Eureka! Institutional Repository

Η εργασία αυτή πραγματεύεται τις αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους, την εμφάνισή και την πορεία τους, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης και εστιάζει το ενδιαφέρον της στην Ευρώπη, επικεντρωνόμενη στην αεροπορική εταιρεία «EasyJet» που έχει καταφέρει να ηγηθεί με τις καινοτομίες της στην ιδιαίτερα ανταγωνιστική αγορά της Ευρώπης στον τομέα αυτό. Ο όρος εταιρείες «χαμηλού κόστους» χρησιμοποιείται ως κατά λέξη μετάφραση του αγγλικού όρου «low cost». Πιθανόν θα ήταν ορθότερος ο όρος εταιρείες «χαμηλού ναύλου» ή ακόμη καλύτερα «φθηνού ναύλου», που ανταποκρίνεται σωστότερα στην ελληνική γλώσσα. Οι εταιρείες «χαμηλού κόστους» ανταγωνίζονται μεταξύ τους ή με τους εθνικούς αερομεταφορείς ή τις μεγάλες παλιές εταιρίες μόνον στο επίπεδο της φθηνής τιμής του εισητηρίου, που είναι χαμηλώτερη από τις τιμές του εισητηρίου των «κλασσικών» αεροπορικών εταιρειών (ακόμη και η λέξη «εταιρία» χρησιμοποιείται πολλές φορές με την «καθαρευουσιάνικη» ορθογραφία της ως «εταιρεία»). Παρ’ όλο που θεωρώ ότι, στην ελληνική γλώσσα ο όρος «φθηνού ναύλου» είναι ο ορθότερος, εν τούτοις, στην πλειοψηφία του κειμένου χρησιμοποιείται ο όρος «χαμηλού κόστους», που δημιουργεί άμεσο συνειρμό με το αγγλόφωνο όρο «low cost» Ένας άλλος λόγος, που χρησιμοποιήθηκε ο όρος «χαμηλού κόστους», είναι διότι οι αεροπορικές αυτές εταιρίες προσπαθούν να συμπιέσουν, υπέρμετρα κατά την άποψη του συγγραφέα της παρούσης εργασίας, το εργατικό κόστος καθώς και το κόστος ασφάλειας. Το εργατικό κόστος συμπιέζεται με το να προσλαμβάνονται υπάλληλοι, ακόμη και πιλότοι με συμβάσεις περιορισμένου χρόνου και χαμηλών αποδοχών. Έτσι και δεδομένου ότι, δεν υπάρχει προηγούμενος ουσιαστικός έλεγχος του προσωπικού, προσλαμβάνονται υπάλληλοι και πιλότοι που δεν θα είχαν θέση σε μια αεροπορική εταιρία παρελθόντων δεκαετιών. Για το λόγο αυτό, μετά από ένα αεροπορικό δυστύχημα, η εμβρόντητη κοινή γνώμη πληροφορείται ότι, ο πιλότος