Eureka! Institutional Repository

Στόχος της παρούσας εργασίας ήταν η μελέτη της επίδρασης του πυριτίου σε καλλιέργεια αγγουριάς (Cucumis sativus) υπό συνθήκες καταπόνησης (αλατότητα). Για το σκοπό αυτό την άνοιξη του 2012 εγκαταστάθηκε πείραμα στο θερμοκήπιο του εργαστηρίου Οπωροκηπευτικών Φυτών του Α.Τ.Ε.Ι.ΘΕ. Επιλέχθηκαν δύο χαρακτηριστικά υβρίδια αγγουριάς, το Galileo F1 (μεγαλόκαρπο) και το Bereket F1 (μικρόκαρπο). Εφαρμόσθηκαν τέσσερεις μεταχειρίσεις με συγκεντρώσεις άλατος 0, 50, 100 και 150mmol NaCl με τρείς επαναλήψεις ανά δέκα ημέρες και τέσσερεις εφαρμογές πυριτίου, συγκέντρωσης 5ppm και 10ppm. Κατά τη διάρκεια της πειραματικής διαδικασίας, πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις μάζας των καρπών, προσδιορισμού χρώματος και φθορισμού σε δείγματα των φυτών ενώ στο τέλος του πειράματος μετρήθηκαν ο αριθμός των γονάτων, το ύψος βλαστού η διάμετρος βλαστού στο πρώτο και στο εικοστό έκτο μεσογονάτιο διάστημα των φυτών όπως επίσης και η μάζα του αποξηραμένου βλαστού τους. Παρατηρήθηκε ότι το μεγαλόκαρπο υβρίδιο GalileoF1 σημείωσε μεγαλύτερη παραγωγή έπειτα από την προσθήκη πυριτίου (Si). Η BereketF1 έδειξε ανθεκτικότητα στις μεταβολές των περιβαλλοντικών συνθηκών καθώς η παραγωγή της παρέμεινε σχετικά σταθερή. Από τις μετρήσεις φθορισμού προκύπτει ότι μεγαλύτερη βλάβη προκαλείται στις δύο ποικιλίες με τις υψηλότερες συγκεντρώσεις NaCl. Ωστόσο η GalileoF1 στρεσαρίστηκε περισσότερο από την BereketF1, ενώ η προσθήκη πυριτίου (Si) παρουσίασε μια ευεργετική δράση και για τα δύο υβρίδια, που ήταν όμως εντονότερη στις υψηλές συγκεντρώσεις NaCl.