Η αντιμετώπιση του πολυτραυματία στο τμήμα των επειγόντων περιστατικών

Abstract

Η επείγουσα αντιμετώπιση οξείων περιστατικών και εκτάκτων συμβάντων έχει κεντρική θέση στο χώρο της υγείας. η λειτουργία τμημάτων επειγόντων περιστατικών (ΤΕΠ) συνιστά κυρίαρχη πολιτική στα νοσοκομεία. Στα τμήματα αυτά οφείλεται να αναπτυχθεί το μέγιστο της ιατρικής και της νοσηλευτικής επιστήμης κατά τρόπο που να αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά. Το προσωπικό αποτελεί τη ψυχή του τμήματος. Η συνεχιζόμενη εκπαίδευση, η παρακολούθηση βιβλιογραφίας και η κατάρτιση σε νέες δεξιοτεχνίες βοηθούν στο να διατηρούνται σε υψηλό επίπεδο οι αναγκαίες συνθήκες άσκησης ιατρικής και νοσηλευτικής φροντίδας. Ο ιατρός και ο νοσηλευτής υποδέχονται τον πολυτραυματία. Η αντιμετώπιση του πολυτραυματία αρχίζει πριν από την άφιξη του στο νοσοκομείο απ’ το ΕΚΑΒ με τη βασική υποστήριξη ζωής. Στη συνέχεια αντιμετωπίζουν τον πολυτραυματία, ελέγχοντας και αξιολογώντας με το σύστημα ABCDE. Προχωρούν στις διάφορες ακτινολογικές εξετάσεις. Επιπρόσθετα, αντιμετωπίζουν αρχικά τις κακώσεις που απειλούν άμεσα τη ζωή και στη συνέχεια αυτές που αποτελούν μετέπειτα πιθανό κίνδυνο. Οι κακώσεις αφορούν τον χώρο της κοιλίας, του διαφράγματος, του σπληνός, του ήπατος, του παγκρέατος, του παχέως και του λεπτού εντέρου, του ουροποιητικού συστήματος, των αγγείων. Επίσης αφορούν κακώσεις του θώρακα, του κρανίου, των άνω κάτω άκρων και της σπονδυλικής στήλης Ο ρόλος του νοσηλευτή στην αντιμετώπιση των κακώσεων, με τη σωστή γνώση και τη εγρήγορση που πρέπει να διαθέτει ένας νοσηλευτής και οι παρεμβάσεις με τη μέθοδο της νοσηλευτικής διεργασίας αποτελούν παράγοντες υψίστης σημασίας για τη διατήρηση του πολυτραυματία στη ζωή.