Παράγοντες που δυσχεραίνουν την εφαρμογή των νοσηλευτικών ερευνητικών δεδομένων στην κλινική πράξη

Abstract

Η επιστημονική έρευνα αποτελεί ένα από τα κυριότερα εργαλεία ανάπτυξης και προόδου μιας κοινωνίας και είναι από μόνη της μια παραγωγική δραστηριότητα. Ορίζεται ως η μεθοδική αναζήτηση που κάνει κάποιος με σκοπό τη γνώση, την ανακάλυψη και την εξέλιξη της επιστήμης. Νοσηλευτική έρευνα ονομάζεται η έρευνα εκείνη που ασχολείται με νοσηλευτικά θέματα, προάγοντας τη συγκεκριμένη επιστήμη, αναβαθμίζοντας την ήδη υπάρχουσα γνώση, καθώς και τις τεχνικές της. Η εκπαίδευση έχει παίξει πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό το θέμα, γιατί μέσα στα πλαίσιά της οι μελλοντικοί νοσηλευτές εκπαιδεύονται και ερευνούν. Τα πανεπιστημιακά και τεχνολογικά ιδρύματα προάγουν την έρευνα. Δεν είναι όμως τα μόνα. Οργανωμένες ενώσεις νοσηλευτών δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό διεξάγοντας νοσηλευτικές έρευνες και φέρνοντας στο φως νέα δεδομένα και εφαρμογές. Παρόλα αυτά όμως τα αποτελέσματα των νοσηλευτικών ερευνών δεν εφαρμόζονται στην πράξη σε ικανοποιητικό βαθμό. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται σχεδόν σε όλο τον κόσμο κινητοποιώντας το χώρο της υγείας και της έρευνας προς εύρεση λύσεων. Οι κυριότεροι παράγοντες που δυσχεραίνουν το ερευνητικό εγχείρημα να εφαρμοστεί έχουν να κάνουν κυρίως με την πολιτεία, την άγνοια, το χρόνο και το φανερό διαχωρισμό ερευνητών νοσηλευτών. Έτσι η πολιτεία δεν παρέχει τις υποδομές για την υλοποίηση των ερευνητικών δεδομένων, ούτε παρέχει την απαιτούμενη ασφάλεια και κάλυψη στους νοσηλευτές να αναλάβουν τέτοιου είδους καινοτομίες. Δεν υπάρχουν υπεύθυνοι σε θέσεις τέτοιες που θα μπορούσαν να αναλάβουν ένα τέτοιο έργο. Επίσης, η εκπαίδευση των νοσηλευτών πάνω στην αξιολόγηση των ερευνών και την οικειοποίηση με αυτές είναι μηδαμινή. Η χρήση της αγγλικής και ακατανόητων στατιστικών δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο το πρόβλημα. Επιπλέον, το βεβαρημένο νοσηλευτικό πρόγραμμα δεν αφήνει χρόνο στους νοσηλευτές να ασχοληθούν, να ψάξουν και να ενημερωθούν βιβλιογραφικά ή διαδικτυακά, σε όσους είναι εφικτό, με την έρευνα. Και ενώ όλα αυτά θα μπορούσαν να καλυφθούν με την ενημέρωση και εκπαίδευση από τους ίδιους τους ερευνητές ή τους εκπαιδευτικούς, οι δύο τελευταίοι απέχουν από την εφαρμοσμένη νοσηλευτική μένοντας προσκολλημένοι στη έρευνα, αδιαφορώντας για το κατά πόσο είναι χρηστικά τα όσα αποτελέσματα διεξάγουν. Ωστόσο, υπάρχει μια μερίδα νοσηλευτών που τολμά να καινοτομεί, να πρωτοπορεί και να εφαρμόζει οτιδήποτε νέο είναι χρήσιμο και ασφαλές. Βοηθάει και αγωνίζεται να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ θεωρίας και πράξης.