Διερεύνηση των διαστάσεων ικανοποίησης των εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από την αντιμετώπιση των δυσλεκτικών παιδιών στην τάξη (Master thesis)
Παπαγιάννη, Γιαννούλα
The aim of this research was to explore the dimensions of satisfaction of secondary school teachers who deal with dyslexic pupils in the classroom. In order to achieve this objective, a primary qualitative research was carried out using a structured interview as the basic research tool. The sample of the research consisted of 14 secondary school teachers. The results of the research showed that all teachers are sensitive towards dyslexia, as they consider that even though the secondary school pupils with dyslexia are persons with normal or higher intelligence and without vision, hearing or mental health problems, they face specific difficulties in understanding and encoding/decoding the written language. The activities implemented by the teachers to address the above difficulties are related to phonological awareness, graphical representations, and also individualized instruction intervention. The study also highlighted the importance of collaboration between school and home. Finally, the instruction using auditory means, and the use of computers, special books with educational material, rewarding efforts, and also the stimulation of the pupils’ self-confidence were reported. The results of most activities yielded positive outcomes. If the results were not positive, this would be due to a variety of reasons, such as: the low self-confidence of the pupils, who have given up, and the special educational books that are not considered appropriate. Also, it was found that the activities do not favour multisensory teaching. A major obstacle was the cooperation with parents. Another major obstacle was the lack of support by the school principal. Regarding the way teachers of secondary education evaluate their actions to tackle dyslexia in their classrooms, most said that the activities are unfortunately very few, as the content, the pressure from the curriculum, the different level of the pupils, the few hours, and the lack of teacher training do not allow the implementation of more activities. Additional factors that lead to the lack of satisfaction by the teachers when dealing with dyslexic pupils were the lack of cooperation with the pupils’ parents and the lack of support from the school principal.
| Institution and School/Department of submitter: | Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας / Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων |
| Subject classification: | Dyslexic children--Education Δυσλεκτικά παιδιά--Εκπαίδευση High school teachers--Attitudes Εκπαιδευτικοί δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης--Στάσεις Dyslexia--Treatment Δυσλεξία--Θεραπεία |
| Keywords: | μαθησιακές δυσκολίες;δυσλεξία;ικανοποίηση;εκπαιδευτικοί;δευτεροβάθμια εκπαίδευση;learning difficulties;dyslexia;satisfaction;teachers;secondary education |
| Description: | Μεταπτυχιακή εργασία – Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας – Τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων, 2018 α.α 9462 |
| URI: | http://195.251.240.227/jspui/handle/123456789/15279 |
| Item type: | masterThesis |
| General Description / Additional Comments: | Μεταπτυχιακή εργασία |
| Subject classification: | Dyslexic children--Education Δυσλεκτικά παιδιά--Εκπαίδευση High school teachers--Attitudes Εκπαιδευτικοί δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης--Στάσεις Dyslexia--Treatment Δυσλεξία--Θεραπεία |
| Submission Date: | 2022-09-09T18:50:07Z |
| Item language: | el |
| Item access scheme: | free |
| Institution and School/Department of submitter: | Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας / Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων |
| Publication date: | 2018-02-25 |
| Bibliographic citation: | Παπαγιάννη Γ. (2018). Διερεύνηση των διαστάσεων ικανοποίησης των εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από την αντιμετώπιση των δυσλεκτικών παιδιών στην τάξη (Μεταπτυχιακή εργασία). Αλεξάνδρειο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης. |
| Abstract: | Η παρούσα έρευνα είχε στόχο να διερευνήσει τις διαστάσεις ικανοποίησης των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από την αντιμετώπιση των δυσλεκτικών παιδιών στην τάξη. Για την επίτευξη του συγκεκριμένου σκοπού, διεξήχθη πρωτογενής ποιοτική έρευνα χρησιμοποιώντας ως βασικό εργαλείο την δομημένη συνέντευξη. Δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 14 εκπαιδευτικοί. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν, ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί είναι ευαισθητοποιημένοι απέναντι στη δυσλεξία, καθώς θεωρούν πως οι μαθητές με δυσλεξία, ενώ μπορεί να είναι παιδιά με φυσιολογική ή και ανώτερη νοημοσύνη χωρίς προβλήματα στην όραση, την ακοή ή την ψυχική υγεία, αντιμετωπίζουν ειδικές δυσκολίες στην κατανόηση και στην κωδικοποίηση/αποκωδικοποίηση του γραπτού λόγου. Οι ενέργειες στις οποίες προβαίνουν οι εκπαιδευτικοί για να αντιμετωπίσουν τις παραπάνω δυσκολίες, αφορούν σε δραστηριότητες φωνολογικής ενημερότητας, γραφικές παραστάσεις, αλλά και εξατομικευμένη διδακτική παρέμβαση. Επίσης αναδείχθηκε η σημαντικότητα της συνεργασίας ανάμεσα στο σχολείο και στο σπίτι. Τέλος αναφέρθηκαν η διδασκαλία με ακουστικά μέσα, η χρήση Η/Υ, τα ειδικά βιβλία με εκπαιδευτικό υλικό, η επιβράβευση της προσπάθειας, αλλά και η τόνωση της αυτοπεποίθησης του μαθητή. Τα αποτελέσματα των περισσότερων ενεργειών ήταν θετικά. Στην περίπτωση που τα αποτελέσματα δεν ήταν θετικά, αυτό οφείλονταν σε ποικίλους λόγους όπως: η χαμηλή αυτοπεποίθηση των μαθητών, οι οποίοι έχουν πια παραιτηθεί των προσπαθειών, καθώς και τα ειδικά εκπαιδευτικά εγχειρίδια, τα οποία δεν θεωρούν κατάλληλα. Επίσης διαπιστώνεται, ότι οι δραστηριότητες που εφαρμόζονται δεν ευνοούν την πολυαισθητηριακή διδασκαλία. Άλλο εμπόδιο ήταν η συνεργασία με τους γονείς. Επίσης σημαντικό εμπόδιο αναδείχθηκε η μη στήριξη από τον διευθυντή. Αναφορικά με τον τρόπο που αξιολογούν οι εκπαιδευτικοί τις ενέργειες στις οποίες προβαίνουν για την αντιμετώπιση της δυσλεξίας στην τάξη τους, οι περισσότεροι αναφέρουν, πως οι ενέργειες δυστυχώς είναι ελάχιστες καθώς η ύλη, η πίεση από τα αναλυτικά προγράμματα, το διαφορετικό επίπεδο των μαθητών, η μικρής διάρκειας ώρες, αλλά και η έλλειψη επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, δεν επιτρέπουν την εφαρμογή περισσότερων ενεργειών. Επιπλέον παράγοντες, που οδηγούν στη μη ικανοποίηση των εκπαιδευτικών από την αντιμετώπιση των δυσλεκτικών μαθητών, αναδείχθηκαν η μη συνεργασία με τους γονείς των μαθητών και η μη στήριξη από τον διευθυντή του σχολείου. The aim of this research was to explore the dimensions of satisfaction of secondary school teachers who deal with dyslexic pupils in the classroom. In order to achieve this objective, a primary qualitative research was carried out using a structured interview as the basic research tool. The sample of the research consisted of 14 secondary school teachers. The results of the research showed that all teachers are sensitive towards dyslexia, as they consider that even though the secondary school pupils with dyslexia are persons with normal or higher intelligence and without vision, hearing or mental health problems, they face specific difficulties in understanding and encoding/decoding the written language. The activities implemented by the teachers to address the above difficulties are related to phonological awareness, graphical representations, and also individualized instruction intervention. The study also highlighted the importance of collaboration between school and home. Finally, the instruction using auditory means, and the use of computers, special books with educational material, rewarding efforts, and also the stimulation of the pupils’ self-confidence were reported. The results of most activities yielded positive outcomes. If the results were not positive, this would be due to a variety of reasons, such as: the low self-confidence of the pupils, who have given up, and the special educational books that are not considered appropriate. Also, it was found that the activities do not favour multisensory teaching. A major obstacle was the cooperation with parents. Another major obstacle was the lack of support by the school principal. Regarding the way teachers of secondary education evaluate their actions to tackle dyslexia in their classrooms, most said that the activities are unfortunately very few, as the content, the pressure from the curriculum, the different level of the pupils, the few hours, and the lack of teacher training do not allow the implementation of more activities. Additional factors that lead to the lack of satisfaction by the teachers when dealing with dyslexic pupils were the lack of cooperation with the pupils’ parents and the lack of support from the school principal. |
| Advisor name: | Στάμου, Ελένη |
| Examining committee: | Στάμου, Ελένη |
| Publishing department/division: | Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας / Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων |
| Publishing institution: | teithe |
| Number of pages: | 124 σ. |
| Appears in Collections: | Μεταπτυχιακές Διατριβές |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| Papagianni.pdf | 1.43 MB | Adobe PDF | View/Open |
Please use this identifier to cite or link to this item:
This item is a favorite for 0 people.
http://195.251.240.227/jspui/handle/123456789/15279
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
