Eureka! Institutional Repository

Ο ρόλος του σύγχρονου εκπαιδευτικού είναι σύνθετος και πολυεπίπεδος. Ο εκπαιδευτικός καλείται να συμμετέχει σε μια συνεχή διαδικασία αλληλεπίδρασης με τους μαθητές του, που θα οδηγήσει στην απόκτηση γνώσεων, στην καλλιέργεια δεξιοτήτων, στην ανάπτυξη κριτικής σκέψης και στην καλλιέργεια της φαντασίας τους. Παράλληλα πρέπει με τη στάση ζωής του, με τις ιδέες και τις πεποιθήσεις του να αποτελεί θετικό πρότυπο για τους μαθητές. Με τα λόγια του θα πρέπει να τους εμψυχώνει, να τους προτρέπει να συνεχίσουν την προσπάθεια τους και να θέτουν υγιείς στόχους, να τους καθοδηγεί, να τους ακούει και να τους μαθαίνει να ακούν. Στην τάξη του θα πρέπει να δημιουργεί κλίμα συνεργασίας, συνοχής, συνεκτικότητας και οργάνωσης, ορίζοντας εξαρχής τους κανόνες που τη διέπουν, για να μπορεί να εξασφαλιστεί η καλή λειτουργία της. Επιπρόσθετα, κάθε εκπαιδευτικός θα πρέπει να έχει ένα σχέδιο δράσης, ένα σύνολο από μεθόδους και τρόπους παρέμβασης που θα βοηθούν στη διατήρηση του θετικού κλίματος και της απρόσκοπτης διδασκαλίας. Δεν είναι όμως λίγες οι φορές που οι εκπαιδευτικοί καλούνται να αντιμετωπίσουν στην τάξη τους συμπεριφορές μαθητών μη επιτρεπτές, που εντάσσονται στις Διαταραχές Διαγωγής, δηλαδή σε ένα σύνολο συναισθηματικών και συμπεριφορικών διαταραχών. Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει καταρχήν να μπορούν να αναγνωρίσουν το συναίσθημα πίσω από τη συμπεριφορά αυτή, να βοηθούν τον μαθητή να το κατονομάσει και να καθιστούν σαφές ότι κάποιες συμπεριφορές δεν μπορούν να είναι αποδεκτές. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται αυτού του είδους οι συμπεριφορές είναι ζωτικής σημασίας για το είδος του κλίματος που επικρατεί στην τάξη και στη σχολική μονάδα, όσο και για την ομαλή διεξαγωγή της μαθησιακής διαδικασίας. Η παρούσα εργασία θα διερευνήσει τις στάσεις και τις αντιλήψεις των εκπαιδευτικών αναφορικά με τις παρεμβάσεις που επιλέγονται από αυτούς, προκειμένου να βελτιωθεί η συμπεριφορά εφήβων μαθητών οι οποίοι παρουσιάζουν Διαταραχές Διαγωγής, στη Δευτεροβάθμια Τεχνική Εκπαίδευση των σχολείων των ΕΠΑΛ, στην Κεντρική Μακεδονία. Θα μας απασχολήσει η αντιμετώπιση των μαθητών αυτών από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς μέσα στην τάξη και οι δράσεις που χρησιμοποιούν. Επιπλέον θα αναφερθούμε στην επικοινωνία που μπορεί να αναπτύσσουν με τους γονείς των μαθητών, με τους άλλους εκπαιδευτικούς και με τον διευθυντή της σχολικής μονάδας προκειμένου να αντιμετωπίσουν περισσότερο αποτελεσματικά τις συγκεκριμένες συμπεριφορές. Η εργασία αποτελείται από τρία κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο εστιάζεται στη βιβλιογραφική ανασκόπηση σχετικά με το θέμα. Περιλαμβάνει τον ορισμό των Διαταραχών Διαγωγής, τους τύπους και τα χαρακτηριστικά αυτών, την αξιολόγηση και τη διάγνωση των διαταραχών. Στη συνέχεια επικεντρώνεται στα αίτια, στο οικογενειακό περιβάλλον, στο φύλο, τη συννοσηρότητα και τα κυρίαρχα συναισθήματα των εφήβων με διαταραχή διαγωγής. Το δεύτερο κεφάλαιο εστιάζει στις Διαταραχές Διαγωγής στο σχολικό περιβάλλον, στις πρωτογενείς και δευτερογενείς παρεμβάσεις του εκπαιδευτικού, στα προγράμματα παρέμβασης σε επίπεδο σχολείου και τη σύσφιξη σχέσεων του μαθητή με Διαταραχές Διαγωγής με τους συμμαθητές του. Τέλος στο κεφάλαιο αυτό επιχειρείται να διερευνηθεί η σύνδεση των διαταραχών διαγωγής με περιστατικά σχολικού εκφοβισμού. Το τρίτο δεύτερο κεφάλαιο της εργασίας αποτελείται από το ερευνητικό κομμάτι. Πρόκειται για μια σφυγμομέτρηση των απόψεων των εκπαιδευτικών προκειμένου να διερευνηθούν οι στάσεις και οι αντιλήψεις τους, αναφορικά με τις παρεμβάσεις που πραγματοποιούν για να βελτιωθεί η συμπεριφορά μαθητών με Διαταραχή Διαγωγής. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 120 εκπαιδευτικοί της Δευτεροβάθμιας Τεχνικής-Επαγγελματικής Εκπαίδευσης της Κεντρικής Μακεδονίας και ως μεθοδολογικό εργαλείο επιλέχθηκε το ερωτηματολόγιο. Η επεξεργασία των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με το στατιστικό πακέτο SPSS.