προσεγγίσεις του ηλεκτρισμού μέχρι εκείνη την εποχή (βολταϊκή, μαγνητική, θερμική και ζωική) επρόκειτο για την ίδια επιστήμη και πως έπρεπε να μελετηθούν παράλληλα. Η δουλειά του ώστε να αποδείξει την υπόθεσή του τον οδήγησαν στην διατύπωση δύο νόμων αντίθετων με την επικρατούσα θεωρία. Ωστόσο λόγω της συνεισφοράς του Βόλτα και του Φάραντεϊ στην κατανόηση και εδραίωση της επιστήμης της Ηλεκτροχημείας και οι δύο θεωρήθηκαν “πατέρες” του ηλεκτρισμού και τιμήθηκαν με την ονομασία δύο μονάδων μέτρησης στο σύστημα SI αντίστοιχα (volt=ηλεκτρική τάση, farad=ηλεκτρική χωρητικότητα). Οι λέξεις «ηλεκτρόδιο» και «ηλεκτρολύτης» που χρησιμοποιούνται για την επεξήγηση του βολταϊκού κελιού καθιερώθηκαν μετά από 10 χρόνια από την εφεύρεση του από τον Φάραντέϊ