Αξιολόγηση παιδιατρικού ασθενή και διαμόρφωση παιδιατρικού νοσηλευτικού ιστορικού

Abstract

Η αξιολόγηση ασθενή και ιδιαίτερα ενός παιδιατρικού ασθενή είναι βασική προτεραιότητα του νοσηλευτικού έργου. Μία σωστή και ολοκληρωμένη λήψη νοσηλευτικού ιστορικού μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την πιο γρήγορη διάγνωση και κατ’ επέκταση πιο σωστή και γρήγορη θεραπεία. Μια καλή αξιολόγηση περιλαμβάνει την επισκόπηση του ασθενή από το κεφάλι έως τα πόδια. Στην παρούσα εργασία αναφέρεται ο τρόπος αξιολόγησης ενός παιδιού από το νοσηλευτή με αποτέλεσμα να ληφθεί ένα σωστό και ολοκληρωμένο νοσηλευτικό ιστορικό, το οποίο θα βοηθήσει νοσηλευτές και γιατρούς στην άμεση και σωστή αντιμετώπιση της κατάστασής του. Αναφέρεται ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αυτή η αξιολόγηση και δίνονται κατευθυντήριες γραμμές για τη σωστή λήψη του ιστορικού, αρχίζοντας από τη μέτρηση των ζωτικών σημείων. Στη συνέχεια γίνεται επισκόπηση της γενικής εικόνας του παιδιού, ζητώντας ταυτοχρόνως πληροφορίες από τους γονείς ή από το συνοδό του. Ελέγχεται η ακεραιότητα του δέρματος του παιδιού για να διαπιστωθεί αν έχει φυσιολογικό χρώμα, αν υπάρχουν εκχυμώσεις, πετέχιες , έκζεμα, κυάνωση, ξηροδερμία, κ.α. Γίνεται επισκόπηση και μέτρηση της κεφαλής. Γίνεται ψηλάφηση των πηγών για να διαπιστωθεί αν γίνεται σωστή συνοστέωση. Γίνεται μέτρηση της κεφαλής σε cm και συγκρίνεται με τις φυσιολογικές τιμές που υπάρχουν. Γίνεται επισκόπηση ματιών, χειλών, μύτης, λάρυγγος, αυτιών. Σκοπός είναι να διαπιστωθεί αν υπάρχει κάποια μόλυνση, κάποια γεννητική ανωμαλία και γενικότερα αν υπάρχει κάποιο μη φυσιολογικό εύρημα. Στη συνέχεια γίνεται επιθεώρηση του αυχένα και του στήθους. Στην εξέταση του αυχένα παρατηρείται η ύπαρξη των αντανακλαστικών. Στο στήθος γίνεται μέτρηση του θώρακα, παρατηρείται το σχήμα και η αναπνοή. Βασική αξιολόγηση γίνεται στο αναπνευστικό, καρδιαγγειακό και στο γαστρεντερικό. Παρατηρείται το σχήμα της κοιλιάς, γίνεται ψηλάφηση του ήπατος, των νεφρών, η σπλήνα. Διόγκωση κάποιου οργάνου σημαίνει περαιτέρω διερεύνηση. Συνεχίζουμε με την επισκόπηση των γεννητικών οργάνων και του πρωκτού. Παρατηρείται η σωστή ανατομία, η ύπαρξη μαζών, η ύπαρξη των στομίων. Η εξέταση των γεννητικών οργάνων είναι μια σημαντική εξέταση για έφηβους και γενικότερα σεξουαλικά ενεργούς νέους. Τέλος αφήνουμε την εξέταση του μυοσκελετικού, του νευρολογικού και του ενδοκρινολογικού συστήματος. Στο μυοσκελετικό παρατηρείται το μέγεθος των άκρων, ο τόνος των μυών, η ύπαρξη πλήρους κίνησης των άκρων κ.α. Στη συνέχεια γίνεται η καταγραφή του ιστορικού, το οποίο διαχωρίζεται σε διατροφικό ιστορικό. Στη συνέχεια καταγράφεται το οικογενειακό ιστορικό για τυχόν οικογενειακές ασθένειες. Τελευταίο είναι το σεξουαλικό ιστορικό που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για ενεργούς σεξουαλικά νέους για την πιθανότητα σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων.