Εφαρμογή αμειψισποράς σε φυτά μεγάλης καλλιέργειας

Abstract

Η αμειψισπορά έχει εφαρμογή τόσο στη συμβατική γεωργία όσο και στη βιολογική, με σκοπό τη διατήρηση και τη βελτίωση της γονιμότητας του εδάφους, τη μείωση των προβλημάτων από ζιζάνια και ασθένειες και γενικά τη διατήρηση της ισορροπίας του αγρο-οικοσυστήματος. Ορίζεται ως η συστηματική εναλλαγή των καλλιεργειών σε έναν αγρό, στα πλαίσια ενός οργανωμένου προγράμματος διάρκειας μερικών ετών, κατά το οποίο επιλέγονται καλλιέργειες που διαφέρουν σε καλλιεργητική τεχνική, διάρκεια βιολογικού κύκλου, άθος ριζοστρώματος, ανάγκες σε νερό και θρεπτικά στοιχεία, εχθρούς - ασθένειες κλπ. και μορεί να έχουν ευνοϊκές συνέπειες τόσο στο έδαφος όσο και στις καλλιέργειες που ακολουθούν. Τα πλεονεκτήματα της αμειψισποράς είναι η αύξηση της απόδοσης των καλλιεργειών, ο περιορισμός των παρασίτων και η αντιμετώπιση οικονομικοτεχνικών προβλημάτων. Από την άλλη, το κύριο μειονέκτημα είναι η εμφάνιση πιθανών προβλημάτων στην επόμενη καλλιέργεια, λόγω των δυσμενών επιδράσεων της προηγούμενης εξαιτίας των φαινομένων αλληλοπάθειας ή των αλλοιώσεων εδαφικών συνθηκών. Ένα σύστημα αμειψισποράς για να είναι αποτελεσματικό πρέπει να αποτελείται από εναλλαγή καλλιεργειών με φυτά που ανήκουν σε διαφορετική οικογένεια, για τον περιορισμό της ανάπτυξης και της μετάδοσης ασθενειών και παρασίτων. Η αλληλουχία πρέπει να γίνεται με κριτήρια τέτοια, ώστε τα πλεονεκτήματα που έχει η καλλιέργεια που προηγείται να τα εκμεταλλεύεται η καλλιέργεια που ακολουθεί. Όσον αφορά στα συστήματα που εφαρμόζονται σε φυτά μεγάλης καλλιέργειας, η επιτυχία τους έγγυται στην εναλλαγή φθινοπωρινών με ανοιξιάτικες καλλιέργειες, κλειστών καλλιεργειών που σκιάζουν τα ζιζάνια με ανοιχτές καθώς και εναλλαγή διαφορετικών καλλιεργητικών τεχνικών.