Η επίδραση του πυριτίου στην ανάπτυξη φυτών μέντας που καλλιεργούνται κάτω από τοξικά επίπεδα αργίλιου (Master thesis)

Μπότσογλου, Δέσποινα


Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.authorΜπότσογλου, Δέσποιναel
dc.date.accessioned2022-02-02T11:40:03Z-
dc.date.available2022-02-02T11:40:03Z-
dc.identifier.urihttp://195.251.240.227/jspui/handle/123456789/13846-
dc.descriptionΜεταπτυχιακή εργασία -- Σχολή Τεχνολόγων Γεωπόνων και Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής -- Τμήμα Φυτικής Παραγωγής,2017 (α/α 9220)el
dc.rightsDefault License-
dc.subjectπυρίτιοel
dc.subjectαργίλιοel
dc.subjectανάπτυξη φυτών μένταςel
dc.subjectφυτά μένταςel
dc.subjectκαλλιέργεια κάτω από τοξικά επίπεδα αργιλίουel
dc.titleΗ επίδραση του πυριτίου στην ανάπτυξη φυτών μέντας που καλλιεργούνται κάτω από τοξικά επίπεδα αργίλιουel
heal.typemasterThesis-
heal.type.enMaster thesisen
heal.generalDescriptionΜεταπτυχιακή εργασία -- ΠΜΣ "Καινοτόμα Συστήματα Αειφόρου Αγροτικής Παραγωγής"el
heal.identifier.secondary9220-
heal.dateAvailable2022-02-02T11:41:03Z-
heal.languageel-
heal.accessfree-
heal.recordProviderΣχολή Τεχνολόγων Γεωπόνων και Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής. Τμήμα Φυτικής Παραγωγής.el
heal.publicationDate2017-11-20-
heal.bibliographicCitationΜπότσογλου, Δ. (2017). Η επίδραση του πυριτίου στην ανάπτυξη φυτών μέντας που καλλιεργούνται κάτω από τοξικά επίπεδα αργίλιου (Μεταπτυχιακή εργασία). Αλεξάνδρειο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης.el
heal.abstractΣκοπός της μεταπτυχιακής αυτής διατριβής ήταν η μελέτη της επίδρασης του πυριτίου στην ανάπτυξη φυτών μέντας που καλλιεργούνται κάτω από τοξικά επίπεδα αργιλίου. Από τους πειραματισμούς που διενεργήθηκαν, προέκυψε ότι η έκθεση των φυτών στα 2 ή 4 mM Si βελτίωνε την ανάπτυξη των φυτών αφού προκαλούσε αύξηση του βάρους των νωπών βλαστών σε σχέση με τους μάρτυρες. Επιπλέον, η έκθεση αυτή προκαλούσε μείωση των συγκεντρώσεων της προλίνης σε σχέση με τους μάρτυρες. Τα αποτελέσματα αυτά υποδεικνύουν την ύπαρξη, πιθανώς, κάποιας μορφής καταπόνησης που περιοριζόταν από την προσθήκη του Si, αφού τα βάρη των νωπών βλαστών αυξάνονταν, ενώ οι συγκεντρώσεις της προλίνης μειώνονταν σταδιακά με την αύξηση της συγκέντρωσης του Si. Σε ανάλογα συμπεράσματα οδήγησαν και οι σημαντικές αυξήσεις της παραμέτρου «Επιφάνεια (Area), που σχετίζεται με το απόθεμα των φορέων ηλεκτρονίων στην αλυσίδα μεταφοράς ηλεκτρονίων. Oι μετρήσεις των συγκεντρώσεων της μηλονικής διαλδεϋδης (MDA), της χλωροφύλλης των φύλλων, του ρυθμού διαπνοής (Ε) και της ενδοκυτταρικής συγκέντρωσης του CO2 (Ci) δεν εμφάνισαν σημαντικές διαφορές, ενώ οι μετρήσεις της μέγιστης φωτοχημικής απόδοσης (Fv/Fο) και του δείκτη απόδοσης (PI) έδωσαν αντιφατικά αποτελέσματα, τα οποία δεν μπορούν να οδηγήσουν στην εξαγωγή τελικών συμπερασμάτων. Τα αντιφατικά αυτά αποτελέσματα πιθανώς να οφείλονται στον περιορισμένο αριθμό των πειραματικών μονάδων όλων των μεταχειρίσεων, ο οποίος επιτρέπει την εκτίμηση κάποιων τάσεων, αλλά δύσκολα επιτρέπει την εξαγωγή αξιόπιστων στατιστικών αποτελεσμάτων. Η έκθεση των φυτών στα 350 μΜ Al καθώς και σε όλους τους συνδυασμούς των 200 ή 350 μΜ Al με τα 2 ή 4 mM Si, δεν επηρέασε στατιστικά το βάρος των νωπών βλαστών, με εξαίρεση τα 200 μΜ Al που προκάλεσαν μιά απροσδόκητη αύξηση του βάρους. Η έκθεση των φυτών στα 200 μΜ Al προκάλεσε, επίσης, μείωση των συγκεντρώσεων της προλίνης κατά ποσοστό 20,7% σε σχέση με τους μάρτυρες. Ωστόσο, η επακόλουθη προσθήκη των 2 ή 4 mM Si πυροδότησε αύξηση της συγκέντρωσης της iii προλίνης στα φύλλα και τους βλαστούς σε σχέση με την προηγούμενη τιμή. Αυτά υποδεικνύουν ότι η προσθήκη των 200 μΜ Al μόνο, δεν ήταν αρκετή για να προσφέρει τη δυνατότητα άμεσης ενεργοποίησης των μηχανισμών βιοσύνθεσης της προλίνης. η οποία μπορούσε να διευκολύνει την σταδιακή προσαρμογή των φυτών στις συνεχώς αυξανόμενες συγκεντρώσεις του Αl. Αντιθέτως, η έκθεση των φυτών στα 350 μΜ Al απουσία Si, καθώς και η επακόλουθη προσθήκη 2 ή 4 mM Si, πυροδότησε την αύξηση της συγκέντρωσης της προλίνης στα φύλλα και τους βλαστούς σε σχέση με τους μάρτυρες. Η σταδιακή αυτή αύξηση της προλίνης με την αύξηση της συγκέντρωσης του Si πιθανώς υποδεικνύει ότι ακόμη και η συγκέντρωση των 4 mM Si δεν ήταν αρκετή υψηλή για τον περιορισμό της επαγόμενης από τα 350 μΜ Al τοξικότητας. Σε αντίθεση με τους παραπάνω δείκτες καταπόνησης των φυτών, η μέτρηση της συγκέντρωσης της MDA έδειξε ότι η έκθεση των φυτών στα 200 ή 350 μΜ Al προκαλούσε σημαντικές καταπονήσεις που εκφράζονταν ως σημαντικές αυξήσεις της MDA σε σχέση με τους μάρτυρες. Ακόμη, η προσθήκη των 2 ή 4 mM Si προκαλούσε σταδιακή μείωση των συγκεντρώσεων της MDA στα εκτεθειμένα σε 200 ή 350 μM Al φυτά. Καταπονήσεις από την προσθήκη 200 ή 350 μΜ Al στα φυτά μέντας διαπιστώθηκαν, επίσης, από τις σημαντικές μειώσεις των τιμών του λόγου Fv/Fm σε σχέση με τους μάρτυρες. Οι μειώσεις μάλιστα αυτές, ήταν ανάλογες των επιπέδων προσθήκης του Al. Ωστόσο, όταν η προσθήκη των 200 ή 350 μΜ Al συνοδευόταν από την προσθήκη των 4 mM Si αντί των 2, οι τιμές Fv/Fm παρουσίαζαν σημαντικές αυξήσεις με τιμές κυμαινόμενες μεταξύ 0,800 και 0,850, γεγονός που υποδεικνύει υγιή φυτά με άριστη φωτοσυνθετική δραστηριότητα. Καταπονήσεις από την προσθήκη 200 ή 350 μΜ Al στα φυτά μέντας διαπιστώθηκαν ακόμη από τις σημαντικές μειώσεις του λόγου Fv/Fο σε σχέση με τους μάρτυρες, οι οποίες ήταν ανάλογες των επιπεδων προσθήκης του Al. Ωστόσο, όταν η προσθήκη των 200 ή 350 μΜ Al συνοδευόταν από την προσθήκη των 4 mM Si, οι τιμές Fv/Fο παρουσίασαν σημαντικές αυξήσεις σε σχέση με τους μάρτυρες, κυμαινόμενες μεταξύ 4,3 και 4,5. Σε περίπτωση όμως που η προσθήκη των 200 ή 350 μΜ Al συνοδευόταν από προσθήκη 2 αντί 4 mM Si, οι τιμές Fv/Fο μολονότι παρουσίαζαν σημαντικές αυξήσεις εξακολουθούσαν να είναι χαμηλότερες του 4,0. iv Σε αντίθεση με τις παραπάνω παραμέτρους, η «Επιφάνεια (Area)» καθώς και η συνολική χλωροφύλλη κατά SPAD δεν έδειξαν σημαντικές διαφορές στις διάφορες μεταχειρίσεις σε σχέση με την ομάδα των μαρτύρων. Ωστόσο, από τον δείκτη απόδοσης διαπιστώθηκε ότι η προσθήκη των 200 ή 350 μΜ Al στα φυτά μέντας προκάλεσε σημαντικές μειώσεις του δείκτη σε σχέση με τους μάρτυρες, οι οποίες ήταν ανάλογες των επιπέδων προσθήκης του Al. Η επακόλουθη προσθήκη των 2 ή 4 mM Si είχε όμως ως αποτέλεσμα τις σημαντικές αυξήσεις του δείκτη σε τιμές όμως οι οποίες παρέμεναν χαμηλότερες από αυτές των μαρτύρων. Σε ό,τι αφορά τον ρυθμό αφομοίωσης του CO2 (A) και την στοματική αγωγιμότητα (gs), η προσθήκη των 200 ή 350 μΜ Al στα φυτά μέντας προκαλούσε σημαντικές μειώσεις των τιμών σε σχέση με τους μάρτυρες, οι οποίες ήταν ανάλογες των επιπεδων προσθήκης του Al. Οι μειωμένες αυτές τιμές δεν έγινε δυνατόν να αυξηθούν με την περαιτέρω προσθήκη 2 ή 4 mM Si. Αξίζει ίσως μάλιστα ιδιαίτερα να επισημανθεί το γεγονός ότι η προσθήκη 2 mM Si σε φυτά στα οποία είχαν ήδη προστεθεί 350 μΜ Al, προκαλούσε αντί αύξησης σημαντική μείωση των τιμών σε σχέση με τους μάρτυρες. Σε ό,τι, πάλι, αφορά, τον ρυθμό διαπνοής (Ε) και την ενδοκυτταρική συγκέντρωση του CO2 (Ci), η προσθήκη των 200 ή 350 μΜ Al στα φυτά μέντας δεν προκαλούσε σημαντικές μεταβολές των τιμών E και Ci σε σχέση με τους μάρτυρες. Ωστόσο, όταν η προσθήκη των 350 μΜ Al συνοδευόταν από την προσθήκη των 2 mM Si, ή όταν η προσθήκη των 200 μΜ Al συνοδευόταν από την προσθήκη των 4 mM Si, οι τιμές E ή Ci παρουσίαζαν σημαντικές μειώσεις ή αυξήσεις, αντίστοιχα, σε σχέση με τους μάρτυρες.el
heal.abstractThe purpose of this postgraduate dissertation was to study the effect of silicon on the growth of mint plants grown under toxic aluminum levels. Experiments conducted showed that plant exposure at 2 or 4 mM Si improved plant growth causing an increase in the weight of fresh shoots compared to controls. In addition, this exposure caused a decrease in proline concentrations compared to controls. These results indicate that there might be some form of stress limited by the addition of Si, since weights of fresh shoots increased, whereas proline concentrations gradually decreased with the increase in Si concentration. To similar findings have also led the significant increases of the parameter 'Area', which is associated with the electron donor stock in electron transport chain. The measurements of the concentrations of malondialdehyde (MDA), chlorophyll counts, transpiration rate (E) and intercellular CO2 concentration (Ci) did not reveal any significant differences, while the maximum photochemical performance (Fv/Fm), Fv/Fo and the performance index (PI) as well have produced contradictory results, which could not lead to final conclusions. These contradictory results are probably due to the rather limited number of experimental units in all treatments, which allowed the estimation of some trends, but could not extraction of reliable statistical results. Exposure of plants to 350 μM Al and in all combinations of 200 or 350 μM Al with 2 or 4 mM Si, did not statistically affect the weight of the fresh shoots, except for 200 μM Al, which caused an unexpected weight increase. Exposure of the plants to 200 μM Al, also caused 20.7% reduction in proline concentrations relative to controls. However, the subsequent addition of 2 or 4 mM Si triggered a considerable increase in proline concentration in leaves and shoots compared to the previous value. These indicate that the addition of only 200 μM Al was not sufficient to provide the capability of immediate activation of the proline biosynthesis mechanisms. In contrast, plant exposure to 350 μM Al in absence of Si, as well as the subsequent addition of 2 or 4 mM Si, triggered an increase in proline concentration in leaves and shoots compared to controls. This gradual vi increase in proline by increasing the concentration of Si probably indicates that even the concentration of 4 mM Si was not high enough to limit the induced by 350 μM Al toxicity. In contrast to the above stress indicators, MDA measurements suggested that the exposure of plants to 200 or 350 μM Al caused significant stresses that were expressed as significant increases in MDA concentrations relative to controls. Furthermore, the addition of 2 or 4 mM Si caused a gradual decrease in MDA concentrations in the 200 or 350 μM Al-treated plants. Stress from the addition of 200 or 350 μM Al to mint plants were also identified by significant reductions in the Fv/Fm ratios relative to controls. These reductions were, in fact, proportional to the Al addition levels. However, when the addition of 200 or 350 μM Al was accompanied by the addition of 4 mMSi instead of 2, the Fv/Fm ratios showed significant increases with values ranging from 0.800 to 0.850, indicating plants with excellent photosynthetic activity. Stress from the addition of 200 or 350 μM Al to mint plants were still discovered by the significant Fv/Fο reductions compared to controls, which were proportional to the levels of Al addition. However, when the addition of 200 or 350 μM Al was accompanied by the addition of 4 mM Si, the Fv/Fo ratios showed significant increases ranging between 4.3 and 4.5. Nevertheless, if the addition of 200 or 350 μM Al was accompanied by an addition of 2 instead of 4 mM Si, the Fv/Fo ratios, although showing significant increases, were still below 4.0. In contrast to the above parameters, "Area" and the total chlorophyll content by SPAD, did not show significant differences in the different treatments relative to controls. Nonetheless, the performance index revealed that adding 200 or 350 μM Al to mint plants caused significant index decreases relative to controls, which were proportional to the levels of Al addition. However, the subsequent addition of 2 or 4 mM Si respectively, showed significant increases in the index over the previous values, which were, however, still lower than those of the controls. Regarding the CO2 assimilation ratio (A) and the stomatal conduction (gs), the addition of 200 or 350 mM Al to mint plants caused significant decreases in A values compared to controls, which were proportional to the levels of addition of Al. These reduced values could not be increased by further addition of 2 or 4 mM Si. It might be vii particularly worth pointing out that the addition of 2 mM Si to plants to which 350 mM Al had been already added, caused a significant reduction in the values instead of an increase, relative to the controls. Finally, concerning the transpiration rate (E) and the intercellular concentration of CO2 (Ci), the addition of 200 or 350 μM Al to mint plants did not cause significant changes in E and Ci values relative to controls. However, when the addition of 350 μM Al was accompanied by the addition of 2 mM Si or when the addition of 200 μM Al was accompanied by the addition of 4 mM Si, E or Ci values presented significant reductions or increases, respectively,compared to controls.en
heal.advisorNameΓιαννακούλα, Αναστασίαel
heal.committeeMemberNameΓιαννακούλα, Αναστασίαel
heal.committeeMemberNameΣτεφάνου, Στέφανοςel
heal.committeeMemberNameΓκέρτσης, Αθανάσιοςel
heal.academicPublisherΤμήμα Φυτικής Παραγωγήςel
heal.academicPublisherIDteithe-
heal.numberOfPages235-
heal.fullTextAvailabilitytrue-
heal.type.elΜεταπτυχιακή εργασίαel
Appears in Collections:Μεταπτυχιακές Διατριβές

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
MSc_Botsoglou_Despoina.pdf2.43 MBAdobe PDFView/Open



 Please use this identifier to cite or link to this item:
http://195.251.240.227/jspui/handle/123456789/13846
  This item is a favorite for 0 people.

Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.