Eureka! Institutional Repository

Ως αναιμία ορίζουμε την παθολογική κατάσταση εκείνη κατά την οποία έχουμε χαμηλή αιμοσφαιρίνη στο αίμα οφειλόμενη σε ελαττωμένη ποσότητα ερυθρών αιμοσφαιρίων. Υπάρχουν πολλά είδη αναιμίας, όπως και αρκετοί τρόποι κατάταξης ανάλογα με την αιτία της, τη μορφολογία των ερυθρών αιμοσφαιρίων και την ανταπόκρισή της στη θεραπεία. Υπάρχουν πολλές αιτίες που κάνουν την ποσότητα της αιμοσφαιρίνης να γίνει τόσο μικρή. Η ανωμαλία μπορεί να αφορά είτε την παραγωγή της ίδιας αιμοσφαιρίνης είτε στην παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων. Για την παραγωγή της αιμοσφαιρίνης χρειάζεται μια απαραίτητη ποσότητα σιδήρου έτσι ώστε η έλλειψη σιδήρου στον οργανισμό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να παραχθεί αρκετή αιμοσφαιρίνη (σιδηροπενική αναιμία). Η σιδηροπενική, όπως εύκολα συμπεραίνει κανείς από το όνομά της, χαρακτηρίζεται από την έλλειψη σιδήρου στον οργανισμό. Η σιδηροπενική αναιμία χαρακτηρίζεται από ελάττωση του αποθηκευμένου σιδήρου στο μυελό των οστών, από χαμηλό σίδηρο ορού, χαμηλή τιμή αιμοσφαιρίνης, μικροκυττάρωση και υπόχρωμα ερυθρά αιμοσφαίρια. Ο σίδηρος είναι στοιχείο απαραίτητο για τη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης, με την οποία συνδέεται το οξυγόνο για να επιτευχθεί η μεταφορά του μέσω του αίματος. Αν μπορούσαμε με απλά λόγια να περιγράψουμε τη λειτουργία του σιδήρου θα μπορούσαμε με απλά λόγια να περιγράψουμε μια ακόλουθη διαδικασία: Κάθε φορά που αναπνέουμε το οξυγόνο πηγαίνει στους πνεύμονες και στέκεται στις κυψελίδες των πνευμόνων. Εκεί τα μόρια του οξυγόνου θα περιμένουν το αίμα να περάσει να τα πάρει για να μεταφερθεί στο υπόλοιπο σώμα. Η διαδικασία αυτή για να γίνει χρειάζεται το αίμα να έχει επάρκεια από σίδηρο γιατί ο τελευταίος είναι ο μόνος υπεύθυνος για να βουτήξει τα μόρια του οξυγόνου προκειμένου να γίνει η μεταφορά τους. Αν κάποιο άτομο έχει αναιμία τότε αυτό που συμβαίνει είναι ότι παρόλο που αναπνέουμε και το οξυγόνο μεταφέρεται στους πνεύμονες, λόγω της έλλειψης σιδήρου δεν πάει κανείς να το πάρει. Προσλαμβάνεται από τον οργανισμό διαμέσου των τροφών και απορροφάται κυρίως από το λεπτό έντερο. Περίπου το 30% του ολικού σιδήρου του οργανισμού βρίσκεται αποθηκευμένο στο συκώτι, το σπλήνα και το μυελό των οστών με τη μορφή ουσιών όπως η φερριτίνη και η αιμοσιδηρίνη. Εκτός από τις αποθήκες σιδήρου, τις οποίες ο οργανισμός μπορεί να χρησιμοποιήσει σε περίπτωση ανάγκης, ποσότητες του στοιχείου εξασφαλίζονται και από την επαναχρησιμοποίηση του όταν τα ερυθρά αιμοσφαίρια φτάνουν στο τέλος της ζωής τους (φυσιολογικά 120 ημέρες περίπου). Σκοπός της πτυχιακής εργασίας είναιη ανασκόπηση των δεδομένων της βιβλιογραφίας, να εντοπίσουμε το πρόβλημα της σιδηροπενικής αναιμίας, να δούμε που οφείλεται, ποια αίτια το προκαλούν, πως πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα συμπτώματα που εμφανίζει ο ασθενής και στην θεραπεία της σιδηροπενίας που πρέπει να ακολουθήσει όμως πρώτα θα αναφερθούμε σε κάποια βασικά πράγματα για τη λειτουργία του αίματος και έπειτα για την παθογενετική κατάταξη των διαφόρων αναιμικών συνδρομών.