Eureka! Institutional Repository

Οι κατασκευαστικές δραστηριότητες είναι από τις πλέον δύσκολες και επικίνδυνες εργασίες που απασχολεί μεγάλο μερίδιο εργατικού δυναμικού. Η ασφάλεια και υγιεινή των εργαζομένων εντός εργοταξιου, αποτελεί υποχρέωση του Επιβλέποντος Μηχανικού και του Κατασκευαστή, που πρέπει να ακολουθούν συγκεκριμένους νόμους της χώρας, οι οποίοι είναι ώς επί το πλείστων κοινοί για όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκ φύσεως ένα εργοτάξιο κρύβει κινδύνους για το σύνολο του προσωπικού ακόμα και του πιο καταρτισμένου. Η εκ των προτέρων αναγνώριση τους, ο σχεδιασμός και υλοποίηση μέτρων ασφαλείας, ο συστηματικός έλεγχος τήρησης τους και η αναθεώρηση τους όταν αυτό κριθεί απαραίτητο, συνθέτουν το τετράπτυχο της ολοκλήρωσης ενός έργου χωρίς ατυχήματα. Αν και τα τελευταία χρόνια και ειδικότερα μετά την ίδρυση του Ελληνικού Ινστιτούτου Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε. , 1992), που ήρθε για να καλύψει σε εθνικό επίπεδο το μεγάλο κενό στη επιστημονική και τεχνική υποδομή για την υποστήριξη της πολιτικής για καλύτερες συνθήκες εργασίας, υπάρχουν ακόμα πολλές παθογένειες που ταλανίζουν την Υγιεινή και Ασφάλεια στην εργασία. Η εκτίμηση και πρόληψη των κινδύνων στην εργασία, που προβλέπονται από το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, είναι μια διαχρονικά, σύνθετη και δυναμική διαδικασία αξιολόγησης των κινδύνων στο χώρο εργασίας. Βέβαια, στην χώρα μας εφαρμόζεται η 5 πρακτική της εκπόνησης μελετών εκτίμησης κινδύνου, που δεν είναι ούτε ικανοποιητικές ούτε καν πλήρεις, με συνέπεια να μην αντιμετωπίζονται ορθά, σοβαροί κίνδυνοι που εμφανίζονται κατά την διάρκεια της εργασίας. Σπουδαίο ρόλο στην κατάσταση της Υ.Α.Ε. στην χώρα μας κατέχει η οικονομική κρίση που ταλανίζει την χώρα μας τα τελευταία χρόνια, καθώς παρατηρήθηκε αύξηση της αδήλωτης εργασίας, παράλληλα όμως υπήρξε και μία χαλαρότητα στα μέτρα που λαμβάνουν οι Εργοδότες στην πρόληψη της Υ.Α.Ε.