Σκλήρυνση κατά πλάκας

Abstract

Η Σκλήρυνση κατά Πλάκας είναι μια απομυελινωτική νόσος που προκαλεί γενικευμένη εκφύλιση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος, η οποία σταδιακά οδηγεί σε σοβαρά νευρολογικά ελλείμματα. Η ΣΚΠ εκδηλώνεται συνήθως σε νεαρούς ενήλικες και έχει σοβαρό αντίκτυπο στην οικογένεια, στην επαγγελματική και κοινωνική ζωή. Η νόσος χαρακτηρίζεται από εξάρσεις και υφέσεις και από ακανόνιστη έναρξη και διάρκεια των συμπτωμάτων, τα οποία εκδηλώνονται έντονα κατά την οξεία φάση. Αφού δεν είναι γνωστά πολλά για τη νόσο, δεν υπάρχει κάποια αποτελεσματική αντιμετώπισή της. Η Σ.Κ.Π. στην συντριπτική αναλογία των περιπτώσεων οδηγεί τον άρρωστο αργά ή γρήγορα στο αναπηρικό καροτσάκι, με τα γνωστά ιατροκοινωνικά προβλήματα της κινητικής αναπηρίας και γι’ αυτό η κοινωνία ασκεί ισχυρότατες πιέσεις για διάθεση περισσότερων μέσων-πόρων και εντατικοποίηση των προσπαθειών για αποτελεσματικότερη αντιμετώπισή της. Η νευρολογική νοσηλευτική είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες τομείς της νοσηλευτικής. Σ’ αυτήν παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η παρατηρητικότητα, αφού ο άρρωστος μπορεί να παρουσιάσει ποικιλία κλινικών εκδηλώσεων και επιπλοκών. Ο νοσηλευτής με τις σωστές παρατηρήσεις είναι πηγή πληροφοριών για διάγνωση και θεραπεία του πάσχοντα, αλλά και για διαπίστωση νοσηλευτικών προβλημάτων. Επειδή οι οργανικές βλάβες του εγκεφάλου επηρεάζουν την προσωπικότητα και συμπεριφορά, οι άρρωστοι έχουν ανάγκη από πλήρη κατανόηση, που τους την παρέχουν οι νοσηλευτές. Πολλές από τις διαγνωστικές εξετάσεις είναι επώδυνες και με επικίνδυνες επιπλοκές για τον άρρωστο, γι’ αυτό ο ρόλος του νοσηλευτή στην ετοιμασία του αρρώστου και στην πρόληψη και αντιμετώπιση επιπλοκών είναι υψίστης σημασίας.