Μετεγχειρητικά προβλήματα ασθενών στη μονάδα μεταναισθητικής φροντίδας

Abstract

Η Μονάδα Μεταναισθητκής Φροντίδας (ΜΜΑΦ) είναι το πρώτο και το σημαντικότερο μέρος της χειρουργικής εντατικής μονάδας. Εδώ πηγαίνουν όλοι οι ασθενείς αμέσως μετά το χειρουργείο. Οι προδιαγραφές λειτουργίας μιας σύγχρονης και ολοκληρωμένης ΜΜΑΦ σε γενικές γραμμές αφορούν το χώρο, τον εξοπλισμό και τη στελέχωση ώστε να προσφέρει μέγιστη ασφάλεια στους ασθενείς. Ο σκοπός της νοσηλευτικής φροντίδας του ασθενούς κατά τη μετεγχειρητική φάση και ειδικά στο χώρο αυτό γίνεται βάσει της νοσηλευτικής διεργασίας και περιλαμβάνει: να προλάβει, να ανιχνεύσει και να διορθώσει αν τυχόν συμβούν μετεγχειρητικά προβλήματα, να ανανήψει ο ασθενής ομαλά από τη αναισθησία καθώς και η ψυχολογική του υποστήριξη. Σκοπός αυτής της εργασίας είναι η αναφορά στις πιο βασικές επιστημονικές προσεγγίσεις σχετικά με τα μετεγχειρητικά προβλήματα των ασθενών που εμφανίζουν στη ΜΜΑΦ. Τα προβλήματα αυτά που πρέπει να προληφθούν, να διαγνωσθούν και να αντιμετωπιστούν στο χώρο αυτό και είναι αυτά που οφείλονται στην άμεση επίδεση της αναισθησίας και της εγχείρησης. Τα συχνότερα είναι η απόφραξη των αεραγωγών, ο υποαερισμός και η υποξυναιμία. Μετά τα αναπνευστικά προβλήματα, τα προβλήματα από το κυκλοφορικό καταλαμβάνουν την επόμενη θέση σε σειρά συχνότητας. Πολλές φορές μπορεί να οφείλονται σε διαταραχή της αναπνευστικής λειτουργίας και περιλαμβάνουν την υπόταση, την υπέρταση και τις αρρυθμίες. Τα Τα μετεγχειρητικά νευρολογικά προβλήματα δεν εμφανίζονται τόσο συχνά αλλά όταν συμβούν είναι συνήθως δραματικά. Αντιμετωπίζονται κυρίως από το ΚΝΣ και μπορεί να είναι η καθυστέρηση ανάκτησης συνείδησης του ασθε- νούς μετά από γενική αναισθησία και η μετεγχειρητική διέγερση κατάσταση που μπορεί να γίνει επικίνδυνη. Η οξεία μετεγχειρητική νεφρική ανεπάρκεια που εμφανίζεται αποτελεί συχνή αιτία θανάτου των χειρουργικών ασθενών. Άλλο πρόβλημα που συμβαίνει είναι οι διαταραχές ηλεκτρολυτών στις οποίες δίνουμε μεγάλη έμφαση ώστε να αποκατασταθούν το συντομότερο δυνατόν διότι μπορεί να απεληθεί άμεσα η ζωή του ασθενή του οποίου η κατάσταση είναι ήδη πολύ κρίσιμη. Τα αιμορραγικά προβλήματα κατά την άμεση μετεγχειρητική περίοδο οφείλονται στην ανεπαρκή χειρουργική αιμόσταση αλλά και σε επίκτητες ή κληρονομικές διαταραχές των αιμοπεταλίων και των παραγόντων της πήξης. Η συνηθέστερη διαταραχή της θερμοκρασίας που εμφανίζουν οι ασθενείς είναι η υποθερμία. Οι ασθενέις που φτάνουν στην ΜΜΑΦ μετά από μία παρατεταμένη επέμβαση είναι συνήθως ψυχροί με κεντρική θερμοκρασία μικρότερη των 35οC. Επίσης οι ασθενείς που ανανήπτουν από την αναισθησία με χαμηλή θερμοκρασία σώματος στη συνέχεια παρουσιάζουν ρίγος. Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι μια αντίδραση που αναμένεται κατά την άμεση μετεγ- χειρητική περίοδο όταν περάσει η επίδραση των αναισθητικών φαρμάκων. Είναι η πρώτη ενσεινήδητη αίσθηση πολλών ασθενών και αποτελεί σοβαρό πρόβλημα. Η μετεγχειρητική ναυτία και ο έμετος αποτελούν μετά τον οξύ μετεγχειρητικό πόνο, τα πιο συχνό και δυσάρεστο ενόχλημα από την αναισθησία και τις χειρουργικές επεμβάσεις, το οποίο οι ασθενείς το θυμούνται ως άσχημη εμπειρία. Τα άμεσα μετεγχειρητικά προβλήμαα που απειλούν τους ασθενείς στη ΜΜΑΦ είναι πολλά και πολλές φορές επιφέρουν επικίνδυνες επιπτώσεις. Επομένως, θα πρέπει όλα τα Νοσοκομεία που έχουν χειρουργικούς τομείς και διενεργούν χειρουργικές επεμβάσεις μετά από αναισθησία να περιέχουν αυτή την Μονάδα διότι η λειτουργία της είναι πολύ σημαντική τόσο στην πρόληψη όσο και στην αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών. Τέλος, σημαντική είναι και η ψυχολογική υποστήριξη των ασθενών από τους νοσηλευτές διότι η άμεση μετεγχειρητική φάση δεν είναι απαλλαγμένη ψυχολογικών επιπτώσεων. Ακόμη είναι αναγκαίο να αναφερθεί ότι κάθε αναισθησιολογικό τμήμα πρέπει να καταρτίζει πρωτόκολλο με τα κριτήρια ασφαλούς εξόδου που πρέπει να πληρούνται ώστε να αποχωρούν οι ασθενείς μεγεγχειρητικά με ασφάλεια από τη ΜΜΑΦ. Αν και ο αναισθησιολόγος εναποθέτει τη φροντίδα του ασθενούς στο νοσηλευτή της ΜΜΑΦ, νομικά αυτός είναι υπεύθυνος για τον ασθενή.