Μειονότητες και προβλήματα υγείας-Μια ψυχοκοινωνική προσέγγιση

Abstract

Ως μετανάστης ορίζεται ο κάτοικος μιας χώρας που με δική του επιλογή εγκαθίσταται σε μια δεύτερη χώρα. Παρόλα τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες, η πρόσβασή τους στις υπηρεσίες υγείας είναι δυσπρόσιτη. Τα εμπόδια που παρουσιάζονται είναι η δυσκολία επικοινωνίας με τους γιατρούς, λόγω διαφορετικής γλώσσας και κουλτούρας, η ελλιπής ενημέρωση σε θέματα υγείας, καθώς και νομικής φύσεως ζητήματα. Η ψυχική υγεία των μεταναστών επηρεάζεται από τις δυσκολίες κοινωνικοποίησής τους στη χώρα και έχει σαν αποτέλεσμα την κοινωνική περιθωριοποίηση και την απουσία κοινωνικής αλληλεπίδρασής τους με το κοινωνικό σύνολο. Για να ενταχθούν στην κοινωνία χρειάζεται να λαμβάνουν μέρος στα κοινωνικά δρώμενα, υιοθετώντας παράλληλα πολιτισμικούς κώδικες και πρότυπα κοινωνικής συμπεριφοράς. Για να επιλυθεί το φαινόμενο του κοινωνικού αποκλεισμού, είναι ανάγκη να αναγνωριστούν οι αιτίες που οδηγούν σ’ αυτό, όπως οι δήθεν ασυμβίβαστες πολιτισμικές διαφορές, ώστε να αντιμετωπιστεί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Για να εκλείψει ο κοινωνικός ρατσισμός και να προσφέρει το κράτος σε όλους τους πολίτες, υγεία-εργασία-εκπαίδευση, χωρίς διακρίσεις με βάση την καταγωγή ή την εθνικότητα, χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια από διάφορους φορείς, μεταξύ αυτών και όσων ασχολούνται με την προαγωγή της Νοσηλευτικής επιστήμης. Οι κοινωνικοί φορείς παίζουν σπουδαίο ρόλο στην ομαλή ένταξη των μεταναστών και των άλλων ευπαθών ομάδων στην κοινωνία. Επειδή όμως βασίζονται κυρίως στην εθελοντική εργασία και στις δωρεές των πολιτών, δεν αρκούν. Θα μπορούσαν με κάποιες επιχορηγήσεις από το κράτος να δραστηριοποιηθούν περισσότερο στην ενημέρωση και την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχοντας παράλληλα τη βοήθεια των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Αρωγή των φορέων αυτών θα πρέπει να είναι και οι νοσηλευτές, αφού η νοσηλευτική, που αποτελεί έναν βασικό κλάδο της υγείας, στηρίζει τη σωματική και την ψυχική ευεξία των ανθρώπων.Υπάρχει ελπίδα στο εγγύς μέλλον να δραστηριοποιηθούν περισσότερο οι διάφοροι σύλλογοι και οι επιστημονικές εταιρίες των νοσηλευτών της Ελλάδας, ώστε να καταρτιστούν σχετικά προγράμματα για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας των μεταναστών στη χώρας.