Διαβητικό πόδι: Ο ρόλος του νοσηλευτή

Abstract

Ως διαβητικό πόδι ορίζεται η εξέλκωση, λοίμωξη ή και καταστροφή των εν τω βάθει ιστών στον άκρο πόδα, σε συνδυασμό με περιφερική νευροπάθεια ή/και αποφρακτική αρτηριοπάθεια των κάτω άκρων σε ασθενή με σακχαρώδη διαβήτη. Αποτελεί σοβαρή επιπλοκή του σακχαρώδους διαβήτη και εμφανίζεται στο 3-8% των ασθενών. Κάθε χρόνο, διενεργούνται 82.000 ακρωτηριασμοί σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη. Η πρόληψη, όπως και η αντιμετώπιση του διαβητικού ποδιού, επιτυγχάνεται με τη συντονισμένη προσπάθεια μιας δίεπιστημονικής ομάδας, στην οποία ο νοσηλευτής διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο. Η εύρυθμη λειτουργία της ομάδας απαιτεί τη συμμετοχή ατόμων διαφόρων ειδικοτήτων, όπως του εξειδικευμένου παθολόγου αγγειολόγου, του διαβητολόγου, του αγγειοχειρουργού, του εξειδικευμένου νοσηλευτή, του ποδολόγου ή ποδιάτρου, του φυσιοθεραπευτή, του διαιτολόγου και του κοινωνικού λειτουργού. Ο νοσηλευτής θα πρέπει να παρέχει την κατάλληλη εκπαίδευση, ενημέρωση και ψυχολογική υποστήριξη στα άτομα με διαβήτη, προκειμένου να ενεργοποιούνται σε δραστηριότητες αυτοφροντίδας, σχετικά με την περιποίηση των κάτω άκρων και να συμβάλλουν στην πρόληψη των σχετικών επιπλοκών. Ο νοσηλευτής κατά τη διάρκεια νοσηλείας ατόμων με διαβητικό πόδι που πρόκειται να υποβληθούν σε επέμβαση ακρωτηριασμού θα πρέπει να οργανώσει τη φροντίδα τόσο πριν όσο και μετά την επέμβαση, δίνοντας έμφαση στην ιδιαιτερότητα του ασθενούς. Η φροντίδα αφορά στην προεγχειρητική και μετεγχειρητική υποστήριξη του ασθενούς. Καθώς ο αριθμός των διαβητικών ατόμων αυξάνεται διαρκώς και ταυτόχρονα η ενημέρωση και οι δυνατότητες πρόσβασης του πληθυσμού στις υπηρεσίες υγείας πληθαίνουν, το Ιατρείο Διαβητικού Ποδιού αποτελεί εξειδικευμένο τομέα, που στον ελλαδικό χώρο αναβαθμίζεται ολοένα και περισσότερο.