Αλιεία των τριών εμπορικών σποροειδών του γένους Diplodus (σαργός, κακαρέλος, και σπάρος) στο Βόρειο Αιγαίο

Abstract

Στην παρούσα εργασία, συγκεντρώθηκαν 104 ερωτηματολόγια από παράκτιους αλιείς των τριών αλιευτικών υποπεριοχών του βορείου Αιγαίου (υποπεριοχή 11: Παγασητικός Κόλπος, υποπεριοχή 13: Θερμαϊκός, Τορωναίος και Σιγγιτικός Κόλπος και υποπεριοχή 14: Θρακικό Πέλαγος) το καλοκαίρι του 2007, με σκοπό να εκτιμηθεί η αλιευτική παραγωγή των τριών εμπορικών σπαροειδών (σπάρος Diplodus annularis, σαργός Diplodus sargus και κακαρέλος Diplodus vulgaris) και να συγκριθεί με τα αποτελέσματα από τα στοιχεία της ΕΣΥΕ. Συγκεντρώθηκαν επίσης και άλλα στοιχεία όπως η συνολική αλιευτική παραγωγή, τα αλιεύματα στόχοι και η αξία τους, χαρακτηριστικά σκάφους και εξοπλισμού καθώς και κοινωνικοοικονομικά στοιχεία (έσοδα, έξοδα, αξία σκάφους, άτομα ανά σκάφος). Η παραγωγή της μικρής παράκτιας αλιείας (σκάφη με μηχανή <19HP) αν και δεν καταγράφεται συστηματικά από την ΕΣΥΕ, είναι ίση με παραπάνω από το μισό της συνολικής ελληνικής αλιευτικής παραγωγής. Η ελληνική αλιευτική παραγωγή του σαργού και του κακαρέλου παρουσίασε αύξηση μέχρι το 1993 και πτώση από την χρονιά αυτή και ύστερα. Αντίστοιχη διακύμανση παρουσίασε η αλιευτική παραγωγή του σπάρου μόνο που η πτώση ξεκίνησε ένα χρόνο αργότερα. Εποχικότητα παρουσιάζουν η αλιευτική παραγωγή του σπάρου και του σαργού και οφείλεται σε βιολογικούς παράγοντες και αλιευτικές απαγορεύσεις.Η περιοχή του Θερμαϊκού-Τορωναίου-Σιγγιτικού Κόλπου αποτελεί σημαντικό αλιευτικό πεδίο για τον σπάρο, αφού πάνω από το μισό της ελληνικής παραγωγής προέρχεται από την περιοχή αυτή. Το Θρακικό Πέλαγος είχε τη μεγαλύτερη αλιευτική παραγωγή σε σαργό και κακαρέλο. Στον Παγασητικό Κόλπο η παραγωγή για τα τρία είδη κυμάνθηκε σε χαμηλά επίπεδα συγκριτικά με τις άλλες δύο περιοχές. Σε αντίθεση όμως με τις παραπάνω περιοχές όπου παρατηρήθηκε πτώση της παραγωγής του σπάρου από το 1994 και μετά, στον Παγασητικό Κόλπο υπήρξε βελτίωση.Γενικά η περιοχή του Θερμαϊκού-Τορωναίου-Σιγγιτικού Κόλπου παρουσιάζει αρκετά κοινά με το Θρακικό πέλαγος ως προς την ποσότητα, την σύσταση και την οικονομική αξία των αλιευμάτων, καθώς και στα χαρακτηριστικά του στόλου.

In the present work, 104 questionnaires were collected from the coastal fishers of several northern Aegean Sea ports belonging to three fishing subareas (subarea 11: Pagasitikos Gulf, subarea 13: Thermaikos, Toronaios and Sigitikos Gulf and subarea 14: Thracian Sea) during 2007, aiming in estimating the landings of three commercial seabreams (the annular sea bream, Diplodus annularis, the white sea bream, D. sargus, and the two-banded sea bream, D. vulgaris) and compare them with the available records of the National Statistical Service of Greece (NSSG). Other fisheries (total landings, target species, boat and gear characteristics) and socioeconomic (income, expenses, market price, employers) data were also collected. Although are not routinely recorded by the NSSG, the landings of the smallscale coastal boats (engine <19HP) may account for more than half of the total Greek landings. The white sea bream and two-banded sea bream landings increased up to 1993 and declined thereafter. The same decline was observed with annular sea bream landings but started a year later. The monthly annular sea bream and white sea bream landings exhibited a seasonal cycle that was related to fisheries regulations and biological factors. The fishing subarea of Thermaikos, Toronaios and Sigitikos Gulf constitutes an important fishery ground for annular sea bream, as more than half of its total Greek landings is derived from that area. In Thracian Sea, white sea bream and two-banded sea bream landings were higher. In Pagasitikos Gulf the landings of all three species were low compared to the other two areas but the annular sea bream landings increased from 1994 onwards. In general, the areas of Thermaikos, Toronaios and Sigitikos Gulf and Thracian Sea share common characteristics in terms of quantity of landings, their value, and fleet characteristics.