Eureka! Institutional Repository

Η ανεύρεση αλλά και χρήση των αντιμικροβιακών φαρμάκων στην αποκατάσταση των λοιμώξεων συγκρότησε, ορόσημο στον τομέα της ιατρικής. Συγχρόνως όμως άρχισε και η εξάπλωση της ανθεκτικότητας των μικροβίων, η οποία συγκροτεί σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί όλο τον πλανήτη, δεσμεύοντας τις επιλογές. Είναι γενικά αποδεκτό ότι η αναγνώριση μιας πρωτοφανής αντιμικροβιακής ουσίας στην κλινική θεραπευτική έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη, της ανθεκτικότητας του μικροβίου. Οπότε είναι απαραίτητο η χρειώδης και συχνή επιτήρηση αλλά και η εξέταση των λειτουργιών ανθεκτικότητας. Στην χώρα μας, όπως και σε πολλά άλλα κράτη, η ανθεκτικότητα των στελεχών Staphylococcus aureus (MRSA) στη methicillin, εξακολουθούν να αποτελούν σοβαρή αιτία των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων (HA-MRSA), ενώ συνεχώς και αυξάνονται οι αναφορές για μολύνσεις, που αποδίδονται σε MRSA που πηγάζουνε από την κοινότητα (CA-MRSA). Χαρακτηριστικό γνώρισμα των στελεχών αυτών είναι η ιδιότητα που έχουν να συνδέουνε στο γονιδίωμά τους, γενετικά εξωγενή στοιχεία που φέρουν γονίδια ανθεκτικότητας στα αντιβιοτικά, αλλά και γονίδια τοξινών. Τα τελευταία χρόνια η ταυτοποίηση νέων κλώνων MRSA, έχοντας καθορισμένα φαινοτυπικά και γονοτυπικά γνωρίσματα αποκαλύπτει την ευελιξία του γονιδίωματος. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την μεγέθυνση των λοιμώξεων από MRSA σε διεθνές επίπεδο και την μέτρηση κρουσμάτων και μικροεπιδημιών στο ενδονοσοκομειακό και εξωνοσοκομειακό χώρο, έχουν κατευθύνει τις αναζητήσεις στη μελέτη της επιδημιολογίας των MRSA και στη διερεύνηση της μοριακής βάσης αυτής.