Φλεγμονώδεις και μη φλεγμονώδεις παθήσεις λεπτού & παχέως εντέρου

Abstract

H παρούσα εργασία αναφέρεται στις φλεγμονώδεις παθήσεις του λεπτού και παχέος εντέρου, που είναι μια ομάδα παθήσεων ετερόκλητων ως προς την αιτιολογία και την κλινική διαδρομή, με κοινό χαρακτηριστικό την ανάπτυξη φλεγμονής στο βλεννογόνο του εντέρου. Το έντερο είναι το τελικό μέρος του πεπτικού συστήματος και διαχωρίζεται στο λεπτό και στο παχύ έντερο. Η τροφή περνά διαμέσου του οισοφάγου και πηγαίνει στο στομάχι για να γίνει η χώνευση και ακολούθως πηγαίνει στο λεπτό έντερο για να γίνει η απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών. Το υπόλοιπο μέρος της τροφής εισέρχεται στο παχύ έντερο, όπου γίνεται η απορρόφηση των υγρών από το κόλον, ενώ τα υπολείμματα προχωρούν στο απευθυσμένο για να αποβληθούν από τον πρωκτό με τις περισταλτικές κινήσεις του εντέρου. Οι παθήσεις του λεπτού και παχέος εντέρου εμφανίζουν σημαντική προδιάθεση, αλλά σημαντικό ρόλο παίζει η αλλοίωση της χλωρίδας του εντέρου. Η ελκώδης κολίτιδα και η νόσος του Crohn φαίνεται να εμπλέκεται στην εντερική παραγωγή των ανοσοσφαιρινών IgA και IgE, των οποίων η μείωση οφείλεται στην αλλοίωση της χλωρίδας του εντέρου. Μικρόβια, βακτήρια και ουσίες οι οποίες έχουν ξεφύγει από τον μηχανισμό της πέψης στο έντερο έχει σαν αποτέλεσμα να προκαλεί χρόνια φλεγμονή του λεπτού και παχέος εντέρου. Οι επαγγελματίες υγείας πρέπει να είναι σε θέση να χειρίζονται διάφορους ρόλους, ανάλογα με την κατάσταση που αντιμετωπίζουν κι ανάλογα με τον ασθενή στον οποίο παρέχουν φροντίδες. Αυτό επιτυγχάνεται με τις σωστές γνώσεις, τις ικανότητες και τη θετική ανταπόκριση απέναντι στον άρρωστο, ώστε να του εξασφαλίζουν σιγουριά, αυτοπεποίθηση και κατά συνέπεια ποιότητα ζωής.