Eureka! Institutional Repository

Το φαινόμενο της παιδικής παραβατικότητας είναι μια πραγματικότητα που λαμβάνει συνεχώς αυξητικές τάσεις στη σύγχρονη κοινωνία. Οι Διαταραχές Διαγωγής αποτελούν έναν από τους βασικότερους λόγους εμφάνισης αυτών των αποκλίνουσων συμπεριφορών, οι οποίες παρατηρούνται σε όλα τα περιβάλλοντα κοινωνικοποίησης του παιδιού που τις εκδηλώνει. Συγκεκριμένα στον σχολικό χώρο, οι εκπαιδευτικοί έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά με προβληματικές συμπεριφορές μαθητών με Διαταραχές Διαγωγής. Έχοντας ως δεδομένο τη σημαντικότητα του ρόλου του σχολείου στην διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού, οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να ανταποκρίνονται στις επιταγές της νέας πραγματικότητας και να αντιμετωπίζουν επιτυχώς τα συμπεριφορικά προβλήματα που παρουσιάζονται στις τάξεις τους. Αυτό είναι και το θέμα που ερευνά η παρούσα εργασία, οι παρεμβάσεις των εκπαιδευτικών που βελτιώνουν τη συμπεριφορά παιδιών με Διαταραχές Διαγωγής. Στο πρώτο μέρος, το θεωρητικό, γίνεται μια βιβλιογραφική ανασκόπηση επί του θέματος όπου επεξηγείται λεπτομερειακώς η εν λόγω διαταραχή. Στη συνέχεια, ακολουθούν δύο κεφάλαια στα οποία παρουσιάζεται το φαινόμενο ύπαρξης των συμπεριφορικών προβλημάτων στον σχολικό χώρο και οι τρόποι με τους οποίους επιλέγουν να παρέμβουν οι εκπαιδευτικοί ώστε να τα βελτιώσουν. Τέλος, στο ερευνητικό μέρος της εργασίας παρουσιάζονται οι ερευνητικές υποθέσεις, βάσει των οποίων κινήθηκε το ερωτηματολόγιο, καθώς και τα αποτελέσματα από τα ερευνητικά δεδομένα που συλλέχθηκαν. Η έρευνα ολοκληρώθηκε με 122 συμμετέχοντες εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, από νομούς της Κεντρικής Μακεδονίας. Τα τελικά συμπεράσματα που προέκυψαν επιβεβαίωσαν τις αρχικές υποθέσεις και απέδειξαν πως οι εκπαιδευτικοί χρησιμοποιούν συγκεκριμένες τεχνικές παρέμβασης στη διαδικασία μάθησης αποσκοπώντας στην βελτίωση της συμπεριφοράς των παιδιών με Διαταραχές Διαγωγής, με κυρίαρχες την ανατροφοδότηση της επιθυμητής συμπεριφοράς και την διδασκαλία κοινωνικών δεξιοτήτων στους μαθητές