Eureka! Institutional Repository

Εισαγωγή: Η ενημέρωση του γενικού πληθυσμού για την ύπαρξη μιας επικίνδυνης και χρόνιας νόσου χρειάζεται να γίνεται με πολλή προσοχή στους ασθενείς. Ο γιατρός είναι συνήθως το καταλληλότερο πρόσωπο για να ανακοινώσει τα δυσάρεστα νέα στον ασθενή και τους οικείους του, ενώ θα πρέπει να φροντίσει να εμπνέει ελπίδα και να βοηθά στην ψυχολογική τόνωση, ώστε ο ασθενής να μην εγκαταλείπει τη θεραπευτική παρέμβαση η οποία θα τον συνοδεύει σε όλη τη ζωή του. Σκοπός:Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η σκιαγράφηση των στάσεων του γενικού πληθυσμού σχετικά με την ενημέρωση τους κατά το ενδεχόμενο μιας χρονιας νόσου. Υλικό & Μέθοδος: Η έρευνα που διεξήχθη ήταν συγχρονική και πραγματοποιήθηκε το διάστημα 1/5/2020 έως 1/10/2020. Οι συμμετέχοντες ήταν άντρες και γυναίκες διαφόρων ηλικιών και λοιπών δημογραφικών στοιχείων, σε πλήθος 302 ατόμων, οι οποίοι επιλέχθηκαν μέσω της δειγματοληψίας ευκολίας και προσεγγίστηκαν κυρίως μέσα από τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο που περιελάμβανε τα δημογραφικά/επαγγελματικά χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων και ερωτήσεις κλειστού, κυρίως, τύπου, που διερευνούσαν τη στάση τους αναφορικά με την ενημέρωση μιας χρόνιας και απειλητικής για τη ζωή τους (ή για τη ζωή κάποιου οικείου προσώπου) ασθένειας. Η ανάλυση των δεδομένων έγινε με τη χρήση του στατιστικού πακέτου για τις κοινωνικές επιστήμες SPSS 24.0. Αποτελέσματα: Τα 302 άτομα που συμμετείχαν στη μελέτη είχαν μεγάλη ποικιλομορφία στα δημογραφικά χαρακτηριστικά: ως προς το φύλο, ήταν 66 άνδρες και 236 γυναίκες, ως προς την ηλικία, ήταν 74 στο ηλικιακό φάσμα 18-29, 135 στο ηλικιακό φάσμα 30-39, 75 στο ηλικιακό φάσμα 40-49, 14 στο ηλικιακό φάσμα 50-59 και 4 άνω των 60, ως προς την οικογενειακή κατάσταση, 107 άγαμοι, 173 έγγαμοι και 22 διαζευγμένοι, ως προς το επίπεδο εκπαίδευσης, 105 απόφοιτοι γυμνασίου ή λυκείου, 138 απόφοιτοι ιδρύματος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και 59 κάτοχοι μεταπτυχιακού, ως προς την επαγγελματική ιδιότητα, ήταν 21 φοιτητές, 70 δημόσιοι υπάλληλοι, 105 ιδιωτικοί υπάλληλοι, 38 ελεύθεροι επαγγελματίες, 25 που απασχολούνται με οικιακά και 43 άνεργοι, ως προς το οικογενειακό εισόδημα, 75 ζουν με έως 700 ευρώ, 148 με 700 – 1500 ευρώ και 79 με άνω των 1500 ευρώ, ως προς τον τόπο κατοικίας, οι 28 ζουν σε χωριό, οι 32 σε κωμόπολη και οι 242 σε πόλη ενώ οι 72 είναι επαγγελματίες υγείας. Στα σημαντικότερα αποτελέσματα, διαπιστώθηκε ότι οι περισσότεροι συμφωνούν ότι οι ασθενείς επιθυμούν να γνωρίζουν δυσάρεστα νέα που αφορούν την υγεία τους (95,7%), ότι δεν επιθυμούν να ακούν τα δυσάρεστα νέα που αφορούν στον εαυτό τους (78,9%) και ότι δε θα πρέπει να προστατεύονται από τα δυσάρεστα νέα (75,9%). Επίσης, ήταν ζωτικής σημασίας, σύμφωνα με το δείγμα, ο γιατρός να περιγράφει με λεπτομέρεια τις θεραπευτικές επιλογές (44,4%), να υποδεικνύει την καλύτερη θεραπεία (56,4%), να νιώθει εμπιστοσύνη στις ικανότητες και δεξιότητές του (48,7%) και να είναι ενημερωμένος για τα ερευνητικά δεδομένα σχετικά με την αρρώστια (43%) Συμπεράσματα: Στην έρευνα δεν υπήρξε κάποια ισχυρή συσχέτιση μεταξύ των δημογραφικών στοιχείων του δείγματος και των στάσεων σχετικά με την ενημέρωση αναφορικά με κάποια χρόνια και απειλητική για τη ζωή ασθένεια. Αυτό είναι εύλογο καθώς μια τέτοια ενημέρωση είναι δυσάρεστη για όλους τους ανθρώπους εξίσου. Η έρευνα έδειξε ότι οι γιατροί πρέπει να είναι ειλικρινείς με τους ασθενείς τους (39,4% δήλωσε ότι είναι ζωτικής σημασίας), να διαθέτει χρόνο για να απαντά πλήρως στις ερωτήσεις τους (αντίστοιχο ποσοστό: 40,4%) να υποδεικνύει την καλύτερη θεραπεία (56,3%), έχοντας πρώτα αναφέρει όλες τις θεραπευτικές επιλογές (44,4%), με πολλές λεπτομέρειες (48,3%).