Η επίδραση ενός φυσικοθεραπευτικού προγράμματος τηλε-αποκατάστασης σε παιδιά με νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα (Master thesis)

Σταυρακίδου, Μαρία


Introduction: The Juvenile Idiopathic Arthritis (JIA) chronicity, combined with the disease management psychosocial effects on children and parents, often leads to non-compliance in physiotherapy. However, in the era of the economic crisis, it’s an incentive to seek new approaches in physiotherapy. Objectives: To investigate the applicability and the impact of a physiotherapy tele-rehabilitation program (TRP) on children with JIA and their family. Methods: Thirty JIA patients, who applied a home-exercise program (HEP), were selected and randomly divided in the tele-rehabilitation (TRG, n=15) and the control group (CG, n=15). The TRG participated, in a 30-minute tele-session under the supervision and guidance of a qualified pediatric physiotherapist, twice a week, for 12 weeks. Before and after the TRP (T1 and T2, respectively), TRG and CG patients and a parent/guardian completed the Juvenile Arthritis Multi-demensional Assessment Report questionnaire (JAMAR) and a questionnaire relevant to the HEP implementation and compliance. Residual disease was estimated at T1 and T2 from a physiotherapist, different from the one performing the tele-rehabilitation program. At T2, TRG patients and their parents completed a questionnaire, evaluating the tele-rehabilitation program. One month after T2, a reassessment of compliance with the home-exercise program was performed. Results: The patients’ median (range) age was 12.8 (8-16) years. Nineteen children (63%) had polyarticular JIA and 11 (37%) oligoarticular. At T2, the TRG children performed the HEP more frequently (p=0.023), for a longer time (p=0.034) and with less promoting (p=0.004), compared to T1. Moreover, there was increased compliance with HEP (p=0.001), functionality (p=0.008) and quality of life (p=0.007) and less pain (p=0.017) in contrast with CG. The residual disease was improved in both groups (TRG: p=0.002, CG: p=0.018), but more in TRG (p=0.045). The applicability of the TRP and its total benefit was rated as excellent by both patients and parents. Finally, one month after T2, the compliance with the HEP was still greater, compared to T1 (p=0.001). Conclusion: The implementation of an interactive physiotherapy TRP is applicable and effective in patients with JIA, providing an additional tool in their rehabilitation.
Institution and School/Department of submitter: Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας - Τμήμα Φυσικοθεραπείας
Subject classification: Ρευματοειδής αρθρίτιδα στα παιδιά
Ρευματοειδής αρθρίτιδα -- Ασθενείς -- Αποκατάσταση
Φυσικοθεραπεία για παιδιά
Θεραπευτική άσκηση για παιδιά
Tηλεπικοινωνία στην ιατρική
Rheumatoid arthritis in children
Rheumatoid arthritis -- Patients -- Rehabilitation
Physical therapy for children
Exercise therapy for children
Telecommunication in medicine
Keywords: Τηλε-αποκατάσταση;Φυσικοθεραπεία;Νεανική Ιδιοπαθής Αρθρίτιδα;Πρόγραμμα ασκήσεων στο σπίτι;Tele-rehabilitation;Physiotherapy;Juvenile Idiopathic Arthritis;Home exercise program
Description: Μεταπτυχιακή εργασία - Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας - Τμήμα Φυσικοθεραπείας, 2023 (α/α 14097)
URI: http://195.251.240.227/jspui/handle/123456789/16846
Item type: masterThesis
General Description / Additional Comments: Μεταπτυχιακή εργασία
Subject classification: Ρευματοειδής αρθρίτιδα στα παιδιά
Ρευματοειδής αρθρίτιδα -- Ασθενείς -- Αποκατάσταση
Φυσικοθεραπεία για παιδιά
Θεραπευτική άσκηση για παιδιά
Tηλεπικοινωνία στην ιατρική
Rheumatoid arthritis in children
Rheumatoid arthritis -- Patients -- Rehabilitation
Physical therapy for children
Exercise therapy for children
Telecommunication in medicine
Submission Date: 2024-07-25T09:19:40Z
Item language: el
Item access scheme: free
Institution and School/Department of submitter: Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας - Τμήμα Φυσικοθεραπείας
Publication date: 2023-11-03
Bibliographic citation: Σταυρακίδου, Μ. (2018). Η επίδραση ενός φυσικοθεραπευτικού προγράμματος τηλε-αποκατάστασης σε παιδιά με νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα (Μεταπτυχιακή εργασία), ΔΙ.ΠΑ.Ε.
Abstract: Εισαγωγή: Η χρονιότητα της Νεανικής Ιδιοπαθούς Αρθρίτιδας (ΝΙΑ) και οι ψυχοκοινωνικές επιδράσεις της θεραπείας σε ασθενείς/γονείς, οδηγούν συχνά σε κακή συμμόρφωση. Τα παραπάνω, σε περίοδο οικονομικής κρίσης, αποτελούν κίνητρο για καινοτόμες προσεγγίσεις στη φυσικοθεραπεία. Σκοπός: Διερεύνηση της εφαρμογής ενός φυσικοθεραπευτικού προγράμματος τηλε-αποκατάστασης (ΠΦΤΑ) σε ασθενείς με ΝΙΑ και των επιδράσεών του σε ασθενείς/οικογένειες. Μεθοδολογία: Τριάντα ασθενείς με ΝΙΑ, που εφάρμοζαν πρόγραμμα ασκήσεων στο σπίτι (ΠΑΣπ), επιλέχθηκαν τυχαία και χωρίστηκαν στην ομάδα τηλε-αποκατάστασης (Ο.ΤΑ, n=15) και στην ομάδα ελέγχου (Ο.Ε, n=15). Κάθε ασθενής της Ο.ΤΑ συμμετείχε σε 30λεπτη τηλε-συνεδρία (μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή στο σπίτι), 2 φορές την εβδομάδα, για 12 εβδομάδες, εφαρμόζοντας τις ασκήσεις υπό την επίβλεψη και καθοδήγηση εξειδικευμένου παιδιατρικού φυσικοθεραπευτή. Πριν και μετά το ΠΦΤΑ (Χρόνος-1 και Χρόνος-2, αντίστοιχα), οι ασθενείς/γονείς των 2 ομάδων συμπλήρωσαν το JAMAR και ερωτηματολόγιο σχετικά με το ΠΑΣπ και εκτιμήθηκαν τα υπολείμματα της νόσου. Ένα μήνα μετά τον Χρόνο-2, επανεκτιμήθηκε η συμμόρφωση στο ΠΑΣπ. Αποτελέσματα: Οι ασθενείς ήταν 12,8 (8-16) ετών. Δεκαεννέα παιδιά (63%) είχαν πολυαρθρική ΝΙΑ και 11 (37%) ολιγοαρθρική. Κανένας ασθενής δεν διέκοψε το ΠΦΤΑ. Στον Χρόνο-2, οι ασθενείς της Ο.ΤΑ πραγματοποιούσαν το ΠΑΣπ συχνότερα (p=0,023), για περισσότερη ώρα (p=0,034) και με λιγότερες παραινέσεις (p=0,004), συγκριτικά με τον Χρόνο-1. Παρατηρήθηκε καλύτερη συμμόρφωση (p=0,001), λειτουργικότητα (p=0,008), ποιότητα ζωής (p=0,007) και λιγότερος πόνος (p=0,017). Στην Ο.Ε δεν υπήρξαν στατιστικώς σημαντικές διαφορές στις παραπάνω παραμέτρους. Τα υπολείμματα της νόσου βελτιώθηκαν και στις δυο ομάδες (Ο.ΤΑ: p=0,002, Ο.Ε: p=0,018), αλλά η βελτίωση της Ο.ΤΑ ήταν μεγαλύτερη (p=0,045). Η εφαρμοστικότητα του ΠΦΤΑ και η συνολική προσφορά του βαθμολογήθηκαν ως άριστα από ασθενείς και γονείς. Ένα μήνα μετά τον Χρόνο-2, η συμμόρφωση στο ΠΑΣπ παρέμεινε μεγαλύτερη, συγκριτικά με τον Χρόνο-1 (p=0,001). Συμπέρασμα: Ένα διαδραστικό ΠΦΤΑ μπορεί να εφαρμοστεί αποτελεσματικά σε ασθενείς με ΝΙΑ, προσφέροντας ένα επιπλέον εργαλείο στην αποκατάστασή τους.
Introduction: The Juvenile Idiopathic Arthritis (JIA) chronicity, combined with the disease management psychosocial effects on children and parents, often leads to non-compliance in physiotherapy. However, in the era of the economic crisis, it’s an incentive to seek new approaches in physiotherapy. Objectives: To investigate the applicability and the impact of a physiotherapy tele-rehabilitation program (TRP) on children with JIA and their family. Methods: Thirty JIA patients, who applied a home-exercise program (HEP), were selected and randomly divided in the tele-rehabilitation (TRG, n=15) and the control group (CG, n=15). The TRG participated, in a 30-minute tele-session under the supervision and guidance of a qualified pediatric physiotherapist, twice a week, for 12 weeks. Before and after the TRP (T1 and T2, respectively), TRG and CG patients and a parent/guardian completed the Juvenile Arthritis Multi-demensional Assessment Report questionnaire (JAMAR) and a questionnaire relevant to the HEP implementation and compliance. Residual disease was estimated at T1 and T2 from a physiotherapist, different from the one performing the tele-rehabilitation program. At T2, TRG patients and their parents completed a questionnaire, evaluating the tele-rehabilitation program. One month after T2, a reassessment of compliance with the home-exercise program was performed. Results: The patients’ median (range) age was 12.8 (8-16) years. Nineteen children (63%) had polyarticular JIA and 11 (37%) oligoarticular. At T2, the TRG children performed the HEP more frequently (p=0.023), for a longer time (p=0.034) and with less promoting (p=0.004), compared to T1. Moreover, there was increased compliance with HEP (p=0.001), functionality (p=0.008) and quality of life (p=0.007) and less pain (p=0.017) in contrast with CG. The residual disease was improved in both groups (TRG: p=0.002, CG: p=0.018), but more in TRG (p=0.045). The applicability of the TRP and its total benefit was rated as excellent by both patients and parents. Finally, one month after T2, the compliance with the HEP was still greater, compared to T1 (p=0.001). Conclusion: The implementation of an interactive physiotherapy TRP is applicable and effective in patients with JIA, providing an additional tool in their rehabilitation.
Advisor name: Τραχανά, Μαρία
Examining committee: Τραχανά, Μαρία
Χριστάρα, Αλεξάνδρα
Ξινιάς, Ιωάννης
Publishing department/division: Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας - Τμήμα Φυσικοθεραπείας
Publishing institution: ihu
Number of pages: 116
Appears in Collections:Μεταπτυχιακές Διατριβές

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
Stavrakidou.pdf1.15 MBAdobe PDFView/Open



 Please use this identifier to cite or link to this item:
http://195.251.240.227/jspui/handle/123456789/16846
  This item is a favorite for 0 people.

Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.