Eureka! Institutional Repository

Οι υδροπηκτές με βάση το άμυλο, ο τρόπος παρασκευής τους και η πληθώρα των εφαρμογών τους είναι αντικείμενο που συγκεντρώνει πάνω του το επιστημονικό ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια. Στην παρούσα διατριβή μελετήθηκαν υδροπηκτές που παρασκευάστηκαν από άμυλο στις οποίες δημιουργήθηκαν σταυροδεσμοί με τη χρήση τριμεταφωσφορικού τρινάτριου (TTP). Στην εργασία που ακολουθεί πραγματοποιείται μελέτη των ιδιοτήτων των διάφορων υδροπηκτών αμύλου και πως αυτές παρουσιάζουν μεταβολές ως προς τις διαφορετικές μεταχειρίσεις που πραγματοποιήθηκαν κατά την παρασκευή τους. Οι υδροπηκτές που παρασκευάστηκαν από άμυλο hylon, το οποίο είναι άμυλο καλαμποκιού μεγάλης περιεκτικότητας αμυλόζης (περίπου 70%), παρουσίασαν μεγαλύτερο πορώδες το οποίο συνεπάγεται μεγαλύτερες τιμές του περιεχόμενου νερού ισορροπίας και του συντελεστή διόγκωσης καθώς και μικρότερες τιμές στο μέτρο ελαστικότητας ή μέτρο Young. Η αύξηση της συγκέντρωσης του αμύλου στο αρχικό διάλυμα μειώνει τις τιμές του πορώδους των υδροπηκτών. Η αύξηση της αναλογίας του TTP ως προς το περιεχόμενο άμυλο, φάνηκε να την αυξάνει. Οι υδροπηκτές που παρασκευάστηκαν με προσθήκη TTP στην αρχή της ανάδευσης του διαλύματος του αμύλου με το νερό παρουσίασαν μικρότερες τιμές στο πορώδες σε σχέση με αυτές όπου το TTP προστέθηκε στο τέλος και το ίδιο ισχύει για τις υδροπηκτές που καταψύχθηκαν πριν την λυοφιλίωση στους -80οC σε σύγκριση με αυτές που καταψυχθηκαν στους -20οC. Επίσης, παρασκευάστηκαν υδροπηκτές από συμπλοκοποιημένο με μυριστικό οξύ άμυλο με μέση τιμή πορώδους 70,05%, περιεχόμενου νερού ισορροπίας 66,80%, συντελεστή διόγκωσης 191,6% και μέτρο ελαστικότητας ή μέτρο Young 56630Pa και πραγματοποιήθηκε πείραμα αποδόμησης υδροπηκτών σε διάλυμα αμυλάσης από το οποίο παρέχονται πληροφορίες ως προς τον χρόνο διάλυσης των υδροπηκτών ο οποίος είναι από τους σημαντικότερους παράγοντες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν στην χρήση των υδροπηκτών για φαρμακευτικές εφαρμογές καθώς και για την μεταφορά θρεπτικών συστατικών