Ποιότητα ζωής των ατόμων με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια

Abstract

Το ενδιαφέρον για την ποιότητα ζωής των πασχόντων με Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια άρχισε από τότε που οι σύγχρονες θεραπευτικές μέθοδοι υποκατάστασης επιμήκυναν τη διάρκεια ζωής τους. Οι νεφροπαθείς όμως εκδηλώνουν διαταραχές στα διάφορα συστήματα, όπως το κυκλοφορικό, το αυτόνομο νευρικό, μυοσκελετικό, κ.ά.. Οι διαταραχές αυτές επηρεάζουν την ψυχολογία τους και επιδρούν αρνητικά στην ποιότητα ζωής τους. Για να κατανοηθούν οι μηχανισμοί των διαταραχών αυτών, που επιδρούν στην ποιότητα ζωής των ασθενών, αναπτύχθηκαν διάφορες θεωρίες. Μια από αυτές είναι η θεωρία της Κοινωνικής Παραγωγής των Λειτουργιών. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, ποιότητα ζωής είναι η ψυχολογική ευεξία, η οποία απορρέει από το σημείο εκείνο, όπου οι πρωταρχικές ανάγκες (σωματικές, κοινωνικές) ικανοποιούνται. Μια άλλη θεωρία είναι η θεωρία της χρησιμότητας που εφαρμόζεται για τη λήψη ορθολογικών αποφάσεων, που αφορούν στην έκβαση μιας πράξης που αναμένεται να φέρει τη μεγαλύτερη δυνατή χρησιμότητα. Κάνοντας μια ανασκόπηση στη βιβλιογραφία, εντοπίζονται πολλές μελέτες που αφορούν στην ποιότητα ζωής των ασθενών με ΧΝΑ και πόσο επηρεάζεται αυτή από τις διάφορες μεθόδους υποκατάστασης. Συμπεραίνεται λοιπόν ότι η ποιότητα ζωής των ασθενών επηρεάζεται σε όλους τους τομείς της ζωής τους. Για την εκτίμησή της και την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των μεθόδων υποκατάστασης, είναι απαραίτητο να συμπεριληφθούν παραμετροι, οι οποίες δεν αφορούν μόνο τη σωματική αλλά και την ψυχοκοινωνική ευεξία.