Eureka! Institutional Repository

Το δέρμα είναι ο μη ειδικός μηχανισμός άμυνας ενός οργανισμού έναντι διαφόρων «επιθέσεων» από φυσικούς, χημικούς ή μικροβιολογικούς παράγοντες. Μπορούμε να το χωρίσουμε σε τρία (3) κύρια στρώματα, τα οποία είναι τα εξής: α) την επιδερμίδα η οποία αποτελείται από την κεράτινη στοιβάδα, την διαυγή στοιβάδα, την κοκκώδης στοιβάδα την βλεννώδη ή βλαστική στοιβάδα και τέλος στην βασική στοιβάδα ή υμένα, β) το κυρίως δέρμα ή χόριο και αποτελείται από το επιπολής ή θηλώδες χόριο και το δικτυωτό χόριο και γ) το υποδόριο πέταλο. Οι αδένες του δέρματος είναι οι σμηγματογόνοι και οι ιδρωτοποιοί. Οι τρίχες που είναι και αυτές μέρος του δέρματος αποτελούνται από το στέλεχος το οποίο προεξέχει από το δέρμα, από την ρίζα που είναι στο χόριο και συγκεκριμένα στο θύλακα της τρίχας. Η ρίζα καταλήγει στον βολβό της τρίχας. Δύο παράγοντες που επηρεάζουν το μικροπεριβάλλον του δέρματος είναι η θερμοκρασία και υγρασία και η ενυδάτωση του δέρματος. Το δέρμα είναι ένα ιδανικό μέρος για την ανάπτυξη ορισμένων μικροοργανισμών και μυκήτων. Ο πληθυσμός αυτός είναι γνωστός ως η μικροχλωρίδα του δέρματος. Οι μικροοργανισμοί αυτής της χλωρίδας μπορούν να χωριστούν σε τρεις ομάδες, οι οποίες είναι οι εξής: α)Κάτοικοι της χλωρίδας, β) Παροδικοί και γ) Νομαδικοί μικροοργανισμοί. Οι τρεις αυτοί τύποι μικροοργανισμών μεταφέρονται στο δέρμα μέσω της επαφής με το περιβάλλον, μέσω ζώων ή μέσω της περιποίησης και κόμμωσης των ζώων. Τα μικρόβια της φυσιολογικής χλωρίδας ζουν και πολλαπλασιάζονται στην επιφάνεια του δέρματος χωρίς να επηρεάζουν τον ξενιστή. Τα μικρόβια αυτά αποτελούνται κατά βάση από αερόβια βακτήρια που υπάρχουν στο δέρμα και στις τρίχες. Μερικοί από αυτούς τους μικροοργανισμούς είναι οι εξής: Micrococcus spp. ,Acinetobacter spp. , αρνητικοί ή θετικοί σε πηκτάση Σταφυλόκοκκοι (πχ Staphylococcus intermedius), αιμολυτικοί Στρεπτόκοκκοι, Clostridium spp., και Propionibacterium acnes spp. Επίσης τα βακτήρια Staphylococcus xylosus, Staphylococcus sciuri και Staphylococcus warneri είναι μη παθογόνα ωστόσο έχουν βρεθεί σε αλλοιώσεις του δέρματος. Παροδικοί μικροοργανισμοί ζουν επίσης στην επιφάνεια του δέρματος αλλά δεν επιζούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μερικοί από τους μικροοργανισμούς αυτούς είναι αρνητικά κατά Gram βακτήρια όπως, Acinetobacter spp. , Escherichia coli, Proteus mirabilis, Pseudomonas spp. και θετικά κατά Gram βακτήρια όπως Corynebacterium spp ,Bacillus spp, Staphylococcus aureus, Staphylococcus hyicus . Οι νομαδικοί μικροοργανισμοί δεν είναι συνήθεις κάτοικοι, έρχονται και παρέρχονται αλλά μπορούν να αποικίσουν στο δέρμα αν οι περιβαλλοντικές συνθήκες το επιτρέψουν. Μπορούν να προκαλέσουν βλάβη στον ξενιστή και να δημιουργήσουν αποικία εάν δεν υπάρχουν επαρκείς μηχανισμοί άμυνας πχ Staphylococcus aureus και Staphylococcus hyicus. Ανάλογα με το είδος του σκύλου, μπορούμε να έχουμε πολλαπλασιασμό και δημιουργία αποικίας από μία από αυτές τις τρεις ομάδες των μικροοργανισμών. Τέλος, σε σκύλους με πυοδερματίτιδα έχουν επίσης απομονωθεί τα βακτήρια Staphylococcus schleiferi και Pseudomonas aeruginosa. Όσον αφορά τους μύκητες του δέρματος αυτοί αποτελούνται από σαπροφυτικούς μύκητες, οι οποίοι δεν παίζουν ρόλο στην παθολογία του δέρματος εκτός από ένα είδος, τον μύκητα του είδους Malassezia. Το θέμα αυτής της εργασίας είναι η μελέτη της πυώδης δερματίτιδας των σκύλων, η οποία είναι μία δερματική νόσος με κύριο πρωταγωνιστή τον Staphylococcus pseudintermedius. Η νόσος αυτή είναι σημαντική διότι μπορεί να προκαλέσει επίπονες πληγές στο ζώο, δυσφορία και πολλά άλλα συμπτώματα όπως κνησμό, ανορεξία κλπ. Από τα κατοικίδια, ο σκύλος είναι πιο επιρρεπής στις πυώδεις δερματίτιδες και πιο σπάνια οι γάτες, παρόλα αυτά έχουν αναφερθεί ορισμένα περιστατικά και σε γάτες. Το πιο σημαντικό κομμάτι είναι όμως ότι μπορεί να υποδηλώνει την ύπαρξη μίας υποκείμενες αρρώστιας, η οποία είναι πιο σοβαρή και θα πρέπει να διαγνωστεί πχ υποθυρεοειδισμός. Ένα πολύ σημαντικό θέμα που αφορά την πυοδερματίτιδα είναι η θεραπεία της. Θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί κατά την θεραπεία της διότι είναι νόσος η οποία μπορεί να υποτροπιάσει και εξαιτίας της επαναχρησιμοποιήσης των αντιβιοτικών μπορεί να δημιουργηθούν ανθεκτικά στελέχη βακτηρίων. Για το λόγο αυτό αρχίζουμε και αναρωτιόμαστε ποια είναι τα είδη της πυοδερματίτιδας; Πώς γίνεται η διάγνωση; Ποια είναι τα είδη των αντιβιοτικών που υπάρχουν και ποια πρέπει να χρησιμοποιούμε σε κάθε περίπτωση; Τι γίνεται αν δημιουργηθούν ανθεκτικά στελέχη; Με την ανάλυση και μελέτη αυτών των ερωτήσεων μπορούμε να καταλήξουμε στο σκοπό αυτής της εργασία, που είναι η βαθύτερη κατανόηση της πυοδερματίτιδας και το τι πρέπει να κάνουμε για μια πετυχημένη θεραπεία και την αποφυγή δημιουργίας ανθεκτικών στελεχών βακτηρίων.