Eureka! Institutional Repository

Η παρούσα έρευνα πραγματοποιήθηκε για να διερευνήσει τις διατροφικές συνήθειες και τη φυσική δραστηριότητα των παιδιών προεφηβικής ηλικίας και τη σχέση αυτών των παραμέτρων με την παχυσαρκία. Στη έρευνα αυτή συμμετείχαν 116 παιδιά από το Ν. Ξάνθης, εκ των οποίων τα 63 ήταν αγόρια και τα 53 ήταν κορίτσια ηλικίας 10-12 ετών. Αρχικά, έγιναν οι απαραίτητες μετρήσεις για να αξιολογηθούνε τα σωματομετρικά χαρακτηριστικά των παιδιών, όπως βάρος, σωματικό λίπος(%), μυϊκή μάζα (%), ύψος, περίμετρος μέσης (WC), περίμετρος ισχίου (WH). Παράλληλα, χρησιμοποιήθηκε ημερολόγιο ανάκλησης 24ωρου 3ημερης καταγραφής (Μανιός, 2006), ενώ για τη διερεύνηση των διατροφικών συνηθειών έγινε χρήση ημερολογίου εβδομαδιαίας συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων(από Χασαπίδου, 2010). Επιπρόσθετα, χρησιμοποιήθηκε το IPA-Q, η σύντομη ελληνική έκδοση (Maria Hagströmer, 2013) κι ένα ημερολόγιο φυσικής δραστηριότητας 24ωρου για να εκτιμηθεί η φυσική δραστηριότητα και τέλος, ένα ερωτηματολόγιο εκτίμησης εικόνας σώματος (Collins, 1991). Ακόμη, στην έρευνα συμμετείχαν και ένας εκ των δύο γονέων, οι οποίοι συμπλήρωσαν ένα ατομικό ιατρικό ιστορικό (Ιατρείο Παχυσαρκίας και Μεταβολισμού, Α’ ΠΡΠ Κλινική Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ) για συλλογή πληροφοριών σχετικές με τα δημογραφικά, ανθρωπομετρικά και κλινικά χαρακτηριστικά και το IPA-Q (Maria Hagströmer, 2013). Από τα αποτελέσματα παρατηρήθηκε ότι το 54,7% (n=29) των αγοριών και το 66,7% (n=42) των κοριτσιών είχαν φυσιολογικό σωματικό βάρος σύμφωνα με τον ΔΜΣ, το 35,8% (n=13) των αγοριών και το 20,6% (n=19) των κοριτσιών ήταν υπέρβαρα, ενώ παχύσαρκα ήταν το 5,7% (n=3) των αγοριών και το 9,5% (n=6) των κοριτσιών. Για τη στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων χρησιμοποιήθηκε το πρόγραμμα «IBM SPSS Statistics 23». Διατροφικά παρατηρήθηκε αυξημένη κατανάλωση λίπους τόσο στα υπέρβαρα /παχύσαρκα αγόρια όσο και στα υπέρβαρα /παχύσαρκα κορίτσια (t=-2,395, p<0,05 και t=-3,224, p<0,01 αντίστοιχα) καθώς και κορεσμένου λίπους (t=-2,715, p<0,01 και t=-2,585, p<0,05 αντίστοιχα) σε σχέση με τα νορμοβαρή. Στο σύνολο των παιδιών το 40,5% κατανάλωνε 1-2 φορές την εβδομάδα μοσχαρίσιο κρέας, αλλά και χοιρινό κρέας, μόνο το 31,8% καταναλώνει λιγότερο από 1 φορά τη εβδομάδα τηγανιτές πατάτες και μόλις το 21,6% και 34,5% δήλωσε πως τρώει καθημερινά φρέσκες σαλάτες και φρούτα αντίστοιχα. Αναφορικά με τη φυσική δραστηριότητά τους το 65,08% των κοριτσιών φάνηκε να είναι σωματικά δραστήριο έναντι του 54,72% των αγοριών. Από τα 53 αγόρια το 45,3% (n=24) άνηκε στην κατηγορία «Μη δραστήρια», ενώ το 47,2% (n=25) κατατάσσεται στην κατηγορία «Μέτρια Φυσική Δραστηριότητα» και μόνο το 7,5% (n=4) έχει «Έντονη Φυσική Δραστηριότητα», ενώ από τα 63 κορίτσια το 35,1% (n=22) κατατάσσεται στην κατηγορία «Μη δραστήρια», το 61,9% (n=39) στην κατηγορία «Μέτρια Φυσική Δραστηριότητα» και μόνο το 3,2% (n=2) έχει «Έντονη Φυσική Δραστηριότητα». Παρατηρήθηκε ακόμη μέτρια αρνητική συσχέτιση (rho=-0,516, p<0,001) ανάμεσα στα ασκούμενα και μη παιδιά και τον ΔΜΣ και μέτρια αρνητική συσχέτιση (rho=-0,543, p<0,001) στο σωματικό τους λίπος. Παρατηρήθηκε επιπλέον, ότι όσο αυξανόταν η ένταση της φυσικής δραστηριότητας των παιδιών μειωνόταν η πρόσληψη λιπαρών, κορεσμένων λιπαρών και θερμίδων και αυξανόταν η πρόσληψη 3 υδατανθράκων. Παρατηρήθηκε επιπροσθέτως, πως παιδιά που έχουν γονέα που αθλείται είναι σωματικά πιο δραστήρια. Τέλος, φάνηκε ότι ο δείκτης μάζας σώματος των παιδιών επηρεάζει την εκτίμηση που έχουν γι’ αυτό. Τα συμπεράσματα που απορρέουν από την παρούσας έρευνας είναι μια άρρηκτη σχέση ανάμεσα στη διατροφή, τη φυσική δραστηριότητα και την παιδική παχυσαρκία και έρχονται να προστεθούν στη βιβλιογραφία, προκειμένου να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας, η οποία αυξάνεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια.