Εβδομαδιαίοι αναστολείς της διπεπτυλικής πεπτιδάσης 4 στην αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2: Συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση (Master thesis)
Στοϊμένης, Δημήτριος
Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Στοϊμένης, Δημήτριος | el |
| dc.date.accessioned | 2020-11-25T12:48:02Z | - |
| dc.date.available | 2020-11-25T12:48:02Z | - |
| dc.identifier.uri | http://195.251.240.227/jspui/handle/123456789/12564 | - |
| dc.description | Μεταπτυχιακή εργασία -Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας- Τμήμα Νοσηλευτικής | el |
| dc.rights | Default License | - |
| dc.subject | Σακχαρώδης διαβήτης | el |
| dc.subject | Υπογλυκαιμία | el |
| dc.subject | Λοιμώξεις | el |
| dc.subject | Παγκρεατίτιδα | el |
| dc.title | Εβδομαδιαίοι αναστολείς της διπεπτυλικής πεπτιδάσης 4 στην αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2: Συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση | el |
| heal.type | masterThesis | - |
| heal.type.en | Master thesis | en |
| heal.generalDescription | Μεταπτυχιακή εργασία | el |
| heal.classification | Μη ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης | el |
| heal.classification | Non insulin-dependent diabetes | en |
| heal.classification | CD26 αντιγόνο | el |
| heal.classification | CD26 antigen | en |
| heal.identifier.secondary | 7928 | - |
| heal.language | el | - |
| heal.access | account | - |
| heal.recordProvider | Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας- Τμήμα Νοσηλευτικής | el |
| heal.publicationDate | 2016-10-05 | - |
| heal.bibliographicCitation | Στοϊμένης,Δ.(2016).Εβδομαδιαίοι αναστολείς της διπεπτυλικής πεπτιδάσης 4 στην αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2: Συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση(Μεταπτυχιακή εργασία).Αλεξάνδρειο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης. | el |
| heal.abstract | Εισαγωγή/Σκοπός: Η omarigliptin και η trelagliptin είναι δύο νέοι DPP-4 αναστολείς χορηγούμενοι άπαξ εβδομαδιαίως (DPP-4i qw). Σκοπός της παρούσης συστηματικής ανασκόπησης και μετα-ανάλυσης ήταν η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας των DPP-4i qw σε ενήλικες με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ΣΔτ2). Μέθοδοι: Έγινε αναζήτηση στις ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες Medline, Embase, και Cochrane Library, καθώς και στη γκρίζα βιβλιογραφία έως το Φεβρουάριο του 2016 για τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες που συνέκριναν τους DPP-4i qw με εικονικό φάρμακο ή άλλα αντιδιαβητικά φάρμακα. Η κύρια έκβαση ήταν η μέση ποσοστιαία μεταβολή της HbA1c. Οι δευτερεύουσες εκβάσεις περιελάμβαναν τη μεταβολή του βάρους σώματος, την επίπτωση της υπογλυκαιμίας και άλλες παραμέτρους ασφάλειας. Αποτελέσματα: Στη μετα-ανάλυση συμπεριλήφθηκαν 13 κύριες μελέτες με 5177 συμμετέχοντες, 9 μελέτες με omarigliptin και 4 μελέτες με trelagliptin. Επιπλέον καταγράφηκαν 4 ολοκληρωμένες μελέτες της omarigliptin χωρίς όμως δημοσιευμένα αποτελέσματα, και 2 μελέτες της trelagliptin που είναι όμως ακόμη σε εξέλιξη. Συγκρινόμενοι με το εικονικό φάρμακο, οι DPP-4i qw ήταν ανώτεροι στη μείωση της HbA1c είτε ως μονοθεραπεία είτε ως προσθήκη υπάρχουσα σε αντιδιαβητική αγωγή (WMD –0,73%; 95% CI –0,87 έως –0,60; I2 = 73%). Συγκρινόμενοι με άλλα αντιδιαβητικά φάρμακα, οι DPP-4i qw ήταν εξίσου αποτελεσματικοί στη μείωση της HbA1c (WMD 0,09%; 95% CI –0,03 έως 0,21%; I2 = 66%). Η omarigliptin επέδειξε ουδετερότητα στη μεταβολή του σωματικού βάρους συγκρινόμενη με εικονικό φάρμακο (WMD 0,60 kg; 95% Cl 0,25 έως 0,96; I2 = 0%). Η επίπτωση της υπογλυκαιμίας δεν διέφερε μεταξύ των DPP4i qw και του εικονικού φαρμάκου (OR 1,32; 95% CI 0,78 έως 2,22; I2 = 0%), ενώ ήταν χαμηλότερη έναντι των άλλων αντιδιαβητικών φαρμάκων (OR 0,27; Cl 0,18 έως 0,38; I2 = 74%). Η επίπτωση της σοβαρής υπογλυκαιμίας ήταν παρόμοια με το εικονικό φάρμακο ή άλλα αντιδιαβητικά φάρμακα. Η επίπτωση σε όλες τις υπόλοιπες αναλυθείσες παραμέτρους ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένης μίας εκ των υστέρων (post-hoc) ανάλυσης για στεφανιαία νόσο, ηπατοχολικές διαταραχές και καρκίνο του προστάτη, δεν κατέδειξε διαφορές μεταξύ των DPP-4i qw και των άλλων αντιδιαβητικών φαρμάκων. 2 Συμπέρασμα: Λαμβάνοντας υπόψη το ευχερές δοσολογικό σχήμα χορήγησης και τη συνολική εικόνα αποτελεσματικότητας και ασφάλειας, οι DPP-4i qw ενδέχεται να συνιστούν μια αποδεκτή εναλλακτική θεραπευτική επιλογή στην αντιμετώπιση του ΣΔτ2, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις στις οποίες η συμμόρφωση των ασθενών αποτελεί ζητούμενο. Ωστόσο, η μακροπρόθεσμη επίδραση των DPP-4i qw στις λεγόμενες «σκληρές» εκβάσεις ασφαλείας και η αποτελεσματικότητά τους σε σχέση με τις ενέσιμες θεραπείες χρήζουν διεξαγωγής επιπρόσθετων κλινικών δοκιμών μακράς διάρκειας. | el |
| heal.abstract | Introduction/Objective: Omarigliptin and trelagliptin are two novel DPP-4 inhibitors administered once weekly. A systematic review and meta-analysis was performed in order to assess the efficacy and safety of once-weekly DPP-4 inhibitors (DPP-4i qw) in adults with type 2 diabetes mellitus (T2DM). Methods: Medline, Embase, the Cochrane Library and grey literature sources were searched for randomized controlled trials comparing DPP-4i qw with placebo or other antidiabetic agents through February 2016. Primary outcome was change in HbA1c. Secondary outcomes included change in body weight, incidence of hypoglycaemia and other adverse events. Results: 13 primaries studies with 5177 participants, including 9 studies with omarigliptin and 4 studies with trelagliptin, were used for the meta-analysis. We also identified 4 additional completed trials with undisclosed results and 2 ongoing trials. Compared to placebo, DPP-4i qw were superior in HbA1c reduction either as monotherapy or as add-on treatment (WMD –0.73%; 95% CI –0.87 to –0.60; I2 = 73%). Compared with active comparators, DPP-4i qw were equally effective in HbA1c lowering (WMD 0.09%; 95% CI –0.03 to 0.21%; I2 = 66%). Omarigliptin compared to placebo was neutral in body weight change (WMD 0.60 kg; 95% Cl 0.25 to 0.96; I2 = 0%). Incidence of any hypoglycaemia did not differ between DPP4i qw and placebo (OR 1.32; 95% CI 0.78 to 2.22; I2 = 0%) but was lower compared to active comparators (OR 0.27; Cl 0.18 to 0.38; I2 = 74%). Incidence of severe hypoglyaemia was similar between DPP-4i qw and placebo or active comparators. The incidence of all the other analyzed adverse events, including a post-hoc analysis for coronary artery events, prostate cancer and hepatobiliary disorders did not differ from that observed with any comparators. Conclusion: Given the convenient dosing scheme and overall efficacy and safety profile, DPP-4i qw may represent an alternative therapeutic option for T2DM, especially where medication adherence is a concern. However, their long-term effect on hard clinical outcomes and comparative effectiveness against injectable therapies remain to be clarified. | en |
| heal.advisorName | Τσάπας, Απόστολος | el |
| heal.committeeMemberName | Τσάπας, Απόστολος | el |
| heal.academicPublisher | Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας- Τμήμα Νοσηλευτικής | el |
| heal.academicPublisherID | teithe | - |
| heal.numberOfPages | 65 | - |
| heal.fullTextAvailability | false | - |
| heal.type.el | Μεταπτυχιακή εργασία | el |
| Appears in Collections: | Πτυχιακές Εργασίες | |
Files in This Item:
There are no files associated with this item.
Please use this identifier to cite or link to this item:
This item is a favorite for 0 people.
http://195.251.240.227/jspui/handle/123456789/12564
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
