Eureka! Institutional Repository

Στο πλαίσιο της βελτίωσης της εκπαίδευσης των κρατών μελών, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εισάγει διάφορες καινοτομίες, ώστε να αναβαθμίσει την ποιότητα των εκπαιδευτικών τους συστημάτων. Καίριας σημασίας για την επίτευξη του στόχου αυτού, αποτελούν τα διάφορα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά προγράμματα επί των οποίων έχουν συμμετάσχει εκπαιδευτικοί από κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και από τρίτες χώρες. Με την πάροδο του χρόνου, ορισμένα από τα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά προγράμματα καταργήθηκαν, άλλα αντικαταστάθηκαν από νεότερα, ενώ άλλα, από τα ήδη υπάρχοντα, βελτιώθηκαν. Καθοριστικό ρόλο για τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών στα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά προγράμματα διαδραματίζει η παρακίνηση τους από τον διευθυντή της σχολικής μονάδας. Πολλοί ερευνητές έχουν ασχοληθεί με τις θεωρίες παρακίνησης, αλλά και με την παρακίνηση των εκπαιδευτικών. Μερικές από τις πιο γνωστές θεωρίες παρακίνησης, όπως και οι ορισμοί των εννοιών της παρακίνησης και των κινήτρων, αναλύονται παρακάτω. Το θέμα της παρούσας εργασίας αφορά τη διερεύνηση των παραγόντων που αποτελούν κίνητρα αλλά και εμπόδια για τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων στα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά προγράμματα. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν τους παράγοντες που παρακινούν περισσότερο τους εκπαιδευτικούς, αλλά και αυτούς που τους εμποδίζουν. Ειδικότερα, τα σημαντικότερα κίνητρα ήταν η εκπαίδευση, που πρέπει να διαρκεί σε ολόκληρη τη ζωή και η θέληση για μάθηση. Από την άλλη μεριά τα σημαντικότερα εμπόδια ήταν η έλλειψη πληροφόρησης και χρόνου. Επιπλέον ερευνήθηκε ποιοι παράγοντες αποτελούν κίνητρα για όσους εκπαιδευτικούς έχουν ήδη συμμετάσχει σ’ ένα ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό πρόγραμμα και ποιοι για όσους δεν έχουν συμμετάσχει ποτέ. Τέλος διαπιστώθηκε ότι υπάρχει μέτρια αρνητική συσχέτιση ανάμεσα σε κάποιους παράγοντες- κίνητρα, όπως η αύξηση των αποδοχών, η επαγγελματική εξέλιξη και η αύξηση των τυπικών προσόντων, και στις ερωτήσεις για την ηλικία των εκπαιδευτικών καθώς και την διδακτική τους εμπειρία.