Νευρογενής ανορεξία και ο ρόλος του νοσηλευτή

Abstract

Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν έντονα προβλήματα πάσχουν από μία σοβαρή ψυχιατρική ασθένεια που ονομάζεται νευρογενής ή νευρική ανορεξία. Ακόμη και αν είναι λεπτοί και υγιείς, εξακολουθούν να έχουν τεράστιο φόβο ότι μπορεί να παχύνουν και να πάψουν να είναι ελκυστικοί στο περιβάλλον τους. Το κυριότερο είναι ότι οι φόβοι τους παραμένουν ένα καλά κρυμμένο «μυστικό», πράγμα που συνήθως καθιστά το πρόβλημα ακόμα μεγαλύτερο. Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να αναλυθεί αρχικά ο όρος «Νευρογενής Ανορεξία» και να επισημανθούν οι διαστάσεις των διατροφικών διαταραχών στις μέρες μας. Ακόμη, να αναφερθούν τα είδη, οι αιτίες, τα κλινικά σημεία και συμπτώματα της ασθένειας, καθώς επίσης και τα εργαστηριακά ευρήματα, οι θεραπευτικές μέθοδοι, η πορεία της νόσου και η συμβολή της νοσηλευτικής στην αντιμετώπιση των διατροφικών διαταραχών. Η νευρογενής ανορεξία είναι διατροφική διαταραχή όπου τα άτομα που πάσχουν, παρόλο το χαμηλό τους βάρος, υποβάλλονται σε ασιτία ή χρήση καθαρτικών μέσων, μετά από το φαγητό, από έντονο φόβο μήπως παχύνουν. Τα ανορεκτικά άτομα πάσχουν από μία διαταραγμένη αντίληψη της εξωτερικής τους εικόνας. Πιστεύουν ότι είναι πολύ παχιά, παρόλο που βρίσκονται κάτω του 85% από το κανονικό τους βάρος. Κατορθώνουν να μειώσουν το βάρος τους με μείωση της τροφής, με προκλητό εμετό, με εξαντλητική άσκηση και χρήση καθαρτικών και διουρητικών, μετά από επεισόδια υπερφαγείας. Η ανορεξία είναι πολύ συχνή στη σύγχρονη κοινωνία και συνήθως ένα μεγάλο ποσοστό που πάσχει είναι γυναίκες. Η μέση ηλικία έναρξης της νευρογενούς ανορεξίας είναι τα 17. Σπανιότερα η διαταραχή εμφανίζεται μετά τα 40. Δυστυχώς αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα, έχει θνησιμότητα 5%. Τα αίτια έχουν προσπαθήσει να ερμηνευτούν με βάση ψυχολογικές, βιολογικές, κοινωνικές και γενετικές θεωρίες. Εξαιτίας της πολυπλοκότητας των αιτιών και επειδή πολλές φορές παρατηρείται συνοδεία καταθλιπτικής διαταραχής, για τη θεραπεία της ανορεξίας απαιτείται χορηγία αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία, όπου συνδυάζονται εκπαιδευτικές γνώσεις σχετικά με τη διατροφή, γνωστικές συμπεριφοριστικές μέθοδοι και ψυχολογική υποστήριξη.