Eureka! Institutional Repository

Η διαπολιτισμική εκπαίδευση σχετίζεται, ως επί το πλείστον, με την ανομοιογένεια των μαθητών και κατ’ επέκταση ολόκληρης της κοινωνίας. Αυτή η ανομοιογένεια, είναι αποτέλεσμα της διαρκούς μετακίνησης πληθυσμών από άλλες χώρες, λόγω της εμπόλεμης κατάστασης που επικρατεί εκεί ή είναι συνυφασμένη με οικονομικούς παράγοντες. Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα είναι χώρα υποδοχής οικονομικών μεταναστών και προσφύγων. Το αυξημένο προσφυγικό ρεύμα συνεπάγεται την έλευση τόσο παιδιών όσο και ενηλίκων που δε γνωρίζουν τη γλώσσα υποδοχής και χρήζουν ιδιαίτερης αντιμετώπισης και εκπαίδευσης. Οι ελληνικές εκπαιδευτικές μονάδες, έχουν έρθει αντιμέτωπες με την πρόκληση της ένταξης και ενσωμάτωσης μεγάλου αριθμού παιδιών προσφύγων, καθώς το δικαίωμα στην εκπαίδευση είναι ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, το οποίο πρέπει να σέβεται και να προστατεύει κάθε κράτος. Η πολυπολιτισμικότητα αυτή της ελληνικής κοινωνίας καθιστά απαραίτητη την ευαισθητοποίηση και την εγρήγορση της εκπαιδευτικής κοινότητας, ούτως ώστε να ενεργοποιήσει και να υιοθετήσει νέους μηχανισμούς όσον αφορά την εκπαίδευση αυτών των παιδιών. Ο σκοπός της έρευνας που παρουσιάζεται στην παρούσα εργασία, είναι να διερευνήσει τις απόψεις των ΣΕΠ, ως επίσημα θεσμικά όργανα του κράτους, αναφορικά με την ένταξη και διαχείριση της εκπαίδευσης των παιδιών προσφύγων στο ελληνικό δημόσιο σχολείο. Επίσης, επιχειρεί να ανιχνεύσει τα αποτελέσματα της εκπαιδευτικής πολιτικής που ακολούθησε η Ελλάδα για τη συμπερίληψη των παιδιών αυτών. Για τις ανάγκες υλοποίησης της παρούσας ερευνητικής μελέτης επιλέχθηκε η ποσοτική έρευνα με τη μέθοδο του ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου. Συγκεκριμένα ερωτήθηκαν 80 ΣΕΠ από όλη την Ελλάδα που έχουν ως έδρα τους κέντρα φιλοξενίας και υποδοχής προσφύγων αλλά και δομές/ διαμερίσματα στον αστικό ιστό. Τα αποτελέσματα της έρευνας αναδεικνύουν τις δυσκολίες που συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τα παιδιά πρόσφυγες όσον αφορά την ένταξή τους στο σχολικό περιβάλλον. Το εμπόδιο της επικοινωνίας παραμένει ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο. Παράλληλα διαπιστώνονται αδυναμίες στην έγκαιρη στελέχωση των δομών και στην ανεπαρκή επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Τέλος, επισημαίνεται η ελλιπής υποστήριξη των παιδιών αυτών, στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση και τονίζεται η ανησυχητική απουσία ειδικής μέριμνας σχετικά με τη συμπερίληψη των παιδιών αυτών στην περίοδο της πανδημίας. Ωστόσο, η πλειοψηφία των ΣΕΠ επισημαίνει ότι η τάξη υποδοχής λειτουργεί ενθαρρυντικά και παρακινητικά για τους μαθητές πρόσφυγες και ευνοεί την αποτελεσματικότητα της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και για τους ίδιους και για τους γηγενείς μαθητές. Οι προτάσεις που διατυπώνονται θα μπορούσαν να συντελέσουν στην αποτελεσματικότερη λειτουργία του θεσμού τα επόμενα χρόνια, δημιουργώντας ένα πιο αποδοτικό και ασφαλές περιβάλλον παρεχόμενης εκπαίδευσης στα παιδιά προσφύγων.