Η δυναμική και η συλλογή γόνου του Mytilus galloprovincialis στο ΒΔ κόλπο της Θεσσαλονίκης

Abstract

The present thesis focuses on the study of the dynamic spat settlement pattern of the Mediterranean mussel Mytilus galloprovincialis, [Lamarck 1819], cultured on long lines units in the aquaculture area situated at the NW Gulf of Thessaloniki - Greece. Thermaikos Gulf and Gulf of Thessaloniki are the most important marine areas in Greece regarding the development of mussel culture. These areas host the majority of mussel culture units, constituting the largest source of cultured mussel production in Greece. The viable growth of mussel culture is directly dependent upon constant supply and availability of mussel spat. The study included fortnightly measurements and sampling from 3 stations / units during the period between February 2006 and March 2007.The biological material (samples) comes from two mussel’s socks per unit and from two positions in each sock. Parallel apart from biological material (spat)– measurements of water parameters such as temperature, salinity, transparency, hydrodynamics, and phytoplankton. Meteorological and management data were also recorded. In the laboratory, spat was fractionated into 4 size class using of sieves with a mesh of 1,0-1,4-2,0-4,0 mm corresponding to average spat length of 2, 3, 8 and 16mm, while density was separately measured. According to the data, it results that: The spawn is installed mainly from March until September, with bigger intensity than March until July and biggest the in May. Spawn exists by year's but in minimal numbers concerning the main period and only in the big age-groups of size (2-20 mm). The medium density of spawn in the period of installation is from 2.500 individuals/metre of bunch until 25.000 individuals/metre of bunch with mean the 15.000 individuals/metre of bunch. Big number from the smaller age-group of size (1-1,4 mm) begins to present itself in the means March, until the means May, with biggest in the beginnings of May. This interests mussel cultivators with regard to in the placement of collectors. It appears two successive different installations of spawn. In March and in the beginnings May that implies two spawnings. The bigger agegroup of size 4-20 mm, the one that mainly interests the cultivators, begins to be located in the beginnings April, with biggest in the means April and it lasts up to the means July. More spawn (56 %) was collected by station M3, in Southern of the mussel stations. Follows station M2 (25 %), in the centre, internally the units and less spawn (19 %) was collected by station M1 in North-eastern side. The quantity of installation appears to be interelation of hydrodynamism model , existence or not units, and the administrative practices of cultivators. The two third spawn they emanate from the place of suspension of bunch, that is found more near in the surface of sea. The ways of collection of spawn it varies depending on the region and the habits of cultivators. Spat collectors are eigenstations with or without reusample materially (ropes, nets of bunches). Modern spat collectors imitating the environment of mussels byssus, they are provided in the trade.

Η παρούσα πτυχιακή μελέτη εστιάζεται στη μελέτη της δυναμικής του γόνου του Μεσογειακού μυδιού Mytilus galloprovincialis, Lamarck 1819, που προέρχεται από πλωτές μονάδες στην περιοχή μυδοκαλλιέργειας στον Β( κόλπο Θεσσαλονίκης. Οι κόλποι Θεσσαλονίκης και Θερμαϊκού αποτελούν τις πιο σημαντικές θαλάσσιες περιοχές της Ελλάδας για την ανάπτυξη της μυδοκαλλιέργειας Στους δυο αυτούς κόλπους φιλοξενούνται οι περισσότερες μονάδες μυδοκαλλιεργειών που αποτελούν και τη μεγαλύτερη πηγή παραγωγής καλλιεργούμενων μυδιών της Ελλάδας. Η βιώσιμη ανάπτυξη των μυδοκαλλιεργειών είναι ευθέως εξαρτώμενη από τη συνεχή τροφοδοσία και την διαθεσιμότητα του γόνου. Η μελέτη περιελάμβανε δεκαπενθήμερες δειγματοληψίες από τρεις σταθμούς-μονάδες στην περίοδο Φεβρουάριος 2006-Μάρτιος 2007. Το βιολογικό υλικό (δείγμα) προέρχεται από δυο αρμαθιές, ανά μονάδα και από δυο θέσεις σε κάθε αρμαθιά. Παράλληλα εκτός του βιολογικού υλικού (γόνος), γινόταν και μετρήσεις θερμοκρασίας, αλατότητας, διαύγειας του νερού, υδροδυναμισμού και φυτοπλακτού. Καταγραφόταν μετεωρολογικά και διαχειριστικά στοιχεία. Στο εργαστήριο ο γόνος χωρίστηκε σε τέσσερεις κλάσεις μεγεθών με τη βοήθεια κόσκινων κοκκομετρίας 1,0-1,4-2,0-4,0 mm που αντιστοιχούν σε μέσο μήκος γόνου 2, 3 ,8 και 16 mm και η πυκνότητα καταμετρήθηκε ξεχωριστά. Σύμφωνα με τα δεδομένα, προκύπτει ότι: Ο γόνος εγκαθίσταται κυρίως από τον Μάρτιο έως τον Σεπτέμβριο, με μεγαλύτερη ένταση από Μάρτιο έως Ιούλιο και μέγιστο τον Μάιο. Γόνος υπάρχει όλο το χρόνο αλλά σε ελάχιστους αριθμούς σε σχέση με την κύρια περίοδο και μόνον στις μεγάλες κλάσεις μεγέθους (2-20 mm). Η μέση πυκνότητα του γόνου στην περίοδο εγκατάστασης είναι από 2.500 άτομα/μέτρο αρμαθιάς έως 25.000 άτομα/μέτρο αρμαθιάς με μέσο όρο τα 15.000 άτομα/μέτρο αρμαθιάς. Μεγάλος αριθμός από τη μικρότερη κλάση μεγέθους (1-1,4 mm) αρχίζει να εμφανίζεται στα μέσα Μαρτίου, έως τα μέσα Μαίου, με μέγιστο στις αρχές Μαίου. Αυτό ενδιαφέρει τους μυδοκαλλιεργητές όσον αφορά στην τοποθέτηση συλλεκτήρων. Φαίνεται να υπάρχουν δύο διαδοχικές διαφορετικές εγκαταστάσεις γόνου. Μία τον Μάρτιο και μία στις αρχές Μαίου που υποδηλώνει δύο ωοτοκίες. Η μεγαλύτερη κλάση μεγέθους 4-20 mm, αυτή που κυρίως ενδιαφέρει τους καλλιεργητές, αρχίζει να εντοπίζεται στις αρχές Απριλίου, με μέγιστο στα μέσα Απριλίου και διαρκεί μέχρι τα μέσα Ιουλίου. Ο περισσότερος γόνος (56 %) συλλέχθηκε από τον σταθμό Μ3, στο Νότιο άκρο των μυδοκαλλιεργειών. Ακολουθεί ο σταθμός Μ2 (25 %), στο κέντρο, εσωτερικά των μονάδων και ο λιγότερος γόνος (19 %) συλλέχθηκε από τον σταθμό Μ1 στο Βορειοανατολικό άκρο. Η ποσότητα εγκατάστασης φαίνεται να είναι συνάρτηση του μοντέλου υδροδυναμισμού της, της ύπαρξης ή μη μονάδων, και των διαχειριστικών πρακτικών των καλλιεργητών. Τα δύο τρίτα του γόνου προέρχονται από τη θέση ανάρτησης της αρμαθιάς, που βρίσκεται πιο κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας. Οι τρόποι συλλογής γόνου ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή και τις συνήθειες των καλλιεργητών. Οι γονοσυλλέκτες είναι ιδιοκατασκευές με ή χωρίς επαναχρησιμοποιούμενα υλικά (σχοινιά, δίχτυα αρμαθών). Σύγχρονοι γονοσυλλέκτες μιμούμενοι το περιβάλλον του βύσσου των μυδιών, παρέχονται στο εμπόριο.