Νοσηλευτική προσέγγιση ασθενών με νόσο Alzheimer

Abstract

Η άνοια τύπου Alzheimer είναι μία πρωτοπαθής εκφυλιστική ασθένεια που αρχίζει συνήθως μετά τα εξηνταπέντε (65) έτη και είναι πιο συχνή στις γυναίκες. Σκοπός αυτής της μελέτης είναι να κατανοηθεί η έννοια αυτή, να φανεί από τι προέρχεται και πώς μπορεί να αντιμετωπισθεί. Η νόσος αυτή χαρακτηρίζεται από ατροφία του εγκεφαλικού φλοιού με χρόνια προοδευτική χειροτέρευση της νοητικής λειτουργίας. Η αιτία είναι άγνωστη, αλλά υπάρχουν κάποιες υποθετικές αιτίες, που είναι η γενετική προδιάθεση, αλλά και οι περιβαλλοντικές τοξίνες, ο τρόπος ζωής ή ακόμη και το έντονο άγχος. Το πρώτο σύμπτωμα της νόσου είναι η διαταραχή της πρόσφατης μνήμης και η αλλαγή της συμπεριφοράς. Η συναισθηματική αστάθεια και η μεταβολή της προσωπικότητας αποτελούν μία από τις επιπλέον εκδηλώσεις της νόσου. Η διάγνωση της ΝΑ βασίζεται στα κλινικά εργαστηριακά ευρήματα, στην ψυχιατρική εξέταση και στις συνεντεύξεις. Μία από τις καλές θεραπευτικές μεθόδους είναι οι μη φαρμακευτικές αντιμετωπίσεις της νόσου που είναι η μουσικοθεραπεία, η ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία που δίνουν άλλη διάσταση στην αντιμετώπιση της ΝΑ. Μέσα από τη βιβλιογραφική ανασκόπηση αναλύεται η έννοια και αντιμετωπίζεται η νόσος από μία άλλη οπτική πλευρά. Αυτό βοηθάει για να εξεταστεί από διαφορετικές πλευρές αυτό το μείζον ζήτημα. Σαν συμπέρασμα όλων αυτών διαπιστώνεται ότι η νόσος Alzheimer μπορεί να αντιμετωπισθεί πρώτα από όλα με την αγάπη που πρέπει να υπάρχει απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους και με τη θεραπεία που πρέπει να τους προσφέρεται για μία καλύτερη ποιότητα ζωής, με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον και με τη βεβαιότητα ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.