Γνώσεις και απόψεις των φοιτητών νοσηλευτικής σχετικά με τη νόσο Alzheimer

Abstract

Η νόσος του Alzheimer είναι μία χρόνια μη αναστρέψιμη εκφυλιστική ασθένεια των κυττάρων του εγκεφάλου, η οποία προκαλεί σταδιακή απώλεια μνήμης και γνωστικών λειτουργιών. Είναι μια σύγχρονη μάστιγα που προσλαμβάνει διαστάσεις επιδημίας όσο αυξάνεται και ο προσδόκιμος χρόνος ζωής, επηρεάζοντας όχι μόνο τους ίδιους τους πάσχοντες, αλλά και τον περίγυρό τους, οικογενειακό και κοινωνικό. Σκοπός της συγκεκριμένης μελέτης είναι η εκτίμηση του επιπέδου γνώσεων των φοιτητών του πρώτου και τετάρτου έτους του τμήματος νοσηλευτικής του ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης, καθώς επίσης και η καταγραφή της συμπεριφοράς και της άποψής τους, απέναντι στους νοσούντες από Alzheimer. Για τη συγκεκριμένη έρευνα, το δείγμα αποτέλεσαν 120 άτομα (60 πρώτου και 60 τετάρτου έτους), 28 άνδρες και 92 γυναίκες, ηλικίας από 18 ετών και άνω (μέση ηλικία 21,1 ετών), εισαχθέντες στο ΑΤΕΙΘ, από όλες τις πιθανές μορφές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Για τις ανάγκες της έρευνας συντάχθηκε ερωτηματολόγιο 21 ερωτήσεων, έπειτα από σύγκριση με άλλα ερωτηματολόγια του εξωτερικού (ΗΠΑ) προερχόμενα από επίσημες ιατρικές και νοσηλευτικές ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες. Το δείγμα αποτελούνταν σε ποσοστό 76,7% από γυναίκες και 23,3% από άνδρες, κάτι λογικό, αφού η μεγαλύτερη μερίδα των φοιτητών νοσηλευτικής είναι γυναίκες. Τα αποτελέσματα του ερωτηματολογίου μας υποδεικνύουν, ότι υπάρχει ουσιαστική διαφορά γνώσεων μεταξύ των πρωτοετών και των τεταρτοετών φοιτητών, μολονότι, υπάρχει σαφές έλλειμμα γνώσης στους τελειόφοιτους φοιτητές. Ως προς τις απόψεις των φοιτητών, σε αμφότερους πρωτοετείς και τεταρτοετείς, φαίνεται να υπάρχει μεγάλη διαφορά στις απαντήσεις τους. Συμπερασματικά, μπορούμε να αναφέρουμε ότι η νόσος Alzheimer είναι μια σύγχρονη παγκόσμια ασθένεια, η οποία λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις. Το γεγονός αυτό, δυστυχώς δείχνει να μην κατέχει τόσο εξέχουσα θέση στα μαθησιακά ενδιαφέροντα των φοιτητών, αφού από τα αποτελέσματα που προκύπτουν, καταφαίνεται πως – οι φοιτητές – έχουν ελλιπές επίπεδο γνώσεων, καθώς επίσης και σαφή προκατάληψη απέναντι στους ασθενείς με ΝΑ. Αυτή η αρνητικότητα που επιδεικνύεται από τους μελλοντικούς θεραπευτές της νόσου, υποβοηθείται εν μέρει και από την ανεπαρκή παροχή κινήτρων από το κράτος προς τους φοιτητές.