Eureka! Institutional Repository

Ο έρπης των γεννητικών οργάνων είναι μια σεξουαλικός μεταδιδόμενη ιογενής λοίμωξη που προκαλείται από τον ιό του απλού έρπητα τύπου 1 και 2 .Στις ΗΠΑ , ο έρπης των γεννητικών οργάνων αποτελεί το συχνότερο σεξουαλικός νόσημα, από πλευράς επιπολασμού.Ο ιός του απλού έρπητα μεταδίδεται μέσω στενής επαφής με άτομο που αποβάλλει τον ιό από το δέρμα ή τις εκκρίσεις των γεννητικών οργάνων. Η απόπτωση του ιού δεν συνοδεύεται πάντοτε από κλινικά συμπτώματα και σημεία. Η κλασική εικόνα του έρπητα των γεννητικών οργάνων είναι οι φυσαλίδες σε ερυθηματώδη βάση, οι οποίες γρήγορα ρήγνυνται, αφήνοντας διαβρώσεις.Η εργαστηριακή διερεύνηση της λοίμωξης γίνεται με ανίχνευση του ιού από τις βλάβες, αλλά και με ορολογικές δοκιμασίες. Τα από του στόματος αντιικά φάρμακα μειώνουν την βαρύτητα και την διάρκεια των συμπτωμάτων. Η λοίμωξη από τον ιό του έρπητα(herpes simplex virus, HSV – 1 / HSV - 2 ), παγκοσμίως, αποτελεί μια από τις πλέον διαδεδομένες ιογενείς, σεξουαλικά μεταδιδόμενες νόσους. Ο πρωταρχικός κίνδυνος μιας λοίμωξης κατά την διάρκεια της κύησης έγκειται στην μετάδοση του HSV – 2 , ερυθηματώδης βλατίδες εμφανίζονται έπειτα από 4 - 5 ήμερες επώασης, οι οποίες εξελίσσονται σε φλύκταινες με ορώδες περιεχόμενο. Οι αλλοιώσεις σχηματίζουν υγρές, επώδυνες εξελκώσεις, οι οποίες στην πορεία ξεραίνονται και επουλώνονται μετά από μια εβδομάδα. Η διάγνωση πραγματοποιείται στην εγκυμονούσα κλινικά, με βάση τα προδρομικά επώδυνα συμπτώματα και τις χαρακτηριστικές μικρές κυστοειδείς δερματικές αλλοιώσεις. Η κατασταλτική θεραπεία με ασυκλοβίρη από την 36η εβδομάδα της κύησης μειώνει σημαντικά την συμπτωματολογία και την συχνότητα των περιπτώσεων. Ανεξάρτητα από την φαρμακευτική αγωγή, ο τοκετός με καισαρική τομή θα πρέπει να πραγματοποιείται σε ασθενείς με κλινική συμπτωματολογία και ενεργό λοίμωξη στα γεννητικά όργανα λόγο έρπητα πριν από ή το αργότερο μέσα σε ένα χρονικό διάστημα 4 - 6 ωρών μετά από την ρήξη του αμνιακού σάκου, επειδή σε αντίθετη περίπτωση δεν αναμένονται θετικά αποτελέσματα για το νεογνό. Ο έρπης μεταδίδεται με την σεξουαλική επαφή ( σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα ) , αλλά και με κάθε επαφή με την πληγή ( τα νεογνά μολύνονται από το συγγενικό και φιλικό περιβάλλον, όταν έχουν τον ιό του έρπητος ) . Υπάρχουν 2 τύποι ιού, ο απλός ιός του έρπητος τύπου 1 ( HSV – 1 ) και ο απλός ιός του έρπητος τύπου 2 (HSV – 2 ). Ο ιός τύπου 1, 4 ευθύνεται κυρίως για τον απλό έρπητα των χειλιών ( επιχείλιος έρπης HSV ) και ο ιός τύπου 2, για τον απλό έρπητα των γεννητικών οργάνων ( HSV ) και είναι η πιο συχνή μορφή. Στην Ιαπωνία όμως, συμβαίνει το αντίθετο, ό ιός τύπου 1 ευθύνεται για τον απλό έρπητα των γεννητικών οργάνων ( και είναι η πιο συχνή μορφή) και ο ιός τύπου 2 για τον επιχείλιο έρπητα. Ο έρπης των γεννητικών οργάνων, εκδηλώνεται στη μητέρα, με φυσαλίδες, κύστες ( φουσκάλες ) στα μεγάλα χείλη και στη γύρω περιοχή, ακόμα και στην περιοχή του πρωκτού και την έσω επιφάνεια των μηρών ή κοκκινίλα στο σημείο που σπάνε οι κύστες. Προκαλεί έντονο άλγος. Στα νεογνά και οι δύο τύποι μπορούν να προκαλέσουν έρπητα των νεογνών. Ο τύπος 2 όμως μπορεί να έχει χειρότερη πρόγνωση από τον τύπο 1. Ο έρπης ( HSV ) στην εγκυμοσύνη, πρέπει να διαγνωστεί αμέσως. Γι αυτό αν η γυναίκα παρατηρήσει οποιαδήποτε βλάβη στην περιοχή των γεννητικών οργάνων ή δίπλα από αυτά, πρέπει να υποβληθεί αμέσως για εξετάσεις. Το ίδιο πρέπει να κάνει και ο πατέρας αν παρατηρήσει οποιαδήποτε βλάβη στα γεννητικά του όργανα. Τότε συνίσταται αποχή, η οποία πρέπει να είναι πλήρης, διότι το προφυλακτικό δεν έχει πλήρη κάλυψη. Ο έρπης των νεογνών μπορεί να έχει: α) Δερματικές αλλοιώσεις , καθώς και στο στόμα και στα μάτια ( δερμοβλεννογόνιος ή SΕΜ) , χοριοαμφιβληστροειδίτιδα και τύφλωση. β) Νευρικές αλλοιώσεις ( μικροκεφαλία, λήθαργο, σπασμούς εγκεφαλίτιδα ) ή να είναι γ) Διάχυτος με συμπτώματα από όλα τα όργανα και καταλήγει συνήθως αυτή η μορφή, στον θάνατο .Η συχνότητα του νεογνικού έρπητος, δεν είναι ίδια σε όλες τις χώρες (Μεγ. Βρετανία 1 προς 60000 τοκετούς, Αυστραλία 1 προς 11000 τοκετούς), αλλά και στην ίδια χώρα διαφέρει από πόλη σε πόλη (Ουάσινγκτον 1 προς 1800, Καλιφόρνια 1 προς 8700). Η στάθμη των ειδικών αντισωμάτων στο αίμα της μητέρας , παίζει σημαντικό ρόλο στην λοίμωξη των νεογνών με έρπητα (όταν είναι μεγάλη , έχει καλύτερη προφύλαξη ) , καθώς και αν είναι πρώτη φορά που μολύνεται η μητέρα από τον ιό ( πρωτοπαθής λοίμωξη ) ή αν έχει μολυνθεί στο παρελθόν ( υποτροπιάζουσα λοίμωξη ) . Η πρωτοπαθής έχει χειρότερη πρόγνωση. Η μόλυνση με τον ιό του έρπητα στην αρχή της εγκυμοσύνης, μπορεί να προκαλέσει αποβολή. Η μόλυνση στο νεογνό μπορεί να γίνει είτε μέσα στην κοιλιά (ως έμβρυο , από τον πλακούντα ) , είτε την στιγμή του τοκετού (από την επαφή με τον κόλπο και τα μολυσμένα υγρά ), είτε μετά από τον τοκετό (ως νεογνό, από τον θηλασμό ή από την επαφή με το συγγενικό και 5 φιλικό περιβάλλον ) . Μετά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, μπορούμε να δώσουμε αντιϊικά φάρμακα στην μητέρα που πάσχει από έρπητα των γεννητικών οργάνων. Αν υπάρχει έρπητας γεννητικών οργάνων λίγο πριν τον τοκετό , πρέπει να γίνει καισαρική τομή για να μην έρθει το έμβρυο σε επαφή με τον ιό , κατά την έξοδο εκ των γεννητικών οργάνων.