Eureka! Institutional Repository

Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι η 4η πιο κοινή μορφή καρκίνου και η 4η πιο κοινή αιτία θανάτου από καρκίνο στις γυναίκες. Παγκόσμια, παρατηρούνται 600.000 νέες περιπτώσεις. Ο HPV αποτελεί το σημαντικότερο παράγοντα κινδύνου του τραχήλου της μήτρας. Έχουν περιγραφεί πάνω από 200 διαφορετικοί τύποι. Στους χαμηλού κινδύνου περιλαμβάνονται οι τύποι: 6, 11, 42, 43, 44, 54, 61,71,72,81,83,84,89, ενώ στους υψηλού κινδύνου οι τύποι: 16, 18, 31, 33, 34, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 60. Τα συχνότερα καρκινώματα του τραχήλου της μήτρας είναι τα καρκινώματα από πλακώδες επιθήλιο, τα αδενοκαρκινώματα, τα αδενοπλακώδη καρκινώματα και τα μικροκυτταρικά νευροενδοκρινή καρκινώματα. Ο διηθητικός καρκίνος του τραχήλου της μήτρας αναπτύσσεται από πρόδρομες δυσπλαστικές αλλοιώσεις και αυτό συμβάλλει στην αποτελεσματικότητα του προληπτικού ελέγχου με το τεστ Παπανικολάου, τη Κυτταρολογία Υγρής Φάσης, τη Κολποσκόπηση που χρησιμοποιούνται ως διαγνωστικοί μέθοδοι στην Ανίχνευση και τη Διερεύνηση προκαρκινικών και καρκινικών αλλοιώσεων. Έχουν γίνει σημαντικές προσπάθειες για την αναγνώριση βιοδεικτών. Η ανοσοκυτταροχημεία με τη χρήση δεικτών συγκεντρώνει τα περισσότερα πλεονεκτήματα από οποιαδήποτε άλλη Διαγνωστική Μέθοδο ή τεχνική στην πρώιμη διάγνωση. Η πρωτεΐνη p16 με τη χρήση της ανοσοκυτταροχημείας έδειξε ότι οι βλάβες χαμηλού βαθμού θετικές στο p16 έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο υποτροπής σε σχέση με βλάβες αρνητικές στο p16. Εύρημα που τον καθιστά χρήσιμο δείκτη. Άλλοι δείκτες που χρησιμοποιούνται είναι: Ki-67, MYC, Κυκλίνες, Τελομεράση, TOP2A, MCM2, MYBL2 και οι επιγενετικοί δείκτες. Έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί, έχουν εξετάσει την αλλαγή του γονιδίου μεθυλίωσης στα προκαρκινικά και καρκινικά στάδια και έχουν επικεντρωθεί στα υποψηφία σε γονίδια που αναγνωρίστηκαν στις καρκινικές τραχηλικές κυτταρικές σειρές. Διευρύνοντας το πεδίο της έρευνας, έτσι ώστε να συμπεριληφθούν προηγούμενα άγνωστα γονίδια, προσφέρεται μία ευκαιρία για τον εντοπισμό νέων δεικτών μεθυλίωσης. Με το πέρασμα των χρόνων, σταδιακά έχουν αναπτυχθεί πιο εξελιγμένες προσεγγίσεις για τον εντοπισμό νέων δεικτών μεθυλίωσης που θα συμβάλλουν ακόμα περισσότερο στον εντοπισμό νεοπλασίας σε τραχηλικά επιχρίσματα. Τέλος, οι μορφές θεραπείας που εφαρμόζονται είναι η χειρουργική, η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία, όπου χάρις στα Προγράμματα ανίχνευσης και θεραπείας η θνησιμότητα έχει μειωθεί σημαντικά.