Eureka! Institutional Repository

Η άρθρωση του ισχίου εντάσσεται στις διαθρώσεις με κινητικότητα και αποτελεί την μεγαλύτερη άρθρωση του σώματος. Οι αρθρικές επιφάνειες που συντάσσουν την άρθρωση του ισχίου είναι η κοτύλη της Πυέλου (λεκάνης), η οποία είναι μια κοίλη υποδοχή (μορφή κυπέλλου) και η σφαιρική κεφαλή του μηριαίου οστού (επίφυση), η οποία περιστρέφεται ελεύθερα μέσα στην κοίλη επιφάνεια της κοτύλης. Η άρθρωση του ισχίου θεωρείται από τις πιο σημαντικές αρθρώσεις, συνδέει τα κάτω άκρα με τον κορμό, και είναι απαραίτητη για όλες τις κινήσεις, από τις πιο απλές έως και τις πιο πολύπλοκες. Πραγματοποιεί κινήσεις σε 3 άξονες, τον εγκάρσιο άξονα, τον οβελιαίο άξονα, και τον κάθετο άξονα. Η ανατοµία του ισχίου επιτρέπει, την κίνηση χωρίς τριβή και χωρίς φθορά, υπό φυσιολογικές συνθήκες. Η παρουσία παθολογικής κατάστασης του ισχίου, επηρεάζει σημαντικά την κίνηση και γενικότερα την ποιότητα της ζωής του ανθρώπου και χαρακτηρίζεται από έντονους πόνους. Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου είναι μια από τις χρόνιες εκφυλιστικές νόσους, η οποία εκδηλώνεται εξαιτίας της φθοράς του χόνδρου των αρθρικών επιφανειών τόσο της μηριαίας κεφαλής, όσο και της κοτύλης και κατά συνέπεια την ολική φθορά της άρθρωσης του ισχίου, χωρίς προηγούμενο ιστορικό κάκωσης. Με αποτέλεσμα να προκαλείται δυσλειτουργία του ισχίου και σημαντικού βαθμού αναπηρία. Η άσηπτη νέκρωση της μηριαίας κεφαλής ή οστεονέκρωση του ισχίου, είναι άλλη μια παθολογική κατάσταση όπου παρατηρείται περιορισμός της αιμάτωσης της κεφαλής του μηριαίου οστού, για άγνωστους λόγους, με αποτέλεσμα την νέκρωση του ανάλογου τμήματος, την καθίζηση της κεφαλής και την εκφύλιση της αρθρώσεως του ισχίου. Η συγγενής δυσπλασία αποτελεί, μία πάθηση εκ γενετής πλημμελούς κατασκευής του ισχίου, της κοτύλης και της μηριαίας κεφαλής, κατά την διάρκεια ανάπτυξης του σκελετού στην βρεφική, παιδική και εφηβική ηλικία, με συνέπεια την δημιουργία εξαρθρωμένου ισχίου. Αυτό σημαίνει ότι η μηριαία κεφαλή ευρίσκεται εκτός της κοτύλης. Η δευτεροπαθή οστεοαρθρίτιδα, προκύπτει από διαφορετικές πρωτογενής αιτίες, όπως Ρευματοειδή αρθρίτιδα, Μετατραυματική αρθρίτιδα εξαιτίας παλιότερου τραυματισμού ή κατάγματος, Δυσπλασία του ισχίου, Σηπτική αρθρίτιδα κτλ. Εκτός από τις εκφυλιστικές νόσους του ισχίου, η παρουσία κατάγματος είναι από τις πιο σοβαρές και συχνές ενδείξεις για την προβληματική λειτουργία του ισχίου και μπορεί να συμβεί, είτε από μια πτώση, είτε από απευθείας χτύπημα στην πλευρά του ισχίου, είτε από έντονη πίεση, ή από αποδυνάμωση λόγω διαφόρων παθήσεων (οστεοπόρωση, όγκοι, κ.α), τα οποία μπορούν να καταστρέψουν την άρθρωση.