Μικροβιακό προφίλ διαβητικών ελκών και παράγοντες που σχετίζονται με την επούλωση (Master thesis)
Πιζιρτζίδου, Ειρήνη
Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Πιζιρτζίδου, Ειρήνη | el |
| dc.date.accessioned | 2021-01-15T20:53:05Z | - |
| dc.date.available | 2021-01-15T20:53:05Z | - |
| dc.identifier.uri | http://195.251.240.227/jspui/handle/123456789/12986 | - |
| dc.description | Μεταπτυχιακή εργασία--Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας--Τμήμα Νοσηλευτικής,2015--7152 | el |
| dc.rights | Default License | - |
| dc.subject | Μικροβιακό προφίλ | el |
| dc.subject | επούλωση | el |
| dc.subject | διαβητικά έλκη | el |
| dc.subject | Microbial profile | en |
| dc.subject | healing | en |
| dc.subject | diabetic ulcers | en |
| dc.title | Μικροβιακό προφίλ διαβητικών ελκών και παράγοντες που σχετίζονται με την επούλωση | el |
| heal.type | masterThesis | - |
| heal.type.en | Master thesis | en |
| heal.generalDescription | Μεταπτυχιακή | el |
| heal.classification | Diabetes | en |
| heal.classification | Foot--Ulcers--Treatment | en |
| heal.classification | Διαβήτης | el |
| heal.classification | Πόδι--Έλκη--Θεραπεία | el |
| heal.classification | Bacteria | en |
| heal.classification | Βακτήρια | el |
| heal.identifier.secondary | 7152 | - |
| heal.language | el | - |
| heal.access | account | - |
| heal.recordProvider | Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας/ Τμήμα Νοσηλευτικής | el |
| heal.publicationDate | 2015-10-21 | - |
| heal.bibliographicCitation | <<Ειρήνη Πιζιρτζίδου>>, <<Μικροβιακό προφίλ διαβητικών ελκών και παράγοντες που σχετίζονται με την επούλωση>>, <<Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας/ Τμήμα Νοσηλευτικής>>, <<Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης>>, <<2015>> | el |
| heal.abstract | Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η καταγραφή των συχνοτήτων εμφάνισης των μικροβίων και της ευαισθησία και ανθεκτικότητας αυτών στα αντιβιοτικά, στα έλκη διαβητικού ποδιού. Επιπλέον, στόχος είναι η εκτίμηση της επούλωσης των ελκών αλλά και η διερεύνηση παραγόντων και παραμέτρων που σχετίζονται με αυτήν. Μεθοδολογία: Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στο διαβητολογικό κέντρο του Γ.Ν Παπαγεωργίου στο ιατρείο διαβητικού ποδιού. Η συλλογή του δείγματος (Ν=100) έγινε με κριτήρια εισόδου την ύπαρξη σακχαρώδη διαβήτη, την ύπαρξη έλκους διαβητικού ποδιού σε λοίμωξη με βαθμό ταξινόμησης σύμφωνα με την κλίμακα Meggit-Wagner ≥ 2. Η εκτίμηση της επούλωσης έγινε με βάση την ποιοτική αξιολόγηση και την απουσία σημείων φλεγμονής, εξέλκωσης και λοίμωξης στα πλαίσια του επανελέγχου (follow-up) των ασθενών στο ιατρείο. Τα στοιχεία της μικροβιολογίας των ελκών καθώς και οι ευαισθησίες και οι ανθεκτικότητες στα αντιβιοτικά λήθφησαν, αναδρομικά, από το αρχείο του μικροβιολογικού εργαστηρίου μέσω των πρώτων καλλιεργειών και των αντιβιογραμμάτων των ασθενών στην πρώτη τους επίσκεψη στο ιατρείο διαβητικού ποδιού. Οι καλλιέργειες λήφθησαν με βαμφακοφόρο στειλεό με συντηρητικό υλικό μεταφοράς. Τα υπόλοιπα στοιχεία σχετικά με τα έλκη αλλά και με τον σακχαρώδη διαβήτη αντλήθηκαν από το αρχείο ασθενών του ιατρείου διαβητικού ποδιού. Αποτελέσματα: Σύμφωνα με την ανάλυση των δεδομένων το συχνότερο μικρόβιο είναι ο staphylococcus aureus με ποσοστό 30% και ακολουθεί ο staphylococcus epidermis 13% και ο Enterococcus faecalis 12% έπειτα ακολουθούν Enterobacter cloacae 9%, Escherichia coli 8%, MRSA 7%, Acineto baumanii 7%, Pseudommonada aeruginosa, Proteus mirabilis, Serratia marcescens στο 6%. Τα συχνότερα μικρόβια ήταν τα gram θετικά (68%) ενώ τα gram αρνητικά είχαν ποσοστό 50%. Ως προς τις συνθήκες ανάπτυξης των μικροβίων τα κυρίαρχα ήταν τα αερόβια μικρόβια 89%. Η πλειοψηφία των λοιμώξεων ήταν μονομικροβιακές (60%) ενώ η πλειοψηφία των ελκών είχαν διάρκεια από 1 έως 3 έτη. Τα συχνότερα έλκη είναι τα νευροισχαιμικά με ποσοστό 50%, τα νευροπαθητικά 41% και τα ισχαιμικά 8%. Τα έλκη που επουλώθηκαν αντιστοιχούν στο 53% ενώ το 47% δεν παρουσίασε επούλωση. Ο staphylococcus aureus παρουσίασε 73,3% ανθεκτικότητα στην πενικιλίνη, και 100% ευαισθησία στη λινεζολίδη, 80% στη ριφαμπικίνη και 76,7 στην οξακιλλίνη. Το 47% των ελκών ήταν grade 2 σύμφωνα με την κλίμακα MeggitWagner. 2 Η διάρκεια των ελκών σχετίζεται σημαντικά (p=0,01) με την επούλωση καθώς τα έλκη με διάρκεια 1-3 χρόνια παρουσίασαν επούλωση. Ο τύπος του έλκους αλλά και ο ΒΜΙ δεν φάνηκαν να σχετίζονται με την επούλωση των ελκών. Παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική σχέση (p=0,03) μεταξύ επούλωσης και απουσίας αρθροπάθειας Charcot. Επίσης, δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική σχέση μεταξύ του είδους της λοίμωξης, της θέσης του έλκους, του φύλου, την οστεομυελίτιδα, τη δυσλιπιδαιμία, τον βαθμό κατάταξης της έκτασης του έλκους σύμφωνα με την κλίμακα Meggit-Wagner, τις συνθήκες ανάπτυξης των μικροβίων, την λοίμωξη από MRSA, τον διαχωρισμό των μικροβίων κατά χρώση gram και της επούλωση των ελκών. Στους επιπλέον ελέγχους που διενεργήθηκαν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική τάση συσχέτισης (p=0,07) μεταξύ της οστεομυελίτιδας και του είδους της λοίμωξης καθώς η πλειοψηφία των μονομικροβιακών λοιμώξεων χαρακτηρίστηκε από απουσία οστεομυελίτιδας, μεταξύ της ταξινόμησης κατά Wagner όπου τα έλκη βαθμού 2 κατά Wagner είχαν διάρκεια 1-3 έτη και τα έλκη βαθμού 3 είχαν διάρκεια 3,5-5 έτη και μεταξύ της αρθροπάθειας Charcot όπου η πλειοψηφία των μονομικροβιακών λοιμώξεων χαρακτηρίστηκε από απουσία της επιπλοκής. Οι συνθήκες ανάπτυξης των μικροβίων και η ταξινόμηση κατά γκραμ είχαν στατιστικά σημαντική σχέση με το είδος της λοίμωξης καθώς το 60% των μονομικροβιακών λοιμώξεων είχε επιμολυνθεί από αερόβια και το 41% αυτών από γκραμ θετικά μικρόβια. Συμπεράσματα: Στην παρούσα μελέτη του μικροβιακού προφίλ των διαβητικών ελκών παρατηρήθηκε επικράτηση των gram θετικών μικροβίων με κυρίαρχο το staphylococcus aureus. Η γνώση της ευαισθησίας και ανθεκτικότητας των μικροβίων στα αντιβιοτικά συμβάλλει στον καθορισμό της εμπειρικής αντιβιοτικής αγωγής η οποία χορηγείται στο διάστημα πριν την ολοκλήρωση της ταυτοποίησης των μικροβίων από τη λήψη καλλιέργειας. Επίσης η επούλωση, η οποία αποτελεί και τον κύριο στόχο της φροντίδας του διαβητικού ποδιού, σχετίζεται με την διάρκεια του έλκους και την αρθροπάθεια Charcot αλλά δεν φάνηκε να σχετίζεται με παράγοντες όπως το είδος της λοίμωξης, το είδος του έλκους με το βαθμό ταξινόμησης κατά Wagner και με τον BMI. | el |
| heal.abstract | The purpose of this study is to record the frequency of appearance of microbes that colonize the diabetic foot ulcers and the sensitivity and resistance of them to the antibiotics. Furthermore, the objective is to assess the healing of diabetic foot ulcers and to investigate factors and parameters associated with it. Methodology: The study was conducted at the diabetic center of Papageorgiou general Hospital, in diabetic foot clinic. The recruitment of the patients, which participated in the study, was based on the following criteria: the existence of diabetes, the existence of diabetic foot ulcer in infection and degree classification in accordance with the scale Meggit-Wagner ≥ 2. The evaluation of wound healing was based on qualitative evaluation and the absence points of inflammation, ulceration and infection within the retest (followup) of patients in the clinic. The information about the microbiology of foot ulcers and the sensitivities and resistances to antibiotics were taken retrospectively from the archive of microbiology laboratory through the first cultures and the antibiotic’s susceptibility and resistance graphs of patients on their first visit to the diabetic foot clinic. Cultures were taken with a cotton swab with conservative transport material. All the other information concerning the diabetic foot ulcers and the diabetes were drawn from the patient file of diabetic foot clinic. Results: According to the analysis of the data the most common microbe is staphylococcus aureus by 30%, followed by staphylococcus epidermis 13% and Enterococcus faecalis 12% then follow Enterobacter cloacae 9%, Escherichia coli 8%, MRSA 7%, Acineto baumanii 7% , Pseudomonada aeruginosa, Proteus mirabilis, Serratia marcescens 6%. The most common bacteria were gram positive (68%) while gram negative rate was 50%. As to the growth conditions of microbes the dominant bacteria were aerobic 89%. The majority of infections were monomicrobial (60%) while the majority of the ulcers had duration from 1 to 3 years. The most common lesions are neuroischaemic 50%, 41% neuropathic and 8% ischaemic. The ulcers healed accounted for 53% and 47% showed no healing. The staphylococcus aureus showed 73.3% resistance to penicillin, and 100% sensitivity to linezolid, rifampicin 80% and 76.7% to Oxacillin. The 47% of the ulcers were grade 2 in accordance with the scale Meggit-Wagner. The duration of the ulcers was significantly associated (p = 0,01) with wound healing, as ulcers with duration 1 to 3 years showed healing. The type of ulcer and BMI did not appear to be related to the healing of ulcers. A 4 statistically significant relationship was observed (p = 0,03) between healing and absence of arthropathy Charcot. In addition, there was no statistically significant relationship between the type of infection, the location of ulceration, sex, osteomyelitis, dyslipidemia, grade classification of ulcer in accordance with the scale Meggit-Wagner, growth conditions of microbes, infection by MRSA, the separation of microbes by gram staining and the healing of the ulcers. In additional statistical correlations, a statistically significant trend correlation (p = 0,07) was observed between osteomyelitis and type of infection as the majority of monomicrobial infections characterized by absence of osteomyelitis. Furthermore, a statistically significant trend was observed between the classification by Wagner where ulcers in Wagner grade 2 were 1-3 year duration and ulcers grade 3 lasted 3.5-5 years, and between Charcot arthropathy where the majority of monomicrobial infections characterized by absence of complication. The growth conditions of microbes and classification gram were significantly related to the type of infection with 60% of monomicrobial infections had been transfected by aerobic and 41% of them from gram positive microbes. Conclusions: In the present study the microbial profile of diabetic ulcers observed predominance of gram positive microbes dominated by staphylococcus aureus. Knowledge of sensitivity and resistance of bacteria to antibiotics contribute to the definition of empirical antibiotic treatment granted in time before the completion of the identification of microbes from taking culture. Also the wound healing, which is the main objective of the care of the diabetic foot, is related to the duration of the ulcer and Charcot joint disease but does not appear to be related to the type of infection, the kind of ulcer on the degree by Wagner and with BMI. Key words: diabetic foot infections, microbiology of diabetic foot ulcers, antibiotic susceptibility and resistance. | en |
| heal.tableOfContents | ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Κατάλογος πινάκων................................................................................................... iii Κατάλογος διαγραμμάτων......................................................................................... iv Κατάλογος γραφημάτων............................................................................................ v Κατάλογος εικόνων ................................................................................................... vi Συντομογραφίες και σύμβολα .................................................................................. vii ΠΕΡΙΛΗΨΗ............................................................................................................... 1 ΑBSTRACT .............................................................................................................. 3 ΠΡΟΛΟΓΟΣ.............................................................................................................. 5 ΕΙΣΑΓΩΓΗ................................................................................................................ 7 ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ...................................................................................................... 9 ΚΕΦΑΛΑΙΟ1.Ο ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ....................................................... ..……10 1.1 Ορισμός-Επιδημιολογία σακχαρώδη διαβήτη..................................................... 10 1.2 Μορφές και παράγοντες κινδύνου εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη………..12 1.3 Κλινική εικόνα -Διάγνωση σακχαρώδη διαβήτη ................................................ 16 1.4 Επιπλοκές σακχαρώδη διαβήτη........................................................................... 19 1.5Αντιμετώπιση -Θεραπευτικοί στόχοι σακχαρώδη διαβήτη............................ ….24 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2. ΤΟ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟ ΠΟΔΙ................................................................. ……..28 2.1 Ορισμός-Επιδημιολογία διαβητικού ποδιού................................................. 28 2.2 Αιτιολογία και παθογένεια διαβητικών ελκών............................................. 29 ii 2.3 Είδη διαβητικών ελκών ....................................................................................... 33 2.4 Ταξινόμηση μέγεθος και έκταση του έλκους...................................................... 35 2.5 Διάγνωση διαβητικών ελκών............................................................................... 38 2.6 Η επούλωση του διαβητικού έλκους................................................................... 46 2.7 Η αντιμετώπιση των διαβητικών ελκών.............................................................. 51 2.8 Αξιολόγηση κύκλου βάδισης .............................................................................. 60 2.9 Εκπαίδευση ασθενών στο διαβητικό πόδι........................................................... 62 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3. ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΤΟ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟ ΠΟΔΙ ........................................ ……..64 3.1 Διαβητικό πόδι σε λοίμωξη: διάγνωση και κλινική εικόνα............................ …64 3.2 Μικροβιολογία διαβητικού έλκους σε λοίμωξη.................................................. 67 3.3 Οστεομυελίτιδα ................................................................................................... 70 3.4 Αρθροπάθεια Charcot.......................................................................................... 75 3.5 Αντιμετώπιση διαβητικού ποδιού σε λοίμωξη.................................................... 78 3.6 Ακρωτηριασμοί ................................................................................................... 81 ΕΙΔΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ...................................................................................................... 83 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1. ΣΚΟΠΟΣ......................................................................................... 84 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ ............................................................... 85 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ........................................................................ 87 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4. ΣΥΖΗΤΗΣΗ.................................................................................... 116 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ.............................................. 120 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ....................................................................................................... 122 | el |
| heal.advisorName | Τσακλής , Παναγιώτης | el |
| heal.committeeMemberName | Τσακλής, Παναγιώτης | el |
| heal.academicPublisher | Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας/ Τμήμα Νοσηλευτικής | el |
| heal.academicPublisherID | teithe | - |
| heal.numberOfPages | 140 | - |
| heal.fullTextAvailability | false | - |
| heal.type.el | Μεταπτυχιακή εργασία | el |
| Appears in Collections: | Μεταπτυχιακές Διατριβές | |
Files in This Item:
There are no files associated with this item.
Please use this identifier to cite or link to this item:
This item is a favorite for 0 people.
http://195.251.240.227/jspui/handle/123456789/12986
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
