Οι νομπελίστες Έλληνες ποιητές Οδυσσέας Ελύτης [και] Γιώργος Σεφέρης : πρωτογενείς και δευτερογενείς πηγές
Μυκωνίου, Άννα/ Βελέη, Καλλιόπη
Institution and School/Department of submitter: | ΤΕΙ Θεσσαλονίκης |
Keywords: | Έλληνες συγγραφείς, Σύγχρονοι;Greek authors, Modern;Ερμηνεία και κριτική;Bibliography;Biography;Βιογραφία;Ergography;Greek poets, Modern;Έλληνες ποιητές, Σύγχρονοι;Interpretation and criticism;Βιβλιογραφία;Εργογραφία |
Issue Date: | 19-Mar-2010 |
Abstract: | Two top Greek poets of twentieth century, Giorgios Seferis and Odysseas Elytis, they managed to bring new life to greek poetry, for which both were awarded the Nobel Prize. Seferis wrote in demotic language, representing a general trend in poetry that wants poetic language does not differ from the everyday language. He loves the greek culture and the greek landscape, resulting his poetry to be deeply hellenocentric. On the other, Elytis, is one of the last and most important representatives of the literary generation of the 30. As for the language, he believes that poetry should be expressed with language fully distanced from the colloquial language. He is fond of greek element (language, tradition, morality, orthodoxy, nature, folk poetry, culture, history). This paper has as main purpose, after a brief presentation of life, work and the basic features of the two poets, to explore their presence in the greek literary scenery while creating a special bibliography as complete as possible. Δυο κορυφαίοι Έλληνες ποιητές του εικοστού αιώνα, ο Γιώργος Σεφέρης και ο Οδυσσέας Ελύτης, κατάφεραν να φέρουν νέα πνοή στην ελληνική ποίηση, για την οποία και οι δυο τιμήθηκαν με το βραβείο Νόμπελ. Ο Σεφέρης γράφει στη δημοτική γλώσσα, αντιπροσωπεύοντας μια γενικότερη τάση στην ποίηση που θέλει την ποιητική γλώσσα να μη διαφέρει από την καθημερινή γλώσσα. Αγαπάει τον ελληνικό πολιτισμό και το ελληνικό τοπίο, με αποτέλεσμα η ποίηση του να είναι βαθύτατα ελληνοκεντρική. Από την άλλη, ο Ελύτης, είναι ένας από τους τελευταίους και σημαντικότερους εκπροσώπους της λογοτεχνικής γενιάς του ’30. Ως προς τη γλώσσα, θεωρεί, ότι η ποίηση πρέπει να εκφράζεται με γλώσσα πλήρως απoστασιoπoιημέvη από αυτήν της καθημερινότητας. Είναι λάτρης του ελληνικού στοιχείου (γλώσσα, παράδοση, ήθη, ορθοδοξία, ελληνική φύση, δημοτική ποίηση, πολιτισμός, ιστορία). Η εργασία έχει ως κύριο σκοπό, μετά από μια σύντομη παρουσίαση της ζωής, του έργου και των βασικών γνωρισμάτων των δύο ποιητών, να ερευνήσει την παρουσία τους στο λογοτεχνικό ελληνικό τοπίο, δημιουργώντας παράλληλα μια ειδική και όσο το δυνατόν πλήρη βιβλιογραφία. |
Description: | Πτυχιακή εργασία—ΣΔΟ—Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης, 1992 |
URI: | http://195.251.240.227/jspui/handle/123456789/3362 |
Appears in Collections: | Πτυχιακές Εργασίες |
Files in This Item:
There are no files associated with this item.
Please use this identifier to cite or link to this item:
This item is a favorite for 0 people.
http://195.251.240.227/jspui/handle/123456789/3362
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.