Eureka! Institutional Repository

Ο ρόλος της Κυτταρολογίας του Αναπνευστικού Συστήματος είναι καθοριστικός στη διερεύνηση παθολογικών καταστάσεων. Εστιάζεται κατά κύριο λόγο στη διάγνωση νεοπλασματικών και μη νεοπλασματικών παθήσεων. Καθιστά δυνατή την ανεύρεση καλοήθων και κακοήθων αλλοιώσεων, καθώς και τη τυποποίηση της πρωτοπαθούς και μεταστατικής νόσου. Παράλληλα επιτυγχάνεται η ανεύρεση μη νεοπλασματικών φλεγμονωδών νοσημάτων και ευκαιριακών λοιμώξεων σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς. Τέλος κατέχει σημαντική θέση στην ανίχνευση υποτροπών, μετά τη θεραπεία πρωτοπαθών κακοήθων πνευμονικών εξεργασιών. Η ραγδαία εξέλιξη του καρκίνου του πνεύμονα, όχι μόνον στον ανδρικό αλλά και το γυναικείο πληθυσμό, αλλά και η 2η θέση που κατέχει παγκόσμια στη συχνότητα εμφάνισης κακοήθων νοσημάτων, απετέλεσε το κίνητρο ενασχόλησης μας με το θέμα αυτό. Κύριος προδιαθεσικός παράγοντας είναι το κάπνισμα. Ειδικότερα, 15% περίπου των καπνιστών θα αναπτύξουν καρκίνο του πνεύμονα. Τα δεδομένα για τη χώρα μας είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά. .Η Ελλάδα είναι η 2η χώρα σε κατανάλωση καπνού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μετά τη Πολωνία, και η χώρα με τη μεγαλύτερη επίπτωση του εν λόγω καρκίνου σε ηλικίες κάτω των 45 ετών. Πρόκειται για περιπτώσεις ασυμπτωματικών ασθενών που διαγιγνώσκονται σε τυχαίο ακτινολογικό έλεγχο. Συνήθως όμως εκδηλώνεται με συμπτώματα που αποδίδονται στην τοπική επέκταση του όγκου. Συχνότερα είναι: βήχας, δύσπνοια, θωρακικό άλγος, αιμόφυρτα πτύελα. Στη διερεύνηση των παθήσεων του Αναπνευστικού Συστήματος, εφαρμόζεται πληθώρα κυτταρολογικών τεχνικών όπως: δείγματα πτυέλων, διαβρογχικής ψήκτρας, αναρροφητικής βιοψίας με λεπτή βελόνη καθώς και βρογχικά και βρογχιολοκυψελιδικάεκπλύματα. Τα πτύελα, είναι το πλέον διαδεδομένο και εύκολο στη λήψη κυτταρικό υλικό. Η χρήση του στη Διαγνωστική Κυτταρολογία χρονολογείται από την εποχή του Ιπποκράτη. Με την εφεύρεση του Βρογχοσκοπίου, άκαμπτου (1898) και εύκαμπτου (1960), κατέστη δυνατή όχι μόνον η λήψη βρογχικών δειγμάτων αλλά και η απεικόνιση των αεροφόρων οδών που συντελεί στην εντόπιση ογκόμορφων ή μη, αλλοιώσεων. Στη συνέχεια, μετά την ανακάλυψη της αναρροφητικής βιοψίας με λεπτή βελόνη, ακολούθησε η εφαρμογή, μέσω ακτινολογικής και υπερηχογραφικής καθοδήγησης, της διαδερμικής βιοψίας για περιφερικές αλλοιώσεις μη ορατές από το βρογχοσκόπιο, και της διαβρογχικής βιοψίας, για αλλοιώσεις με υποβλεννογόνια εντόπιση. Όλες τις προαναφερθείσες διαγνωστικές μεθόδους χαρακτηρίζει υψηλή ευαισθησία 6 και ειδικότητα, και έτσι η Κυτταροπαθολογία καθίσταται πρωτοπόρα στη διάγνωση του πνευμονικού καρκίνου αλλά και μη νεοπλασματικών πνευμονικών νόσων. Στόχος της παρούσας Πτυχιακής Εργασίας ήταν η ανάδειξη του ρόλου του Τεχνολόγου, τόσο στις τεχνικές λήψης που εφαρμόζονται, όσο και στις μεθόδους επεξεργασίας των κυτταρολογικών υλικών, σε συνεργασία πάντα με τους Ακτινολόγους και το Ιατρικό προσωπικό για την συνεχή βελτίωση της Διαγνωστικής διαδικασίας.