Τρόποι διαχείρισης από τον εκπαιδευτικό, των συμπεριφορών των εφήβων που παρουσιάζουν διαταραχές διαγωγής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στους νομούς Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής (Master thesis)
Τσακίρη, Σοφία
Η Διαταραχή Διαγωγής συνιστά ένα ευρύ φάσμα συμπεριφορών το οποίο χαρακτηρίζεται από ποικίλες παραβιάσεις κοινωνικών τύπων και κανόνων και εκδηλώνεται με έντονη επιθετικότητα. Η παρουσία της δεν αποτελεί σπάνιο φαινόμενο στο σχολικό περιβάλλον, αφού τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση της συχνότητας εμφάνισής της σε εφήβους μαθητές. Απότοκο της παρουσίας της είναι η αποδιοργάνωση της τάξης και η διαταραχή της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Για αυτόν τον λόγο, κρίνεται επιτακτική η ανάγκη εύρεσης και εφαρμογής των κατάλληλων τεχνικών διαχείρισης των Διαταραχών Διαγωγής στο σχολικό πλαίσιο. Οι τεχνικές διαχείρισης τάξης έχουν ως στόχο, από τη μία μεριά να αποτρέψουν την εμφάνιση Διαταραχών Διαγωγής (στρατηγικές πρόληψης) και από την άλλη μεριά να τις αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την ώρα της εκδήλωσής τους (στρατηγικές αντίδρασης/αντιμετώπισης). Βασικός σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να διερευνήσει τις τεχνικές που εφαρμόζουν οι Έλληνες εκπαιδευτικοί Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μέσα στην τάξη προκειμένου να διαχειριστούν εφήβους μαθητές με χαρακτηριστικά Διαταραχών Διαγωγής, ενώ παράλληλα επιδιώχθηκε να αναδειχθεί η συχνότητα χρήσης των τεχνικών πρόληψης και των τεχνικών αντιμετώπισης. Στην έρευνα συμμετείχαν 120 εκπαιδευτικοί δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των νομών Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής, στους οποίους διαμοιράστηκε ερωτηματολόγιο με τη βοήθεια του Google Forms, περιέχοντας ερωτήματα που εξυπηρετούσαν τους στόχους της έρευνας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η πλειονότητα των εκπαιδευτικών εφαρμόζουν προληπτικές τεχνικές διαχείρισης. Η διδασκαλία θετικής κοινωνικής συμπεριφοράς, ο λεκτικός έπαινος στη θετική συμπεριφορά και η ανάπτυξη καλής σχέσης με τον μαθητή που εμφανίζει Διαταραχές Διαγωγής χαίρουν υψηλής συχνότητας αναφορικά με την εφαρμογή τους από το σύνολο των εκπαιδευτικών. Από την άλλη μεριά, τα ποσοστά χρήσης των τεχνικών αντιμετώπισης δεν εμφανίζουν ισόποση κατανομή συχνότητας εφαρμογής τους. Πιο συγκεκριμένα, η τεχνική της αγνόησης της αποκλίνουσας συμπεριφοράς, υπό την προϋπόθεση να μην είναι διασπαστική στη λειτουργία της τάξης, και η τεχνική της γνωστοποίησης, εκ των προτέρων, των συνεπειών της αποκλίνουσας συμπεριφοράς τυγχάνουν αποδοχής από αρκετούς εκπαιδευτικούς, ενώ σε ό,τι αφορά στην τεχνική της επίπληξης παρατηρείται ίση κατανομή στις απαντήσεις με προβάδισμα αυτής που δείχνει ότι προτιμάται η σποραδική χρήση της. Επίσης, παρατηρείται ξεκάθαρα η απορριπτική στάση των εκπαιδευτικών στην εφαρμογή της παραπομπής του μαθητή στο γραφείο του διευθυντή. Τέλος, διαφαίνεται μία συχνοτική υπεροχή των προληπτικών τεχνικών σε σχέση με τις τεχνικές αντιμετώπισης.
| Institution and School/Department of submitter: | Σχολή Οικονομίας και Διοίκησης - Τμήμα Διοίκησης Οργανισμών, Μάρκετινγκ και Τουρισμού |
| Keywords: | Συμπεριφορές εφήβων;Διαταραχές Διαγωγής στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση |
| Description: | Μεταπτυχιακή εργασία - Σχολή Οργανισμών και Διοίκησης - Τμήμα Διοίκησης Οργανισμών, Μάρκετινγκ και Τουρισμού, 2021 (α/α 12960) |
| URI: | http://195.251.240.227/jspui/handle/123456789/16475 |
| Item type: | masterThesis |
| General Description / Additional Comments: | Μεταπτυχιακή εργασία |
| Item language: | el |
| Item access scheme: | account |
| Institution and School/Department of submitter: | Σχολή Οικονομίας και Διοίκησης - Τμήμα Διοίκησης Οργανισμών, Μάρκετινγκ και Τουρισμού |
| Publication date: | 2021-06-14 |
| Bibliographic citation: | Τσακίρη, Σ. (2021). Τρόποι διαχείρισης από τον εκπαιδευτικό, των συμπεριφορών των εφήβων που παρουσιάζουν διαταραχές διαγωγής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στους νομούς Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής (Μεταπτυχιακή εργασία). ΔΙΠΑΕ. |
| Abstract: | Η Διαταραχή Διαγωγής συνιστά ένα ευρύ φάσμα συμπεριφορών το οποίο χαρακτηρίζεται από ποικίλες παραβιάσεις κοινωνικών τύπων και κανόνων και εκδηλώνεται με έντονη επιθετικότητα. Η παρουσία της δεν αποτελεί σπάνιο φαινόμενο στο σχολικό περιβάλλον, αφού τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση της συχνότητας εμφάνισής της σε εφήβους μαθητές. Απότοκο της παρουσίας της είναι η αποδιοργάνωση της τάξης και η διαταραχή της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Για αυτόν τον λόγο, κρίνεται επιτακτική η ανάγκη εύρεσης και εφαρμογής των κατάλληλων τεχνικών διαχείρισης των Διαταραχών Διαγωγής στο σχολικό πλαίσιο. Οι τεχνικές διαχείρισης τάξης έχουν ως στόχο, από τη μία μεριά να αποτρέψουν την εμφάνιση Διαταραχών Διαγωγής (στρατηγικές πρόληψης) και από την άλλη μεριά να τις αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την ώρα της εκδήλωσής τους (στρατηγικές αντίδρασης/αντιμετώπισης). Βασικός σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να διερευνήσει τις τεχνικές που εφαρμόζουν οι Έλληνες εκπαιδευτικοί Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μέσα στην τάξη προκειμένου να διαχειριστούν εφήβους μαθητές με χαρακτηριστικά Διαταραχών Διαγωγής, ενώ παράλληλα επιδιώχθηκε να αναδειχθεί η συχνότητα χρήσης των τεχνικών πρόληψης και των τεχνικών αντιμετώπισης. Στην έρευνα συμμετείχαν 120 εκπαιδευτικοί δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των νομών Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής, στους οποίους διαμοιράστηκε ερωτηματολόγιο με τη βοήθεια του Google Forms, περιέχοντας ερωτήματα που εξυπηρετούσαν τους στόχους της έρευνας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η πλειονότητα των εκπαιδευτικών εφαρμόζουν προληπτικές τεχνικές διαχείρισης. Η διδασκαλία θετικής κοινωνικής συμπεριφοράς, ο λεκτικός έπαινος στη θετική συμπεριφορά και η ανάπτυξη καλής σχέσης με τον μαθητή που εμφανίζει Διαταραχές Διαγωγής χαίρουν υψηλής συχνότητας αναφορικά με την εφαρμογή τους από το σύνολο των εκπαιδευτικών. Από την άλλη μεριά, τα ποσοστά χρήσης των τεχνικών αντιμετώπισης δεν εμφανίζουν ισόποση κατανομή συχνότητας εφαρμογής τους. Πιο συγκεκριμένα, η τεχνική της αγνόησης της αποκλίνουσας συμπεριφοράς, υπό την προϋπόθεση να μην είναι διασπαστική στη λειτουργία της τάξης, και η τεχνική της γνωστοποίησης, εκ των προτέρων, των συνεπειών της αποκλίνουσας συμπεριφοράς τυγχάνουν αποδοχής από αρκετούς εκπαιδευτικούς, ενώ σε ό,τι αφορά στην τεχνική της επίπληξης παρατηρείται ίση κατανομή στις απαντήσεις με προβάδισμα αυτής που δείχνει ότι προτιμάται η σποραδική χρήση της. Επίσης, παρατηρείται ξεκάθαρα η απορριπτική στάση των εκπαιδευτικών στην εφαρμογή της παραπομπής του μαθητή στο γραφείο του διευθυντή. Τέλος, διαφαίνεται μία συχνοτική υπεροχή των προληπτικών τεχνικών σε σχέση με τις τεχνικές αντιμετώπισης. Conduct Disorder is a wide range of behaviors characterized by a variety of violations of social norms and rules and manifests itself in intense aggression. Its presence is not a rare phenomenon in the school environment, since in recent years there has been an increase in the frequency of its occurrence in adolescent students. The result of her presence is the disorganization of the classroom and the disruption of the educational process. For this reason, the need to find and implement appropriate techniques for managing Conduct Disorders in the school context is considered imperative. Classroom management techniques aim, on the one hand, to prevent the occurrence of Conduct Disorders (proactive strategies) and, on the other hand, to deal with them effectively at the time of their manifestation (reactive/coping strategies). The main purpose of this study was to investigate the techniques applied by Greek Secondary education teachers in the classroom in order to manage adolescent students with Conduct Disorders, while at the same time sought to highlight the frequency of use of proactive and coping techniques. The research involved 120 secondary school teachers from the prefectures of Thessaloniki and Halkidiki, to whom a questionnaire was distributed with the help of Google Forms, containing questions that served the objectives of the research. The results showed that the majority of teachers apply proactive/preventive management techniques. The teaching of positive social behavior, verbal praise for positive behavior and the development of a good relationship with the student with Conduct Disorders enjoy high frequency in terms of their application by all teachers. On the other hand, the rates of use of the coping techniques do not show an equal distribution of their application frequency. More specifically, the technique of ignoring deviant behavior, provided it is not disruptive in the classroom, and the technique of communicating in advance of the consequences of deviant behavior are accepted by many teachers, while in terms of technique of reprimand there is an equal distribution of responses with a predominance of that indicating that its sporadic use is preferred. Also, the rejection attitude of the teachers in the application of the student's referral to the principal's office is clearly observed. Finally, there is a frequent superiority of proactive/preventive techniques over coping techniques. |
| Advisor name: | Στάμου, Ελένη |
| Examining committee: | Στάμου, Ελένη |
| Publishing department/division: | Σχολή Οικονομίας και Διοίκησης - Τμήμα Διοίκησης Οργανισμών, Μάρκετινγκ και Τουρισμού |
| Publishing institution: | ihu |
| Number of pages: | 132 σελ. |
| Appears in Collections: | Μεταπτυχιακές Διατριβές |
Files in This Item:
There are no files associated with this item.
Please use this identifier to cite or link to this item:
This item is a favorite for 0 people.
http://195.251.240.227/jspui/handle/123456789/16475
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
