Νεότερα δεδομένα στη θεραπευτική αντιμετώπιση της κολπικής μαρμαρυγής και του κολπικού πτερυγισμού. Ο ρόλος του νοσηλευτή

Abstract

Με τη γήρανση του πληθυσμού τα περιστατικά της ΚΜ και του ΚΠ θα γίνονται όλο και συχνότερα στα χρόνια που θα έρθουν. Νέα αντιαρρυθμικά φάρμακα, όπως η δρονεδαρόνη και άλλα που είναι στη φάση της κλινικής αξιολόγησης, εναλλακτικές μορφές αντιθρομβωτικής αγωγής, αλλά και μεγαλύτερη εξέλιξη των τεχνικών κατάλυσης της ΚΜ και του ΚΠ θα είναι τα όπλα για την αντιμετώπιση αυτών των περίπλοκων και δυνητικά επικίνδυνων αρρυθμιών. Τα τελευταία χρόνια μελέτες έχουν δείξει πολλά αποτελέσματα για τη γενετική, μοριακή και ηλεκτροφυσιολογική βάση της ΚΜ και του ΚΠ. Επιπλέον, εφαρμόζονται περισσότερο παραδοσιακές προσεγγίσεις, οι οποίες με το χρόνο έχουν αμφισβητηθεί και ο έλεγχος του ρυθμού είναι η πλέον αποδεκτή στρατηγική σε πολλούς ασθενείς. Νεώτεροι αντιαρρυθμικοί παράγοντες, με διαφορετικούς μηχανισμούς δράσης, είναι διαθέσιμοι και αναπτύσσονται συνεχώς. Η πρόοδος στην κολπική βηματοδότηση και απινίδωση προσφέρει μια νέα ελπίδα για την πρόληψη και τη θεραπεία αυτών των αρρυθμιών. Η πρόληψη του αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου εισέρχεται σε μία νέα φάση με την ανάπτυξη των εναλλακτικών λύσεων της βαρφαρίνης, καθώς και με χειρουργικές τεχνικές που βασίζονται σε διαδικασίες στις οποίες χρησιμοποιείται ο καθετήρας. Αυτό που μένει να δούμε είναι πώς αυτές οι νέες έννοιες και θεραπείες θα διαμορφώσουν την αναδυόμενη επιδημία της ΚΜ και του ΚΠ. Ο ρόλος που διαδραματίζει ο νοσηλευτής στην αντιμετώπιση των αρρυθμιών αυτών είναι ιδιαίτερα σημαντικός και σε ορισμένες περιπτώσεις κρίσιμος. Η αποτελεσματικότητα της παρέμβασης του νοσηλευτή κρίνεται από τις ιδιαίτερες τεχνικές που διαθέτει και εφαρμόζει ο ίδιος τόσο κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του ασθενή στο νοσοκομείο όσο και για την εξέλιξη της μετέπειτα πορείας του. Παράλληλα, καθώς οι μελέτες έχουν δείξει ότι αναμένεται αύξηση των περιστατικών ΚΜ και ΚΠ τα επόμενα χρόνια, τα ανώτερα παιδαγωγικά ιδρύματα της χώρας μας, είναι απαραίτητο να επανεντάξουν στο πρόγραμμά τους το μάθημα της καρδιολογικής νοσηλευτικής ως αυτόνομο μάθημα. Με τον τρόπο αυτό οι μελλοντικοί νοσηλευτές θα αποκτήσουν μια πληρέστερη εικόνα για τα διάφορα καρδιολογικά νοσήματα και την αντιμετώπισή τους. Επιπρόσθετα, περισσότερα νοσοκομεία στη χώρα μας είναι αναγκαίο να παρέχουν τη δυνατότητα σε ακόμα περισσότερους νοσηλευτές, επαγγελματίες και σπουδαστές, περαιτέρω πρακτικής εξάσκησης στις καρδιολογικές κλινικές. Άμεσο αποτέλεσμα όλων των παραπάνω ενεργειών θα είναι η καλύτερη εκπαίδευση του νοσηλευτικού προσωπικού, με απώτερο αποτέλεσμα τη βελτιστοποίηση της παρεχόμενης νοσηλευτικής φροντίδας προς όφελος των ασθενών.