Χρησιμοποίηση καλλωπιστικών φυτών σε νησίδες και πρανή δρόμων

Abstract

Με την αρχική του έννοια ο κήπος ήταν μια περιορισμένη και κλειστή έκταση που καλλιεργούσαν κυρίως λαχανικά, καρποφόρα δένδρα και άνθη. Με την αλλαγή στον τρόπο ζωής σήμερα τη θέση του λαχανόκηπου και οπωρώνα κατέλαβαν σχεδόν εξ ολοκλήρου τα καλλωπιστικά φυτά και έτσι ο κήπος μετατράπηκε σε διακοσμητικό, ψυχαγωγικό και λειτουργικό για να καλύψει τις ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου. Η Ελληνική Κακοτεχνία όπως έφτασε ως τον 20ο αιώνα επηρεάστηκε ιδιαίτερα από τους ανατολικούς κήπους που αναπτύχθηκαν κυρίως στην Περσία, Μεσοποταμία, Βυζαντινή αυτοκρατορία κλπ. Κάθε παραδοσιακός ανατολίτικος κήπος περιλαμβάνει τέσσερα στοιχεία: νερό, για άρδευση και για τον ήχο του, σκιά για δροσιά και ηρεμία, άνθη για χρώμα και άρωμα και μουσική για ακουστική απόλαυση. Τα άνθη είναι κυρίως τριαντάφυλλα και πασχαλιές, τα δένδρα είναι οπωροφόρα, καλλωπιστικά και αειθαλή(κουρεμένα σε σχήματα). Ο σχεδιασμός του κήπου υπόκειται σε ορισμένες βασικές αρχές που μπορούν να εφαρμοστούν σε όλες τις περιπτώσεις, για να δώσουν ένα επιτυχημένο σχέδιο. Έχοντας σαν βάση τις αρχές αυτές, ο κηποτέχνης θα λάβει επίσης υπόψη του και άλλα στοιχεία που εξατομικεύονται στο συγκεκριμένο κήπο, στις απαιτήσεις του χρήστη, στην οικολογία του χώρου κ.α., έτσι ώστε στο τέλος κάθε κήπος να είναι μοναδικός.